Το ...βαθύ ΠΑΣΟΚ

«Μετά την τελευταία νίκη του κ. Αλ. Τσίπρα στις βουλευτικές εκλογές έγιναν πολλές αναλύσεις –άλλες εξαιρετικά ενδιαφέρουσες (Γ.Καρελιάς, Γρηγ. Νικολόπουλος, Άγγ. Στάγκος, Σ.Μουμτζής, Παν. Μαυρίδης, Κ. Στούπας, Γ.Παπανικολάου, Φ. Ζουρόπουλος, κ.α.) και άλλες απελπιστικά επίπεδες. Σε καμμία από αυτές, όμως, δεν είδα να γίνεται λόγος για τον ρόλο που παίζει πλέον στην πορεία του ΣΥΡΙΖΑ το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» και η παρουσία του σε καίριες αρθρώσεις της κοινωνικής και οικονομικής ζωής της χώρας. Πρόκειται δε για το ΠΑΣΟΚ που κάποτε εκπροσωπούσε ο έγκλειστος σήμερα Άκης Τσοχατζόπουλος, ο οποίος, ως φαίνεται, πληρώνει και γραμμάτια πολλών άλλων.

Ας δούμε ωστόσο την ιστορία αυτού του τμήματος του ΠΑΣΟΚ, το οποίο είναι σε υπερθετικό βαθμό αυτό που την περίοδο 1982-1989 πραγματοποίησε την περίφημη «μεγάλη ληστεία» στο πλαίσιο του σοσιαλισμού της αστακομακαραρονάδας. Υπό αυτή την έννοια, το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» φέρει τεράστιες ευθύνες για την σημερινή κατάσταση της χώρας και για να τις συγκαλύψει στηρίζει με πείσμα τον Αλέξη Τσίπρα.

Με βασικό του εκπρόσωπο τον Άκη Τσοχατζόπουλο, το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» εγκατέλειψε το 2004 –για απολύτως ιδιοτελείς λόγους– τον τότε πρωθυπουργό Κώστα Σημίτη, θεωρώντας ότι η εξουσία τον είχε «κουράσει», και βοήθησε ουσιαστικά την ΝΔ του Κώστα Καραμανλή να ανέβει στην εξουσία, έχοντας κατά νουν ότι θα μπορούσε να την εκβιάζει σε κοινωνικό επίπεδο. Έτσι, για ένα διάστημα, τροφοδοτούσε τα ΜΜΕ με αντισημιτικές ειδήσεις και έφερνε στην επιφάνεια δικά του σκάνδαλα τα οποία φόρτωνε στον Κ.Σημίτη.

Πρέπει όμως να τονίσουμε, κατά κύριο λόγο, ότι αυτό το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» είχε εξοργιστεί από την είσοδό μας στην ευρωζώνη και τις εκσυγχρονιστικές προσπάθειες του Κώστα Σημίτη, γιατί έβλεπε ότι αυτές συνεπάγονταν –κυρίως στον δημόσιο τομέα– καταργήσεις προνομίων και λοιπών ευκαιριών καταλήστευσης δημόσιου πλούτου. Αυτό το ΠΑΣΟΚ, λοιπόν, έφερε στην εξουσία τον Γ.Α.Παπανδρέου, όταν επείσθη ότι δεν έχει τίποτα πλέον να «φάει» από μία κυβέρνηση της ΝΔ. Στην συνέχεια, το «βαθύ ΠΑΣΟΚ» ακύρωσε κάθε μεταρρύθμιση στον δημόσιο τομέα της οικονομίας, συμμάχησε με τους χειρότερους εχθρούς της ανοικτής κοινωνίας και μαζί τους διέλυσε ό,τι υπήρχε στον ιδιωτικό τομέα, ο οποίος σήμερα αριθμεί 1.460.000 ανέργους.Στην Ελλάδα της κρίσης, αυτή η πολυπλόκαμη και μαφιόζικου τύπου οργάνωση κυριολεκτικά παίζει τα ρέστα της, με σκοπό να διατηρηθεί η σοβιετικού τύπου κλεπτοκρατική οικονομία με δανεικά. Στηρίζει έτσι τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί πιστεύει ότι από τον Αλέξη Τσίπρα θα έλθουν καλύτερες μέρες για νέα πλιάτσικα.

Υπενθυμίζουμε ότι μετά τις εκλογές του Μαΐου 2012, στις οποίες ο ΣΥΡΙΖΑ είχε τετραπλασιάσει το ποσοστό του, ο Απ. Δοξιάδης είχε γράψει στην εφημερίδα Καθημερινή τα ακόλουθα: «Ένα μέρος του τσοχατζοπουλικού ΠΑΣΟΚ πρόσφατα μετακόμισε από την Ιπποκράτους στην Κουμουνδούρου. Αυτό δε, άρχισε να συμβαίνει ήδη από τον χειμώνα, με την προσχώρηση στον ΣΥΡΙΖΑ αρκετών βουλευτών του ΠΑΣΟΚ προερχόμενων από αυτή την τάση, αλλά και –εξίσου σημαντικό– με την μεταγραφή σημαντικών κομματικών στελεχών, αρκετών από το προσωπικό επιτελείο του Άκη Τσοχατζόπουλου. 

Οι άνθρωποι αυτοί συμμετείχαν καθοριστικά στον επιτελικό σχεδιασμό και την καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ στις τελευταίες εκλογές και ήταν πίσω από το σύνθημα νέο ΠΑΣΟΚ. Αυτή ακριβώς η μετάγγιση ήταν που έκανε τον ΣΥΡΙΖΑ να ξεχωρίσει από τα άλλα κόμματα της Αριστεράς και να τετραπλασιάσει το ποσοστό του 2009, αφού, όπως δείχνουν οι έρευνες, η συντριπτική πλειοψηφία των νέων ψηφοφόρων του ψήφιζαν έως τότε ΠΑΣΟΚ. Από τις 6 Μαΐου και μετά συνεχίζονται οι μετακομίσεις στελεχών και συνδικαλιστών του βαθέος ΠΑΣΟΚ, ατομικά και ομαδικά, για να προσελκυστούν περισσότεροι ψηφοφόροι».

Και για όσους έχουν ασθενή μνήμη, υπενθυμίζουμε ότι την εποχή εκείνη ο κ. Αλέξης Τσίπρας είχε προτείνει ως υπηρεσιακό πρωθυπουργό τον κ. Γεράσιμο Αρσένη, σύζυγο της σημερινής Διοικητού της Εθνικής Τράπεζας κυρίας Λούκα Κατσέλη.

Στο ίδιο άρθρο του, ο Απ. Δοξιάδης τόνιζε επίσης ότι «είναι τόσο πολλά τα στελέχη του βαθέος ΠΑΣΟΚ που μετακινήθηκαν πρόσφατα στον ΣΥΡΙΖΑ, που κατά κάποιον τρόπο αποτελούν μία ακόμα συνιστώσα του. Αυτή, η δέκατη τρίτη συνιστώσα, μπορεί να είναι μεν άτυπη αλλά είναι μεγαλύτερη από τις άλλες δώδεκα μαζί και αποτελείται από στελέχη εμπειρότατα στον κομματικό έλεγχο του κράτους».

Υπό αυτές τις συνθήκες, το πρόβλημα της αντιμετώπισης του ΣΥΡΙΖΑ είναι, κατά την ταπεινή μας γνώμη, πολύ πιο σύνθετο απ’ όσο μερικοί πιστεύουν και σίγουρα δεν αντιμετωπίζεται με έναν νέο λαϊκισμό».

                            (Άρθρο του Αθ. Παπανδρόπουλου στο Κ.Πορτοκάλι)