Η χώρα θα χάσει το τρένο...

«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη ήρθε στην εξουσία με την εντολή να εκσυγχρονίσει με γοργούς ρυθμούς τη χώρα, για να μπορέσει να κάνει το αναπτυξιακό άλμα στο μέλλον. Αλλά αυτό απαιτεί σημαντικές μεταρρυθμίσεις παντού.Δυστυχώς, ενώ η κυβέρνηση ξεκίνησε με αποφασιστικότητα, πολιτική βούληση για συγκρούσεις και σχέδιο μεταρρυθμίσεων, πλέον φαίνεται να πατάει φρένο και να κοντοστέκεται, φοβούμενη να ανοίξει και άλλα μέτωπα και να τα βάλει με τα «κακώς κείμενα».

Μερικά παραδείγματα: Το Εργατικό Κέντρο της Αθήνας εξήγγειλε απεργία στα μέσα μαζικής μεταφοράς της Αθήνας για το νέο ασφαλιστικό, και από τις πρώτες πρωινές ώρες της Τρίτης δεν κυκλοφορούσε στους δρόμους της πρωτεύουσας ούτε ένα λεωφορείο ή τρόλεϊ, ενώ όλοι οι συρμοί του μετρό έμειναν ακίνητοι στα αμαξοστάσια.Εκατοντάδες χιλιάδες πολίτες υπέστησαν μιαν απίστευτη ταλαιπωρία για να πάνε στη δουλειά τους με το Ι.Χ. τους, ενώ όσοι δεν έχουν μεταφορικό μέσο ξεκίνησαν ώρες νωρίτερα για να φτάσουν εγκαίρως με ταξί, με τα πόδια ή με κάποιο φίλο. 

Δεν μπορεί μια κυβέρνηση που θέλει να πολεμήσει τη νοοτροπία της «λούφας και παραλλαγής» στο Δημόσιο να ανέχεται μια παρέα συνδικαλιστών να κατεβάζει τον γενικό διακόπτη των δημοσίων συγκοινωνιών, που έχουν στηθεί με τα δισεκατομμύρια των φορολογουμένων. Πόσο μάλλον, όταν οι οργανισμοί κοινής ωφελείας είναι υποχρεωμένοι, σύμφωνα με νόμο του 1982, όταν απεργούν να διατηρούν προσωπικό ασφαλείας προσφέροντας –έστω με πιο αραιά δρομολόγια– τις υπηρεσίες τους.

Αλλο παράδειγμα, η ΛΑΡΚΟ. Μια προβληματική ΔΕΚΟ που μπαίνει μέσα 5 εκατ. ευρώ τον μήνα, έχει συσσωρευμένα χρέη μισό δισ. ευρώ και πλουσιοπάροχα αμειβόμενους εργαζομένους (μέσο ετήσιο μισθολογικό κόστος 44.000 ευρώ ανά εργαζόμενο). Η κυβέρνηση αποφάσισε να δώσει έναν ακόμη χρόνο παράταση στη λειτουργία της επιχείρησης, επιχορηγώντας τη με 35 εκατ. ευρώ από τον κρατικό κορβανά και... βλέπουμε.  Και σαν τη ΛΑΡΚΟ υπάρχει μια σειρά ΔΕΚΟ, μεταξύ άλλων η ΕΑΒ, η ΕΛΒΟ, τα Ναυπηγεία Σκαραμαγκά με ελλείμματα όσο ένας ΕΝΦΙΑ. 

Η ίδια διεκπεραιωτική λογική αποφυγής συγκρούσεων και διαρθρωτικών τομών φαίνεται ότι επικράτησε και στο ασφαλιστικό. Προτιμήθηκαν κάποια μπαλώματα αντί να υπάρξει μια μακρόπνοη μεταρρύθμιση. Διορθώθηκαν  κάποιες «χοντράδες» του νόμου Κατρούγκαλου, κυρίως όσον αφορά τους ελεύθερους επαγγελματίες, υπήρξαν και κάποιες μικρές διορθωτικές αυξήσεις σε ασφαλισμένους για περισσότερα από 30 χρόνια και, άμπρα κατάμπρα, να τος ο νέος νόμος. Δεν δυσαρεστεί κανέναν και διασφαλίζει –λέει– βιώσιμη λειτουργία του ασφαλιστικού έως το 2070! Ημαρτον.

Ελπίζουμε το ίδιο μπρος-πίσω να μην ισχύσει και στο μεταναστευτικό – το μεγάλο «αγκάθι» της κυβέρνησης. Να είναι, δηλαδή, προσωρινό το «πάγωμα» των επιτάξεων στα νησιά και να μην υπάρξει μία ακόμη υποχώρηση μπροστά στις αντιδράσεις για την αντιμετώπιση ενός χρόνιου προβλήματος που θα το βρούμε εκρηκτικό μπροστά μας.Αν η κυβέρνηση δεν προχωρήσει τώρα που βρίσκεται ακόμη στον μήνα του μέλιτος τις μεταρρυθμίσεις, θα χάσει το τρένο. Και μαζί της θα το χάσει και η χώρα».

                           (Αρθρο του Ν.Παπαδόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)