Ανθρώπινη χωματερή...

«Οταν, προ καιρού, ο κ. Τσίπρας είχε προσθέσει στα άπαντά του το περίφημο: «η θάλασσα δεν έχει σύνορα», διάφοροι κακοπροαίρετοι έσπευσαν να τον χλευάσουν. Παραγνωρίζοντας ότι περιέγραφε μια πραγματική κατάσταση, ορίζοντας ταυτοχρόνως και τη δική του πολιτική. 

Οι πληθυσμοί που διασχίζουν το Αιγαίο για τα ελληνικά νησιά δεν περνούν σύνορα. Απλώς διασχίζουν μερικά μίλια θάλασσας. Οντως η θάλασσα δεν έχει σύνορα, αν με σύνορα εννοούμε φυσικά εμπόδια, τσιμεντένια τείχη ή συρματοπλέγματα, σαν αυτά που βάζουν οι Σκοπιανοί. Η θάλασσα όμως έχει σύνορα που μπορεί να μην είναι ορατά διά γυμνού οφθαλμού αλλά ορίζονται με σαφήνεια ώστε το πέρασμά τους να επιτρέπεται κάτω από ορισμένες προϋποθέσεις.

Είναι αυτά τα σύνορα που γνωρίζουν οι αξιωματικοί του πολεμικού ναυτικού, οι λιμενικοί και οι ψαράδες. Αυτά τα ίδια σύνορα που σήμερα έχουν αναχθεί στο σημαντικότερο πρόβλημα αυτής της χώρας, διότι δυσκολεύεται να τα ελέγξει. Αυτά τα ίδια σύνορα που για μήνες ολόκληρους, ακόμη κι όταν οι μετακινήσεις των πληθυσμών είχαν ξεσπάσει το καλοκαίρι, η κυβέρνηση είχε καταργήσει. 

Διότι είναι άλλο να λες ότι κρατάμε ανοιχτά τα σύνορά μας σε πληθυσμούς που κινδυνεύουν και άλλο να υποστηρίζεις ότι όποιος θέλει μπαίνει. Η αντίληψη περί «ανοιχτών συνόρων» δεν καταργεί τα σύνορα. Η Σένγκεν έχει καταργήσει τα εσωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Τα εξωτερικά της σύνορα παραμένουν ανοιχτά μεν, είναι σύνορα δε.

Ενας τουλάχιστον από τους σφαγείς του Παρισιού πέρασε από τα ανύπαρκτα σύνορά μας. Πόσοι ακόμη πέρασαν και πόσοι θα περάσουν άγνωστο. Ας μη γελιόμαστε, καμιά αστυνομία και καμία μυστική υπηρεσία δεν μπορεί να το ελέγξει. Οταν είσαι αποφασισμένος να τιναχτείς στον αέρα, βρίσκεις τρόπο να περάσεις κι από συρματοπλέγματα και από τείχη. Σε αντίθεση με τον ταλαίπωρο που έρχεται εδώ για να ζήσει και όχι για να σκοτώσει ή να σκοτωθεί. Το πρόβλημα λοιπόν με την ενίσχυση των εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., ό,τι κι αν σημαίνει αυτό, δεν έχει να κάνει με την τρομοκρατία.

Ο κίνδυνος να μετατραπεί η χώρα μας σε «ανθρώπινη χωματερή» είναι μεγάλος. Μια περιοχή που η Ευρώπη δεν θα την αφήσει να πεθάνει αλλά πέραν τούτου δεν θα την αφορά. Θα αφορά όμως τους πολίτες αυτού του τόπου που μια ωραία μέρα, για χάρη κάποιας αγράμματης αριστεράς, αποφάσισε ότι η θάλασσα δεν έχει σύνορα».

                           (Άρθρο του Τ. Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)