Σωτήρες των λαών... Αμερικάνοι

Κατά τη διάρκεια των διαπραγματεύσεων της άνοιξης με τους Ευρωπαίους εταίρους, Νίκος Κοτζιάς και Πάνος Καμμένος είχαν κάνει κάτι περίεργες δηλώσεις ότι αν δεν υπάρξει συμφωνία με τους όρους που παζάρευε η κυβέρνηση θα άφηνε ανοιχτά τα σύνορα και θα γέμιζε με τζιχαντιστές η Ευρώπη. Οι δηλώσεις εκείνες είχαν προκαλέσει σάλο, αλλά περισσότερο έγιναν αντιληπτές τότε ως δηλώσεις ανευθυνότητας από την κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝΕΛ.Εκείνο που ίσως διέφυγε τις προσοχής των περισσοτέρων είναι ότι ο Πάνος Καμμένος και ο Νίκος Κοτζιάς έχουν πολύ καλές σχέσεις με τον αμερικανικό παράγοντα, όπως άλλωστε και ο Τσίπρας που είχε κάνει και άτυπη συμμαχία με το ΔΝΤ στις διαπραγματεύσεις με αφορμή τη θέση του Ταμείου για το χρέος...

Θυμίζουμε σ’ αυτό το σημείο μόνο ότι ο Σαμαράς είχε πει δημόσια ότι το ΔΝΤ του τραβούσε το χαλί στις διαπραγματεύσεις για την πέμπτη αξιολόγηση του δεύτερου μνημονίου διευκολύνοντας ουσιαστικά το ΣΥΡΙΖΑ να ωθεί την προηγούμενη κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ στην έξοδο.

Ωστόσο έτσι όπως εξελίσσεται τον τελευταίο καιρό η προσφυγική κρίση οι δηλώσεις εκείνες του Κοτζιά και του Καμμένου μάλλον δεν ήταν στο πλαίσιο της πλάκας και της ανευθυνότητας αλλά στηρίζονταν στις πλάτες των Αμερικανών και είχαν συγκεκριμένη στόχευση. Και φυσικά δεν αφορούσαν αυτό καθ’ αυτό το ελληνικό ζήτημα αλλά ένα ευρύτερο γεωπολιτικό παιχνίδι μεταξύ ΗΠΑ και Γερμανίας στο οποίο έμπαινε σφήνα το ελληνικό πρόβλημα και πάνω σ’ αυτές τις λεπτές ισορροπίες προσπαθούσε και προσπαθεί να κινηθεί ο Τσίπρας[...]

Σήμερα με μεγαλύτερη σιγουριά μπορεί να πει κανείς ότι η αύξηση των προσφυγικών ροών εν μέρει είναι κατευθυνόμενη για να μεταφέρουν στο πλαίσιο γεωπολιτικών πιέσεων που θέλουν να ασκήσουν οι Αμερικανοί στην Ευρώπη και κυρίως στη Γερμανία.Σ’ αυτό το πλαίσιο έσκασε σαν βόμβα και η δήλωση της Μέρκελ που με αφορμή το προσφυγικό ζήτησε κοινή φύλαξη των συνόρων του Αιγαίου από Ελλάδα και Τουρκία. 

Η Τουρκία ουσιαστικά στρέφεται προς τη Γερμανία, με ένα τρόπο αφήνοντας ανοιχτά τα δικά της σύνορά για να φεύγουν τα καραβάνια των προσφύγων προκειμένου να υπενθυμίζει στους Ευρωπαίους ότι την έχουν ανάγκη για την ασφάλεια της ΕΕ.Και δεν το κάνει τυχαία αυτό ο Ερντογάν καθώς όπως φαίνεται η στρατηγική των Αμερικανών στη Μέση Ανατολή υποβαθμίζει το ρόλο της Τουρκίας προκειμένου να αναπτυχθούν άλλου τύπου συμμαχίες των ΗΠΑ με Ιράν, να βρεθεί ένας συμβιβασμός με Άσαντ κλπ, ενώ μάλλον και τα αμερικανικά σχέδια για το κουρδικό δημιουργούν επιπλέον προβλήματα στην Τουρκία, η οποία επέλεξε αρχικά μια στρατηγική στήριξης και συναλλαγής ακόμα και με το ISIS.

Σ’ αυτό το παγκόσμιο παιχνίδι ο Τσίπρας φαίνεται να έχει επιλέξει άξονα με τις ΗΠΑ αλλά ταυτόχρονα έχει αναπτύξει εντυπωσιακά σε στρατιωτικό επίπεδο τις σχέσεις με το Ισραήλ (συμφωνίες Καμμένου) σε σημείο όπου στον ΟΗΕ η Ελλάδα απείχε από την ψηφοφορία για την ανακήρυξη ουσιαστικά της Παλαιστίνης σε κράτος παρατηρητή των Ηνωμένων Εθνών.Ακόμα και τα παιχνίδια με τους Ρώσους από τη μεριά του Τσίπρα, μετά τον θόρυβο των πρώτων μηνών του 2015 με Λαφαζάνη, φαίνεται να είναι περιορισμένου βεληνεκούς προκειμένου να μην διαταράσσουν τις ελληνοαμερικανικές σχέσεις. Απεναντίας έχουμε εξευτελιστικές δηλώσεις του Δραγασάκη ανάλογες με το ευχαριστούμε του Σημίτη στις ΗΠΑ το 1996 στην κρίση των Ιμίων.

Σ’ αυτό προσθέστε ότι η Ελλάδα βρέθηκε σε πολύ δύσκολη θέση όταν οι Ρώσοι ζήτησαν εναέριο χώρο για μεταφορά υλικού στη Συρία και αντέδρασαν οι Αμερικάνοι. Ενώ η Μέρκελ αναφερόμενη σε παλιότερες δηλώσεις της για το προσφυγικό είπε ότι μόνο με τη βοήθεια της Ρωσίας μπορεί να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα των Σύρων προσφύγων, στέλνοντας ένα σαφές μήνυμα προς τους Αμερικανούς.

Τελικά η πολυδιάστατη εξωτερική πολιτική που επαγγέλλεται ο Τσίπρας μάλλον είναι μονοδιάστατα προσανατολισμένη προς τους Αμερικανούς και μένει να φανεί στο μέλλον αν η δήλωση της Μέρκελ για ελληνοτουρκική φύλαξη των συνόρων μας στο Αιγαίο θα είναι απλά μια δήλωση βόμβα ή θα έχουμε και συνέχεια πιο επικίνδυνη για τα εθνικά μας θέματα χάρη σ’ αυτή τη γραμμή που ακολουθεί η κυβέρνηση…

                                                                                        (Antinews)