Αντιμνημονιακοί... μνημονιακοί

«Τω καιρώ εκείνω (όταν βρισκόταν στην αντιπολίτευση), ο ΣΥΡΙΖΑ έταζε σκίσιμο των μνημονίων, απελευθέρωση από τα "δεσμά" του νεοφιλελευθερισμού κι ο Αλέξης Τσίπρας εμφανιζόταν περίπου σαν τον απελευθερωτή των "κολασμένων" της Ε.Ε.

Η διγλωσσία ήταν το σήμα κατατεθέν του κόμματός του, την οποία βάφτισε όμως "πολυφωνία" και την ευλόγησε, πατώντας πότε στη βάρκα του ευρωμονόδρομου και πότε στο ξόρκι "το νόμισμα δεν είναι φετίχ".

Τότε, ο "μπαμπούλας" λεγόταν "αριστερή πλατφόρμα" και η εξήγηση για τη βαβέλ στις διακηρύξεις του κόμματος, χρεωνόταν στην πολυτασικότητα της φυσιογνωμίας του.

Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ αφαίρεσε από τον απερχόμενο πρωθυπουργό και αυτό το άλλοθι.Χθες, ο Αλέξης Τσίπρας, στην πρώτη του προεκλογική συνέντευξη την οποία παραχώρησε άρον-άρον, με τοιχογραφία την εν εξελίξει διάλυση του ΣΥΡΙΖΑ, ήταν έκδηλα αμήχανος, στοχεύοντας (μάλλον άτσαλα) τόσο στα δεξιά όσο και στα αριστερά του ακροατήρια.

Τα "κουκιά" που μάζεψε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Ιανουαρίου, χάνονται στον δρόμο προς τη "λαική ενότητα" και στην επιστροφή όσων ευελπιστούσαν ότι θα γλιτώσουν τον ΕΝΦΙΑ και τα λοιπά φορολογικά (και όχι μόνο) δαιμόνια, στις παραδοσιακές κομματικές τους κοιτίδες.

Υπό τον πανικό τούτο, ο κ. Τσίπρας, επιχειρεί να προβεί σε "αμφίπλευρη διεύρυνση" στοχεύοντας εμφανώς στους μετακινούμενους ψηφοφόρους οι οποίοι ως επί το πλείστον "διέρχονται" από το Κέντρο αλλά κλείνοντας το μάτι και στους εξ ευωνύμων του, αφήνοντας την υποσχετική ότι θα γκρεμίσει -έστω και με μια κάποια καθυστέρηση- τις αυστηρές πολιτικές της γηραιάς ηπείρου.

Με λόγια απλά, ο κ. Τσίπρας χθες,

...πότε ενδυόταν το κοστούμι του μεταρρυθμιστή, μιλώντας για την ανάγκη εκσυγχρονισμού της Ελλάδας, την κατάργηση του πελατειακού κράτους και την ανοικοδόμηση της παραγωγικής βάσης της χώρας υποσχόμενος το ξήλωμα των αντικινήτρων στην επιχειρηματικότητα

 ...και πότε τσαλαβουτούσε στα γνωστά αντιμνημονιακά του νερά, καταγγέλλοντας το τρίτο μνημόνιο, σαν λανθασμένη συνταγή που ούτε είναι πιθανό αλλά ούτε και μπορετό να οδηγήσει στην έξοδο από την κρίση.

Σε αντίθεση με τα πολλά και αντιφατικά μηνύματα που εξέπεμψε πάντως, το ξεδίπλωμα της στρατηγικής του έως τις εκλογές, ήταν διαυγές και ξεκάθαρο:

1. Ποντάρει στο (όποιο) προσωπικό πολιτικό του κεφάλαιο και παίρνει την προεκλογική εκστρατεία επ ώμου.

2.Καθώς η οριζόντια πλέον τομή "μνημόνιο-αντιμνημόνιο" έχει πλέον "κλείσει", ο κ. Τσίπρας τοποθέτησε νέο "παραβάν": Νέο και παλαιό πολιτικό σύστημα, τοποθετώντας εαυτόν ασφαλώς στην αρχή της νέας εποχής μετά την ολοκλήρωση του κύκλου της μεταπολίτευσης.

3. Αποκλείει κάθε συνεργασία με τα υπόλοιπα κόμματα, εκβιάζοντας εμμέσως το εκλογικό Σώμα, πως εάν δεν του δοθεί ισχυρή εντολή αυτοδυναμίας ώστε να είναι αδιαφιλονίκητος πρωθυπουργός, δεν πρόκειται να συμμετάσχει σε καμία κυβέρνηση συνεργασίας.

Η νέα γραμμή της Κουμουνδούρου για τις εκλογές αυτές, λέγεται ως φαίνεται:

"αντιμνημονιακοί μνημονιακοί" και έχει αρχίσει ήδη να εκφράζεται από κορυφαία στελέχη του κόμματος:Ήδη χθες ο κ. Φίλης, είπε εμφατικά, πως η συμφωνία αυτή δεν ήταν παρα ένας "ελιγμός" και δεν πρόκειται να υλοποιηθεί ως έχει.

Όπερ σημαίνει, στον δρόμο προς την κάλπη, υπό την ασφυκτική πίεση που ασκείται στον πρωθυπουργό, τόσο εξ αριστερών όσο και εκ δεξιών του, διγλωσσία, αμφισημία και αντίφαση, θα ναι οι τρεις όροι που θα ορίσουν την προεκλογική ατζέντα του εναπομείναντος ΣΥΡΙΖΑ.

                                               (Άρθρο της Ν.Ζορμπά από το capital.gr)