Δανειολήπτες...

«Οι διάφοροι νόμοι για την «προστασία» της πρώτης κατοικίας το μόνο που κατάφεραν ήταν να τραυματίσουν σοβαρά την αγορά ακινήτων και να επιφέρουν έτσι πλήγμα στην Οικονομία και στην πράξη να καταστρέψουν πολλούς ανθρώπους που επιχείρησαν δήθεν να διασώσουν. Η λύση δεν βρίσκεται στην παροχή ασπιρίνης για βαριά κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Αλλά σε σοβαρά στεγαστικά προγράμματα. 

Όσοι δεν πήραν στεγαστικό δάνειο στην εποχή που οι τραπεζίτες τα μοίραζαν ως μπόνους έξω από τα φασφουντάδικα σε όποιον έκανε λογαριασμό μεγαλύτερο από δέκα ευρώ, θα αισθάνονται σίγουρα ως οι μεγάλοι αδικημένοι της ιστορίας. Κι αυτό διότι το κοινωνικό σύνολο κλήθηκε στην πράξη να πληρώσει το όνειρο στέγασης ολίγων συμπολιτών μας. Τα κόκκινα στεγαστικά δάνεια πληρώθηκαν στην πράξη από το σύνολο των φορολογουμένων. Σαν να λέμε ότι πληρώσατε με τους φόρους σας την πρώτη κατοικία του γείτονά σας. 

Γιατί άραγε αυτό θεωρείται κοινωνικά δίκαιο; Αν είναι έτσι, τότε θα πρέπει να χορηγηθεί με τους ίδιους ακριβώς όρους στεγαστικό δάνειο σε όσους τυχόν δεν πρόλαβαν! Είτε έχουμε κοινωνική πολιτική είτε δεν έχουμε…

Η αλήθεια, όμως, είναι πολύ διαφορετική! Οι διάφορες διατάξεις για την προστασία της πρώτης κατοικίας δεν κατόρθωσαν να διασώσουν όσους υποσχέθηκαν. Εκείνο που πραγματικά κατάφεραν ήταν να δημιουργήσουν ένα κύμα στρατηγικών κακοπληρωτών που διέλυσαν στην κυριολεξία την στεγαστική πίστη και την αγορά ακινήτων. 

Ακόμη και σήμερα οι τράπεζες είναι ιδιαίτερα φειδωλές στην παροχή στεγαστικών δανείων και παρά το γεγονός ότι διαφημίζουν τη  επιστροφή τους στο τερέν για την προσέλκυση νέων πελατών. Έχουν καεί στο χυλό. 

Αν δεν υπήρχε νόμος Κατσέλη αλλά ένα αυστηρό σύστημα διακανονισμών, με βάση τα χρόνια που απέμειναν για την αποπληρωμή του δανείου, το παρελθόν του δανειολήπτη και την πραγματική του κατάσταση στην περίοδο εξέτασης του αιτήματός του, τότε οι τιμές των ακινήτων θα είχαν συγκρατηθεί σε καλύτερα επίπεδα τιμών. 

Πράγμα ιδιαίτερα σημαντικό, αφού ο δανειολήπτης δεν παύει να οφείλει το δάνειό του, αν ο πλειστηριασμός του ακινήτου δεν καλύψει την οφειλή του! Διότι στον πλειστηριασμό θα φτάναμε έτσι ή αλλιώς, αργά ή γρήγορα. Ήταν κάτι που παρέλειψε να πει η κυρία Κατσέλη στο κοινό της».  

         

                           (Απόσπασμα άρθρου του Θ.Μαυρίδη από το Liberal.gr)