«Όταν ο όχλος επιτίθεται -και όταν αυτό το συνηθίζουμε- υπάρχει
κίνδυνος να βρεθούμε προ εκπλήξεων. Όταν είχε πάει ο Αλαβάνος στον Άγιο
Παντελεήμονα (όχι κάποιος ισχυρός διαπλεκόμενος υπουργός, ο αριστερός Αλαβάνος
του 5%) οι "αγανακτισμένοι κάτοικοι", κάτι φασίστες δηλαδή, του
επιτέθηκαν με αυγά και πέτρες.
Με δυο λόγια, όταν χάνεται η μπάλα, κάθε ομάδα που για τους
δικούς της λόγους μπορεί να θεωρεί ότι έχει δίκιο παίρνει τις πέτρες στα χέρια
της κι όποιον πάρει ο χάρος. Ποιος θα μετρήσει ποιοι πολιτικοί ή πολίτες αξίζει
να λιντσαριστούν και ποιοι όχι; Καταλαβαίνω να φάει βρισίδια ο Καμμένος απ'
τους κατοίκους του νησιού, αλλά ακόμα κι αν του άξιζε, οι πολίτες μπορούν
ωραιότατα να δείξουν έμπρακτα την αποδοκιμασία τους στις εκλογές (κάνουμε κάθε
τόσο εξάλλου).
Ο Καμμένος σήμερα, καθ'όλη τη διάρκεια της επίθεσης εναντίον
του είχε ένα φαρδύ χαμόγελο ανωτερότητας. Στο μυαλό του γίνεται και ήρωας ίσως.
Η μεγαλύτερη τιμωρία όμως γι' αυτόν ή για όποιον άλλον πολιτικό δεν είναι να
του προσφέρουμε δημοσιότητα, αλλά να τον τιμωρούμε στην κάλπη.
Αν το κόμμα του Καμμένου πάρει κάτω από 3% κι αυτός μείνει εκτός Βουλής, στιγματισμένος ως αντιμνημονιακός νταής που έγινε μνημονιακό αρνάκι, είμαι σίγουρος ότι θα τον τσούξει πολύ περισσότερο απ' το σημερινό περιστατικό στο οποίο ήταν ο αδιαμφισβήτητος χαμογελαστός πρωταγωνιστής...»
(Άρης Δημοκίδης -Lifo.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου