Τα καλά... και συμφέροντα

«Οι ισχυρές χώρες της Ένωσης επιβάλλουν εντελώς εγωϊστικά μια πολιτική που συμφέρει τις ίδιες, αλλά ΔΕΝ συμφέρει το σύνολο των χωρών. Και το επιβάλλουν κινούμενες με ιδιοτελή κίνητρα. 

Παράδειγμα η Γερμανία είχε φθηνό φυσικό αέριο από τη Ρωσία, και το … «παντρεύτηκε» κανονικά! Αποθαρρύνοντας άλλες χώρες να βρουν δικό τους φυσικό αέριο (πράγμα που θα έσπαγε την ολιγοπωλιακή ισχύ του βασικού προμηθευτή τους – της Ρωσίας). Εμποδίζοντας να γίνουν υποδομές (χερσαίοι αγωγοί) που θα επέτρεπαν ευρωπαϊκές εισαγωγές αερίου από άλλες πηγές, πέραν της Ρωσίας. 

Και τέλος απομακρύνοντας σταδιακά κάθε άλλη εναλλακτική πηγή ενέργειας (π.χ. πυρηνικά εργοστάσια κλπ.) που θα μείωναν την ολιγοπωλιακή εξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό αέριο.Έβαλαν οι Γερμανοί τα συμφέροντα «ευρωπαϊκής αλληλεγγύης» πάνω από τα στενά εθνικά τους συμφέροντα»; Όχι.

Κι όταν αναγκάστηκαν να κόψουν το αέριο από τη Ρωσία, βρέθηκαν κυριολεκτικά στα κρύα του λουτρού, μαζί και με κάμποσους άλλους εταίρους τους, που είχαν πάρει στο λαιμό τους.  Ούτε το θεσμικό πλαίσιο της Ευρώπης προβλέπει «προτεραιότητα στο συνολικό», σε βάρος των «επί μέρους» εθνικών συμφερόντων. Γι’ αυτό και υπάρχουν εκτεταμένα εθνικά βέτο στις ευρωπαϊκές αποφάσεις! Ακριβώς για να κατοχυρωθεί ότι καμία μεγάλη χώρα δεν θα υποχρεωθεί να θυσιάσει τα δικά της «επί μέρους» συμφέροντα προς χάριν του «συνολικού ευρωπαϊκού συμφέροντος».

Όταν συντάχθηκε η ευρωπαϊκή πολιτική για την (παράνομη) μετανάστευση, με τις Συμφωνίες του Δουβλίνου, προβλέφθηκε ότι όσοι περάσουν τα σύνορα της Ευρώπης μπορούν να πάνε όπου θέλουν, αλλά αν μια χώρα προορισμού δεν τους θέλει, τότε υποχρεωτικά επιστρέφουν στην πρώτη χώρα εισόδου τους στην Ευρώπη. Δηλαδή κάθε χώρα οφείλει να φυλάει τα «προς τα έξω» σύνορά της. Κι ύστερα άρχισαν να βάζουν… εμπόδια στις «παραμεθόριες» χώρες να φυλάνε τα σύνορά τους!

Κι ύστερα, όταν κάποια στιγμή άρχισαν μαζικές εισροές, σήκωναν εσωτερικά τείχη σε όλες τις ενδιάμεσες χώρες, αλλά εμπόδιζαν τις χώρες που βρίσκονταν πάνω στα σύνορα να σηκώσουν κι αυτές τείχη προς τα έξω! Κι είχαμε έτσι γερμανικές ΜΚΟ να φέρνουν παράνομους μετανάστες από την Αφρική στην Ιταλία – όχι στη Γερμανία – και να απαιτούν να τους απορροφήσει η Ιταλία. 

Ή είχαμε γερμανικές και ολλανδικές ΜΚΟ να συνεργάζονται με τους διακινητές από την Τουρκία και να φέρνουν εργαλειοποιημένους παράνομους «μετανάστες» στην Ελλάδα, απαιτώντας η Ελλάδα να τους κρατήσει, αδιαφορώντας αν μπορεί να τους αντέξει ή αν παίζουν το παιγνίδι του επίβουλου γείτονα. Για τέτοια… «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη» μιλάμε!

Πριν δύο χρόνια η Τουρκία υπέγραψε μια Συμφωνία με την… ψευδοκυβέρηση Σάρατζ της Λιβύης (που έλεγχε τότε λιγότερο από τη… μισή χώρα) με την οποία εκχωρούσε μέρος της ελληνικής ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης στη Λιβύη και την υπόλοιπη ελληνική ΑΟΖ στην περιοχή, την άρπαζε για λογαριασμό της ίδιας της Τουρκίας! Το «σύμφωνο» αυτό ΔΕΝ επικυρώθηκε ποτέ από το Κοινοβούλιο της Λιβύης!

Προχθές η Τουρκία υπέγραψε με την ψευδοκυβέρνηση Ντπέϊμπα (που ελέγχει κυρίως την πρωτεύουσα της χώρας και τίποτε πέραν αυτής) «επέκταση» της προηγούμενης συμφωνίας (που ουσιαστικά είναι ανυπόστατη, αφού δεν έχει επικυρωθεί) και με την οποία εξουσιοδοτείται η Τουρκία να κάνει έρευνες στη «Λιβυκή» ΑΟΖ, η οποία όμως βρίσκεται εντός της ελληνικής ΑΟΖ! Και αυτό το «μνημόνιο συνεργασίας» το Κοινοβούλιο της Λιβύης το κήρυξε άκυρο την επόμενη στιγμή!

Ερώτηση: αν τουρκικά ερευνητικά σκάφη, συνοδεία τουρκικών πολεμικών, αρχίσουν έρευνα σε περιοχές εντός ελληνικής ΑΟΖ εμείς θα αντιδράσουμε; Και πώς; Αν δεν αντιδράσουμε εμπράκτως, τότε καταλαβαίνετε πώς όλα όσα λέμε («διεθνές δίκαιο», «διεθνοποίηση», «ευρωπαϊκή αλληλεγγύη») είναι σαπουνόφουσκες! Και πώς ακριβώς θα αντιδράσουμε υποστηρίζοντας την ΑΟΖ μας, όταν ακόμα δεν την έχουμε ανακηρύξει;»

                           (Απόσπασμα άρθρου του Θανάση Κ. από την dailypost.gr)