Η Δωδώνη της απαξίωσης...

Το αρχαιότερο μαντείο στην Ελλάδα, το πιο μεγάλο θέατρο, ένας αρχαιολογικός χώρος προσφορά στον πολιτισμό μας,  η Εγνατία οδός να περνάει ακριβώς δίπλα του. Και όμως...

Η εικόνα που παρουσίαζε όλο το καλοκαίρι η Δωδώνη ήταν αποκαρδιωτική. Και δεν μιλάμε για το έργο της αναστήλωσης που κανείς δεν ξέρει πόσα χρόνια θα πάρει ακόμη. Μιλάμε για τον ίδιο τον αρχαιολογικό χώρο και την εικόνα εγκατάλειψης που αποπνέει. 

Σε αντίθεση με άλλους αρχαιολογικούς χώρους της χώρας τους οποίους όποτε και να επισκεφτεί κανείς τους βρίσκει σε άψογη κατάσταση, εδώ  το πράγμα μιλάει από μόνο του. Μόνο Δωδώνη δε θυμίζει το όλο σκηνικό. Ναοί, κίονες, ιερές βελανιδιές, κερκίδες, επιγραφές... πνιγμένες από τα χόρτα και τους κισσούς. Τσιμεντένιοι διάδρομοι (άλλη πρωτοτυπία κι αυτή), τουαλέτες (στο κέντρο του χώρου) που δεν λειτουργούν...    

Δεν βρίσκει κανείς  λόγια για να περιγράψει την  απαξίωση. Και όλα αυτά  σε κοινή θέα, μπροστά στα μάτια ντόπιων και επισκεπτών…

 

                            διαλυμένη περίφραξη , ταμπέλες περίεργες...

 

     το ξύλινο θέατρο που αφέθηκε να ρημάξει και μένει εκεί, σημάδι 
    παρακμής...
 

   

 

 

 

 

 

   το όμορφο, πέτρινο, παλιό και το προκάτ καινούριο -τουαλέτες 
  μέσα στον χώρο που δεν λειτουργούν, όπως λέει κι η ταμπέλα... 

                                                              Αρχαία Μεσσήνη

                                                                              Δελφοί

                                                                                Ολυμπία

                                                                            Βεργίνα

                                                               Αρχαίοι Φίλιπποι