Στην τελική ευθεία...

Λίγους μήνες πριν τις Δημοτικές εκλογές και η  πόλη περιμένει ακόμη λύσεις σε καθημερινά και φλέγοντα ζητήματα. 

Έχουν γίνει βεβαίως πράγματα, έχει υπάρξει βελτίωση σε διάφορους τομείς και δόθηκε σημασία σε πράγματα που έπρεπε να έχουν γίνει καιρό πριν για το καλό της πόλης. Πολλά εκ των οποίων, όμως, ήταν ήδη σχεδιασμένα χρόνια πριν. Η Δημοτική Αρχή του κ. Μπέγκα δεν έχει, δυστυχώς, να επιδείξει κάποιο μεγάλο, «δικό της» έργο. Είναι όμως ανεπιφύλακτα πολύ πιο αποτελεσματική από την ανεκδιήγητη Αρχή του κ.Φίλιου της οποίας το μόνο θετικό στοιχείο ήταν -κατά τη γνώμη μας πάντα- ότι άνοιξε δρόμους στον πολιτισμό χάρη στον Μ. Ελισάφ.  

Με τα θετικά της αποτελέσματα θα ασχοληθούμε προσεχώς, υπάρχουν όμως πράγματα και καταστάσεις που χρήζουν άμεσης αντιμετώπισης.  

Η αποκομιδή των απορριμμάτων, ας πούμε,  παραμένει αναποτελεσματική, οποιαδήποτε ώρα της ημέρας βλέπει κανείς κάδους ξεχειλισμένους από σκουπίδια αλλά και μικρές χωματερές δίπλα σε κεντρικούς δρόμους του λεκανοπέδιου - με ό,τι αυτό συνεπάγεται για την υγιεινή της πόλης. Πόσω μάλλον όταν ούτε οι κάδοι ούτε τα οδοστρώματα πλένονται. Εκεί που χρειάζονται κάδοι δεν υπάρχουν, ενώ εκεί που περισσεύουν μένουν ως έχουν. Τα βαρειά αντικείμενα παραμένουν για πολύ καιρό έξω, αφού ούτε σωστή ενημέρωση γίνεται, ούτε η υπηρεσία  ανταποκρίνεται αποτελεσματικά στις κλήσεις των δημοτών.

Η καθημερινή καθαριότητα της πόλης -από τους δεκάδες υπαλλήλους που αμείβονται γι’ αυτόν τον σκοπό- είναι προβληματική ενώ ο τρόπος ή ο χρόνος εργασίας τους δεν πείθει ότι υπάρχει βούληση να αλλάξει η κατάσταση. Επίσης, οι υπηρεσίες  δεν φαίνεται να επικοινωνούν μεταξύ τους ώστε ό,τι προβληματικό εντοπίζεται να διορθώνεται. Χωρίς σχέδιο, επαρκές ωράριο, οργανόγραμμα και διάθεση είμαστε η μόνη πόλη όπου το θέμα των χύμα σκουπιδιών τείνει να γίνει αξιοθέατο.

Αξιοθέατο τείνει να γίνει επίσης και η μετακίνηση των πεζών (δεν μιλάμε για ΑμΕΑ ή αδύναμες ομάδες πληθυσμού) στην κάθοδο της Δωδώνης, της κεντρικότερης λεωφόρου της πόλης.  Εκεί όπου η Δημοτική  Αρχή αρνείται να τοποθετήσει κολωνάκια (όπως έκανε για παράδειγμα με καταχρηστικό τρόπο στο κέντρο της πόλης) ώστε τα αυτοκίνητα να μην ανεβαίνουν στο πεζοδρόμιο,  το οποίο είναι με τη σειρά του διαλυμένο και με τους πεζούς να κάνουν σλάλομ ανάμεσα στα αυτοκίνητα. 

Το ίδιο γίνεται και από την απέναντι πλευρά όπου το πεζοδρόμιο παραχωρήθηκε στα αυτοκίνητα. Τι κι αν δίπλα υπάρχει σχολείο, τι κι αν τα αυτοκίνητα που κατεβαίνουν από Κιάφα περνάνε απέναντι από τυφλό σημείο, χωρίς να πληρείται καμία ασφάλεια; Μοναδικές καταστάσεις σε ένα σημείο όπου παραβαίνονται καθημερινά όλοι οι νόμοι μαζί!  Ένα video στο youtube θα κάνει σίγουρα θραύση.

Ούτε ένα μέτρο νέου ποδηλατόδρομου δεν παραδόθηκε μέχρι σήμερα από τη Δημοτική Αρχή του κ. Μπέγκα η οποία δεν φρόντισε καν να καθαρίσει και να βελτιώσει την πρόσβαση προς το πεζοδρόμιο που οδηγεί στο Πανηπειρωτικό (μετά το πάρκο Πυρσινέλλα) ώστε να μπορεί κάποιος ανεμπόδιστα να μεταβεί εκεί με ποδήλατο. Πόσω μάλλον να συνδέσει το πανεπιστήμιο με την πόλη.

Οι παιδικές χαρές, αν κρίνουμε από εκείνη στο πάρκο Κατσάρη  που είναι ανοιχτή σε όλους με σπασμένα κάγκελα, χωρίς κανονισμό λειτουργίας  και ασφάλειας για τα μικρά παιδιά με αποτέλεσμα να τη χρησιμοποιούν και  πάσης φύσεως ενήλικες και ειδικά τη νύχτα, είναι χαρακτηριστική της αντίληψης των ιθυνόντων. Τα πάρκα  μόνο για πάρκα δεν μοιάζουν, οι βανδαλισμοί κτιρίων καλά κρατούν, δέντρα αποκόπτονται συνεχώς και σε πολλά σημεία  χωρίς καμία ενημέρωση των πολιτών ενώ η δεντροφύτευση είναι … άγνωστη λέξη.

Η Λαϊκή Αγορά παραμένει απίστευτα τριτοκοσμική, σε προσβλητικό  μάλιστα επίπεδο για τον αιώνα που διανύουμε αλλά  και ως προς τους κανόνες υγιεινής που μέσα σε ένα τέτοιο σκηνικό φαίνεται να είναι προβληματικοί.

Οι δρόμοι που συνδέουν την παραλίμνια περιοχή με  το κέντρο παραμένουν τριτοκοσμικοί και σε πεζοδρόμια και φωτισμό.

Πολλά από τα σχολικά κτίρια του Δήμου παραμένουν  σε εποχές ξεχασμένες από τον χρόνο. Τι να πει κανείς για το Μουσικό ή το Αθλητικό Σχολείο που έχουν μείνει τα μόνα στη χώρα σε τέτοιο χάλι;

Τα αδέσποτα κυκλοφορούν σε αγέλες, ενώ δεν βρέθηκε κάποια  έκταση όπου τα τετράποδα θα μεταφέρονταν και θα διέμεναν αξιοπρεπώς. Ούτε η εφαρμογή του  νόμου με την ηλεκτρονική ταυτοποίηση προχώρησε, κι ας υπάρχει Δημοτική Αστυνομία - με ποιο άραγε έργο;- που θα μπορούσε να την επιβάλει ώστε να σταματήσει επιτέλους η εγκατάλειψή τους  από τους ιδιοκτήτες τους. Δε μιλάμε για την υποχρεωτική απομάκρυνση των περιττωμάτων των ζώων από πάρκα , παιδικές χαρές και πεζοδρόμια που ούτε ένας στους εκατό –δήθεν- φιλόζωους δεν αναλαμβάνει.

Πολλοί δρόμοι εντός πόλης παραμένουν ακόμη χωματόδρομοι και μάλιστα σε θέσεις που δεν δικαιολογείται κάτι τέτοιο με χαρακτηριστικό παράδειγμα  εκείνους παράλληλα της λεωφόρου Νιάρχου. Με χαλίκι εξακολουθεί να είναι στρωμένο το γήπεδο στα Σεισμόπληκτα ενώ χώροι άθλησης που υπήρχαν εκεί αφέθηκαν να ρημάξουν. Η Λαϊκή αγορά γίνεται σε έναν δρόμο γεμάτο με λακούβες και νερά.

Γενικά η συντήρηση των υποδομών χωλαίνει (παγκάκια  αφήνονται να διαλυθούν,  μεταλλικοί κάδοι  μένουν παρατημένοι για καιρό σε διάφορα σημεία).

Ο πολιτισμός αφορά πια τους λίγους, τα ντόπια σχήματα έχουν σχεδόν αποκλειστεί από τα δρώμενα, ενώ οι εκδηλώσεις έχουν συνήθως τσουχτερό εισιτήριο.

Στο τουριστικό μέτωπο, οι παραλίμνιοι πεζόδρομοι μετά  τη Μαβίλη είναι διαλυμένοι, η καθαριότητα προβληματική, τα παγκάκια ελάχιστα, το πάρκο Κατσάρη υποφωτίζεται όπως και όλη η ακτή Μιαούλη, το κάγκελο στη λίμνη αφήνεται να πέσει θύμα καταστροφολαγνείας. 

Οσο για το Γιαννιώτικο Σαλόνι, τι να πει  κανείς. Παραμένει σε ημιάθλια κατάσταση, με το διατηρητέο κτίσμα εντός του  βανδαλισμένο  και με πρόσφατη την προσπάθεια του Δήμου να το μετατρέψει σε κάμπινγκ! Βεβαίως και είναι προς τιμήν της Δ. Αρχής η επαναφορά του στον Δήμο αλλά αυτό δε φτάνει όταν δεν υπάρχει σχέδιο και βούληση για την αξιοποίησή του. Η αξιοποίηση άλλωστε του Φρόντζου ή της Λιμνοπούλας δείχνει τον δρόμο…

Το στρατόπεδο Βελισσαρίου έχει ξεχαστεί, τη στιγμή μάλιστα που αρκετά στρατόπεδα στη χώρα έχουν ήδη δοθεί στους Δήμους. Τώρα μαθαίνουμε ότι βρίσκεται κι αυτό στο Υπερταμείο προς… αξιοποίηση.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά έχουμε να χαλάσουμε και την πλατεία και να ξηλώσουμε αυτό που μόλις πριν λίγο καιρό αποπερατώσαμε, να διαλύσουμε τη νέα πλακόστρωση, να κόψουμε τα δέντρα και  να χαλάσουμε τα συντριβάνια αντί να τα βάλουμε να δουλέψουν. Εδώ η λογική σηκώνει τα χέρια…

Oι καινούριοι δρόμοι και οι νέες πτήσεις φέρνουν και θα φέρουν ακόμη περισσότερο κόσμο στην πόλη αλλά δεν είμαστε σίγουροι ότι τελικά αυτό είναι το ζητούμενο. Χρειάζεται ένα νέο μοντέλο, με διαφάνεια στην πράξη και με όρεξη για δουλειά και προσφορά. Η πόλη χρειάζεται μια άλλη φιλοσοφία που θα την απογειώσει και θα αξιοποιήσει τα πραγματικά της πλεονεκτήματα δίνοντας άμεσα λύσεις σε χρονίζοντα προβλήματα αλλά και νέες ιδέες που θα την απογειώσουν. 

Αν εξαιρέσουμε τους αγώνες δρόμου που πλησιάζουν στον κορεσμό δεν είδαμε κάτι άλλο που θα κάνει πραγματικά τη διαφορά. Δυστυχώς δεν καταφέραμε να γίνουμε μια έξυπνη πόλη, όπως ας πούμε τα Τρίκαλα όπου ακόμη και η ρύθμιση των φαναριών  ελέγχεται και αναπροσαρμόζεται -όπου χρειάζεται- καθημερινά.

Η αντιπολίτευση έλαμψε διά της απουσίας της όλο αυτό το διάστημα και θα την ξαναδούμε μάλλον κάνα μήνα πριν τις εκλογές. Η πόλη όμως πρέπει να πάει μπροστά και σ’ αυτό έχουμε όλοι  μας ευθύνη. Οι «Σκεπτόμενοι πολίτες» θα παραμείνουν στις επάλξεις, όπως κάνουν τα τελευταία χρόνια, για να επισημαίνουν και να διεκδικούν -έξω από χρώματα και παρατάξεις- πάντα για το καλό της πόλης μας. 

Οι επόμενες εκλογές θα είναι σημαντικές για πολλούς λόγους. Όμως επ΄αυτού θα επανέλθουμε…