Βολική απειθαρχία...

«Η εντολή δόθηκε. ∆ύο µήνες µετά, µόνο 221 φορείς του Δημοσίου από τους 2.495 είχαν λάβει μέτρα εξοικονόμησης ενέργειας κατά 10%. Με το κόστος ενέργειας στο Δημόσιο να έχει εκτιναχθεί από 700 εκατ. το 2021 σε άνω του 1 δισ. ευρώ τέσσερις μήνες πριν από την εκπνοή του 2022 («Κ», 8/9). 

Μια αστείρευτη εθνική φλέβα εξακολουθεί να τροφοδοτεί σε όλα τα πεδία την απαραμείωτη ανυπακοή. Φοροδιαφυγή. Με μπόνους δεκαπλάσιο της αξίας της απόδειξης επιχειρεί η Ανεξάρτητη Αρχή Δημοσίων Εσόδων να πείσει τους καταναλωτές να ελέγχουν –με εφαρμογή στο κινητό τους– την εγκυρότητα των αποδείξεων. Διότι αποδείξεις εκδίδονται, ωστόσο συχνά από παραποιημένη ταμειακή μηχανή ή από κατάστημα μη συνδεδεμένο με την ΑΑΔΕ. Λαθραία μετακινούνται τουλάχιστον οι μισοί επιβάτες λεωφορείων. 

Παρανόμως σταθμεύουν οι οδηγοί σε κεντρικές αρτηρίες, πεζοδρόμια, ράμπες διάβασης ΑμεΑ, στάσεις λεωφορείων, εισόδους γκαράζ, στις λωρίδες κυκλοφορίας στο «Ελ. Βενιζέλος»…Καμία από τις παραπάνω περιπτώσεις, απόρροια σκανδαλιστικού ελλείμματος κοινωνικής συνείδησης, δεν σχετίζεται με την πολιτική ανυπακοή, τον μη βίαιο τρόπο διαμαρτυρίας κατά αθέμιτων νόμων, άδικων αποφάσεων, καταχρηστικής άσκησης της εξουσίας, κατά δυνάμεων κατοχής, αυταρχικών τυραννικών καθεστώτων. 

Εχει να κάνει με την αναστηλωμένη ελαστική μας συνείδηση, την αναγεννημένη τάση μας αυτοεξαίρεσης από όλους τους κανόνες, την ανανεωμένη νοοτροπία του ατομικού βολέματος, της τομαριστικής αδιαφορίας προς το σύνολο, του «δεν βαριέσαι». Αποτελούν ξανά κομμάτι της συλλογικής μας ταυτότητας, ενός κοινού εγώ που αντιλαμβάνεται τον κανόνα όχι ως μια αρχή προφανή, διαφανή, σαφή, αλλά ως μια έννοια ρευστή, η οποία μπορεί κάθε φορά να μεταβάλλεται, να περιορίζεται, να προσαρμόζεται σε συμφέροντα και ορέξεις. 

Πρόκειται για μια δεύτερη φύση η οποία είχε αναπτυχθεί ως εθνική ιδιομορφία σε χρόνους που κρατούσε η πεποίθηση ότι όλα επιτρέπονται, οι νόμοι είναι για να παραβιάζονται, οι διαδικασίες για να παρακάμπτονται, ότι και τα αβόλευτα βολεύονται, ότι για όλες τις παρανομίες, αυθαιρεσίες, πλαγιολισθήσεις υπάρχει συγχωροχάρτι. 

Ενας παλιός εαυτός ο οποίος αναζωογονήθηκε στα χρόνια έξαρσης των λαϊκιστικών κινημάτων που ροκανίζουν την εμπιστοσύνη στους θεσμούς, στην επιστήμη, στους ειδικούς, υποθάλπουν τον αρνητισμό, την απειθαρχία, την τυφλή εναντίωση στη διαχείριση των κρίσεων».

                (Απόσπασμα άρθρου του Τ.Καραϊσκάκη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)