Εμείς... και η Βενεζουέλα

«Λίγες μέρες πριν τις "εκλογές” στη Βενεζουέλα το καθεστώς Μαδούρο έβγαλε από την φυλακή τον ηγέτη της αντιπολίτευσης Λεοπόλδο Λόπεζ και του επέβαλε κατ’ οίκον περιορισμό. Μια μέρα μετά τις εκλογές βίας και νοθείας, η γυναίκα του Λόπεζ καταγγέλλει πως το συνέλαβαν εκ νέου και δεν ξέρει που βρίσκεται, καθιστώντας το ίδιο το δικτάτορα Μαδούρο υπεύθυνο για την ζωή του. Κυκλοφορούν βίντεο που δείχνουν και άλλα στελέχη της αντιπολίτευσης να συλλαμβάνονται με τις πυτζάμες όπως ακριβώς θυμούνται οι παλαιότεροι κατά τη δικτατορία του Παπαδόπουλου.

Το καθεστώς Μαδούρο ανακοίνωσε πως η συμμετοχή στις εκλογές κατάργησης και αντικατάστασης του Κοινοβουλίου έφτασε το 41%. Η αντιπολίτευση δηλώνει πως δεν ξεπέρασε το 12%. Ο ΟΗΕ μίλησε για εκλογές παρωδία, ενώ η Ε.Ε. και οι ΗΠΑ χαρακτηρίζουν το Μαδούρο δικτάτορα.

Η Βενεζουέλα είναι μια πολύ μακρινή χώρα για να ενδιαφέρει τόσο άμεσα μια μικρή χώρα σαν την Ελλάδα τι συμβαίνει εκεί. Ο λόγος είναι οι φανεροί και κρυφοί δεσμοί της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ με το καθεστώς Μαδούρο. Η χρεοκοπία και η έλλειψη βασικών αγαθών σε μια χώρα που συγκαταλέγεται μεταξύ αυτών με τα μεγαλύτερα αποθέματα πετρελαίου στον κόσμο θα αποτελούσε στοιχείο προβληματισμού για οποιονδήποτε εχέφρονα, αριστερό ή δεξιό.

Δεν αποτελεί όμως για τους κρατικοδίαιτους "Καρανίκες” της ελληνικής αριστεράς και την υπόλοιπη "μούργα” της κλεπτοκρατίας και αργομισθίας του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που κρύφτηκε πίσω το αστραφτερό χαμόγελο του οπορτουνιστή Αλέξη και τους επιτηδευμένους "αυθόρμητους” παλιμπαιδισμούς του Πάνου...

Ο ΣΥΡΙΖΑ του κ. Τσίπρα, αν μπορούσε -κι αν του δοθεί η δυνατότητα- θα εφαρμόσει το ίδιο καταστροφικό μοντέλο σ’ ό,τι αφορά τον περιορισμό των δημοκρατικών ελευθεριών και την καταστροφή της οικονομίας και στην Ελλάδα. Το δείγμα γραφής των δυο χρόνων στην εξουσία δείχνει πως δεν έχει καμιά αναστολή να πουλήσει οποιοδήποτε αφήγημα εντελώς αντίστροφο από το προηγούμενο προκειμένου να παραμείνει στη εξουσία.

Παρά τις όποιες προσπάθειες συγκάλυψης, οι βαθύτερες προθέσεις διάλυσης της χώρας είναι πλέον φανερές. Φανερές είναι και οι προθέσεις αναδόμησής της σε κάποιο ολιγαρχικό κλεπτοκρατικό με σοσιαλιστικό μανδύα, λόγω της διανομής συσσιτίων σε απόρους. Μας σώζει η αδυναμία να μοιράσουν σε δυο γαϊδάρους άχυρα...

Ζάπλουτοι αριστεροί με εκατοντάδες χιλιάδες ή εκατομμύρια ευρώ στο εξωτερικό και δεκάδες ακίνητα στο εσωτερικό διαφημίζουν το αριστερό τους προφίλ με τη διανομή "κάρτας απορίας” για τη σίτιση ανέργων. Οι μεγαλύτεροι απατεώνες της μεταπολίτευσης σε δράση. Οι απατεώνες πολιτικοί όμως παραμένουν δημοκράτες όσο "πουλάει” το αφήγημα. Όταν αρχίζει να μην πουλάει μετέρχονται άλλων πιο δραστικών μεθόδων...

Ο Μαδούρο και ο προκάτοχός του ο Τσάβες ξεκίνησαν τη δημιουργία ολοκληρωτικού καθεστώτος με τον έλεγχο του στρατού και μετά του τύπου και της δικαιοσύνης.

Οι προσπάθειες ελέγχου του τύπου στην Ελλάδα με τον αποτυχημένο τεχνητό περιορισμό των τηλεοπτικών αδειών σε 4 πέρυσι και η προσπάθεια τώρα ελέγχου της διαφήμισης εντάσσεται στο ίδιο πλαίσιο προθέσεων. Το νέο σχέδιο της κυβέρνησης προβλέπει να μην επιλέγει ο διαφημιζόμενος που και πότε θα διαφημιστεί αλλά μια υπηρεσία που θα ορίζει η κυβέρνηση. Τουτέστιν αυτός που ελέγχει την κατανομή της διαφημιστικής δαπάνης ελέγχει ποια μέσα θα έχουν έσοδα και ποια όχι. Αυτός είναι ένα εργαλείο ελέγχου της ενημέρωσης.

Στον ίδιο στόχο επιβολής δικτατορικού καθεστώτος αποσκοπούν και οι επιθέσεις της κυβέρνησης εναντίον της ανεξαρτησίας της δικαιοσύνης αλλά και οι φανερές παρεμβολές στη δικαιοσύνη. Στον ίδιο στόχο αποσκοπεί η διάλυση των πανεπιστημίων με την παράδοση του ελέγχου τους σε οργανωμένες μειοψηφικές συμμορίες.

Η κυβέρνηση του κ. Τσίπρα και του ΣΥΡΙΖΑ εκμεταλλεύεται τη δίκαιη αποστροφή μεγάλης μερίδας της κοινής γνώμης εναντίον των κομμάτων και προσώπων που κυβέρνησαν τη χώρα στη μεταπολίτευση προκειμένου να μεταλλάξουν το δημοκρατικό πολίτευμα σε κάποιο ολιγαρχικό-δικτατορικό μόρφωμα. Ακριβώς το ίδιο αίσθημα αποστροφής εκμεταλλεύτηκε το 1967 και η χούντα των συνταγματαρχών.

Επιπλέον των πολιτισμικών και ιδεολογικών καταβολών που εντάσσουν τις αντιδημοκρατικές εμμονές στο DNA της ελληνικής αριστεράς, η κυβέρνηση και ο πρωθυπουργός πιέζονται και από τις πιθανές ευθύνες προκύπτουν τα όσα συνέβησαν το 2015 και αποκαλύπτει μεταξύ άλλων σε δόσεις ο Γιάννης Βαρουφάκης. Το ενδεχόμενο πέραν των πολιτικών να προκύπτουν και ποινικές ευθύνες τους οδηγεί σε επιλογές που ενδεχομένως θα απέφευγαν υπό άλλες συνθήκες.

Η Ελλάδα του 2017 δεν είναι Ελλάδα του 1967 ούτε Βενεζουέλα. Εν αντιθέσει με την Ουγγαρία και την Πολωνία η Ελλάδα δεν αφέθηκε ποτέ να αποσταθεροποιηθεί ή να αλωθεί.Αυτό το 2015 πρέπει να έγινε σαφές και κατανοητό. Κατανοητό θα πρέπει να είναι επίσης πως δεν υπάρχει ούτε διάσωση ούτε ομαλή λειτουργία του δημοκρατικού πολιτεύματος χωρίς την κινητοποίηση, τη συμμετοχή και εν γένει την φροντίδα των δημοκρατικών πολιτών.

                                                   (Άρθρο του Κ.Στούπα από το capital.gr)