Απόψεις...

 «Ο κ. Τσίπρας δεν έχει ιδεολογία και μάλλον ούτε και κανένα πολιτικό πρόσημο.Αν ήταν ευφυής π.χ. σαν τον Ανδρέα Παπανδρέου ή τον Ιωάννη Μεταξά θα μπορούσε να καταστεί επικίνδυνος για την θωράκιση της ελληνικής δημοκρατίας. Οι επιλογές προσώπων και μεθόδων που έκανε στην προσπάθεια καταστρατήγησης του δημοκρατικού πολιτεύματος (Βλέπε: Καλογρίτσας, Θάνου, Παπαγγελόπουλος, Κωνσταντοπούλου, Βαξεβάνης...) φανερώνουν τις αδυναμίες και τη γελοιότητα του εγχειρήματος. 

Αυτά που λέει για τον έλεγχο των "αρμών της εξουσίας" τα λέει για να συγκρατήσει τους αριστερούς ψηφοφόρους που αισθάνεται πως μετά την απώλεια της εξουσίας και της νομής των προνομίων της, τον εγκαταλείπουν προς τα αριστερά. Προς το Κέντρο και τη Δεξιά όσο ηγεμονεύει ο κεντρώος Μητσοτάκης οι δρόμοι είναι κλειστοί, οπότε βρίσκεται σε αδιέξοδο.

Είναι προφανές πως μια μεγάλη μερίδα της κοινωνικής και εκλογικής βάσης που τον στηρίζει μετά από τόσο απροκάλυπτες ηθικές αντιφάσεις και πολιτικές αστοχίες δεν ενδιαφέρεται για το πολιτικό του πρόγραμμα... Ενδιαφέρεται για πρόσβαση στην εξουσία. 

Μόλις διαπιστώσει πως ο κ. Τσίπρας δεν έχει προοπτικές επανόδου, που είναι και το πιθανότερο, θα αναζητήσει άλλο ταλαντούχο πρόσωπο να εξασφαλίσει τα συμφέροντά της.Η βασική αδυναμία του κ. Τσίπρα είναι πως είναι πολιτικά αδαής.

Τις μέρες που η Βουλή διερευνά τη μεγαλύτερη προσπάθεια χειραγώγησης της δικαιοσύνης μετά τη δικτατορία επί των ημερών της διακυβέρνησής του (κάτι που θα μπορούσε να εγείρει μέχρι και κατηγορίες εσχάτης προδοσίας) εμφανίζεται δημόσια και μιλά για την ανάγκη την επόμενη φορά που θα κυβερνήσει η αριστερά να ελέγξει όλους τους αρμούς της εξουσίας.Υποστηρίζει δηλαδή αυτά για τα οποία τον κατηγορούν...

                             (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Στούπα από το liberal.gr)

«Σε μερίδα της κοινής γνώμης είναι παγιωμένη η αντίληψη ότι περιστατικά όπως τα επεισόδια μεταξύ διαδηλωτών και Αστυνομίας, οι εμπρησμοί αυτοκινήτων και οι βανδαλισμοί καταστημάτων αποτελούν φαινόμενα αμιγώς ελληνικά. Η δράση των ομάδων βίαιου ακτιβισμού, των χούλιγκαν ή χειρότερα των τρομοκρατών θεωρείται ότι αποτελούν συστατικά αυτού που ονομάστηκε «ελληνικό παράδοξο». Του χάσματος δηλαδή ανάμεσα στην «απεριόριστη υπόσχεση της Ελλάδας και την απογοητευτική επίδοσή της».

                                                      

                                                                         (Γ.Σουλιώτης-liberal.gr)