Δημοκρατία... στη θεωρία

 

Σε άρθρο του στα «ΝΕΑ» του Σαββάτου ο Δήμαρχος κ. Ελισάφ αναφέρθηκε στη Δημοκρατία και τις τραυματικές μνήμες από τον Εμφύλιο. Για ποια Δημοκρατία μιλάει όμως ο κ. Δήμαρχος όταν κατάφωρα στην πόλη του παραβιάζεται -με την έγκρισή του- η αρχή της ισονομίας;

Πώς εξηγείται μια ολόκληρη πόλη να είναι όμηρος της αφισορύπανσης ενός μόνο κόμματος (του ΚΚΕ) το οποίο έχει κρεμάσει, κολλήσει, αναρτήσει σε όλα τα πιθανά και απίθανα σημεία προπαγανδιστικό υλικό που μένει εκεί μέχρις ότου τα καιρικά φαινόμενα το καταστρέψουν ώστε να το τοποθετήσει και πάλι; Το κάνουν αυτό άλλα κόμματα; Όχι. Φαντάζεστε τι θα γινόταν αν το έκαναν; Πώς εξηγείται όμως ότι στη δική μας Σοβιετία δεν εφαρμόζεται ούτε ο Νόμος περί αφισορύπανσης, μοναδική περίπτωση σ' ολόκληρη τη χώρα;

Άρα λοιπόν, όταν έρθουν οι εκλογές ο κ. Δήμαρχος θα πρέπει να απευθυνθεί στο «Ένα είν' το κόμμα» για ψήφο και όχι στο σύνολο των  δημοτών, εφόσον επί πέντε χρόνια επέτρεψε να συμβαίνει κάτι τόσο προσβλητικό για κείνους. Βέβαια το ΚΚΕ έχει πάντα έναν -κομματικά δικό του- υποψήφιο και φανταζόμαστε ότι οι ψήφοι του πηγαίνουν εκεί μονοκούκι. Οπότε...

Τι κι αν η κομματική φιέστα/φεστιβάλ τελείωσε εδώ και πόσες ημέρες; Οι αφίσες συνεχίζουν να «κοσμούν» δρόμους, φανοστάτες, στάσεις, κάγκελα σχολεία, δημόσια κτίρια κτλ. προς δόξαν ενός ολοκληρωτισμού που γίνεται καθημερινή πράξη σε βάρος όλων των υπολοίπων.

Τι νόημα έχουν λοιπόν τα περισπούδαστα άρθρα και τα θεωρητικά κείμενα όταν διαψεύδονται στην πράξη και συντελούν σε μια νοοτροπία από την οποία η χώρα προσπαθεί χρόνια τώρα να ξεφύγει; Τη νοοτροπία δηλαδή του ενός που κάνει ό,τι θέλει, προπαγανδίζοντας και ρυπαίνοντας μια πόλη ολόκληρη; Για ποιο οικολογικό και ποιο πολιτισμικό  μήνυμα μιλάμε; Της οπισθοδρόμησης και των καταδικασμένων πρακτικών του ‘80;     

Αν όχι γιατί δεν έχουν κατέβει όλα  τα πανό, οι αφίσες και τα γιγαντοπανό όπως γίνεται πια και δια Νόμου; Απάντηση, είναι σίγουρο ότι δεν θα πάρουμε. θα χρειαστεί να δώσουμε όμως εμείς οι πολίτες μια απάντηση, πάντα στα πλαίσια της κανονικής Δημοκρατίας, όταν έρθει η ώρα. Κι αυτή θα είναι ηχηρή…     

Μιλάει λοιπόν ο Δήμαρχος για δημαγωγία και λαϊκισμό στο κείμενό του διαβλέποντας έναν κίνδυνο αναβίωσης μιας εμφυλιοπολεμικής ατμόσφαιρας τη στιγμή που στην πόλη του επιτρέπει πρακτικές που υποστηρίζουν ακριβώς κάτι τέτοιο; Μα, πραγματικά, σε ποιους απευθύνεται; Μιλάει και για ψηφοφόρους χωρίς κριτική σκέψη. Μα ο ίδιος έχει δείξει ότι δεν θέλει να ακούει πράγματα που εμπεριέχουν ακριβώς αυτό, κριτική σκέψη.

Μιλάει για φανατισμό και μίσος που μεταφέρονται από γενιά σε γενιά και τα  οποία ο καιρός μεταλλάσσει σε πάγια κουλτούρα, όταν ο ίδιος επιτρέπει να αναπαράγονται καθημερινά σε όλη την πόλη  προπαγανδιστικά συνθήματα από μια μόνο παράταξη η οποία σημειωτέον έχει βαριές ευθύνες για κείνον τον εμφύλιο και η οποία στο καταστατικό της μιλάει ακόμη για δικτατορίες του προλεταριάτου και εξόντωση της αστικής τάξης της χώρας όπου κατοικεί; 

Και πώς ακριβώς εννοεί ο κ. Δήμαρχος ότι θα αλλάξουμε αυτή την κουλτούρα; Επιτρέποντας (αν όχι σιγοντάροντας) έναν νέο διχασμό; Αν δεν είναι αυτό δημαγωγία, τότε τι είναι; 

Υ.Γ. Τα ίδια ισχύουν βεβαίως και για τον κ. Περιφερειάρχη, ο οποίος απ' ό,τι φαίνεται «νίπτει τας χείρας» του...  

Ιδού λοιπόν ο τοπικός ολοκληρωτισμός μας που βαφτίζεται Δημοκρατία, πάντα ενδεικτικά...  

 Σημεία επικόλλησης αφισών (με ισχυρή κόλλα) ό,τι προσβάλλει τον πολιτισμό 

...κι από εκεί που αφαιρέθηκαν κάποιες, έμειναν τα σελοτέιπ στους φανοστάτες