«Στον απόηχο της αναβολής από τη Moody’s να αναβάλει τη
θετική, όπως φημολογούνταν, αξιολόγηση της Ελλάδας, προφανώς επειδή μυρίζεται
ότι η οικονομία θα εγκλωβιστεί στη δίνη της προεκλογικής αβεβαιότητας, γίνεται
όλο και πιο σαφές ότι η επόμενη κυβέρνηση καλείται να απασφαλίσει τουλάχιστον
πέντε νάρκες.
Η πρώτη, και πιο άμεση, αφορά τη μείωση των συντάξεων από
1ης/1/2019. Ακόμη και αν ο κ. Τσίπρας πετύχει να παγώσει την εφαρμογή τους για
κάποιους μήνες, το μέτρο θα σκάσει στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης, καθώς η
μείωσή τους προβλέπεται να χρηματοδοτήσει το 50% των πλεονασμάτων 3,5% του ΑΕΠ,
για την περίοδο 2019-2022 στα οποία έχει δεσμευθεί ο ίδιος.
«Στη πραγματική
οικονομία όμως δεν γίνονται θαύματα, αν δεν μειωθούν οι συντάξεις, θα πρέπει να
αυξηθούν οι φόροι - εκτός εάν έρθει θεαματική ανάπτυξη, που δεν διαφαίνεται-
επομένως με την ολιγόμηνη αναβολή των περικοπών, η κυβέρνηση αποφεύγει το
πολιτικό κόστος και απλά μεταθέσει το πρόβλημα στην επόμενη», τονίζει στο
liberal.gr, ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Πειραιώς, Μιλτιάδης Νεκτάριος.
Δεύτερη νάρκη είναι η μείωση στο αφορολόγητο από 1η/1/2020,
για το οποίο οι δανειστές θεωρούν ότι θα συμβάλει στη διεύρυνση της φορολογικής
βάσης (δηλαδή θα πληρώνουν φόρους περισσότεροι), άρα το αντιμετωπίζουν ως
κομβικό διαρθρωτικό μέτρο, και επιμένουν να εφαρμοστεί.
Τρίτη νάρκη είναι η περίφημη έξοδος στις αγορές. Τα επιτόκια
των ελληνικών ομολόγων παραμένουν απαγορευτικά, και είναι αμφίβολο αν θα
μειωθούν σημαντικά, ώστε να επιτρέψουν έξοδο στις αγορές, εν μέσω μιας μακράς
και με πρωτόγνωρη οξύτητα προεκλογικής περιόδου, έτσι όπως διαφαίνεται ότι τη
σχεδιάζει το Μαξίμου. Σε ενάμισι όμως χρόνο από τώρα, οι δανειακές ανάγκες του
Δημοσίου, δείχνουν ότι θα έχουν αναλωθεί σε χρεολύσια περίπου 8,5 δισ ευρώ,
περισσότερα από το μισό του «σκληρού» μαξιλαριού των 15,7 δισ.
«Στο βαθμό επομένως που η Ελλάδα αρχίσει να ροκανίζει το
μαξιλάρι, επειδή θα αδυνατεί να βγει στις αγορές, εκείνες θα το εκλάβουν ως
κίνηση αδυναμίας, τα επιτόκια θα ανέβουν κι άλλο, όταν λοιπόν κάποια στιγμή η
χώρα αναγκαστεί, ούτως ή άλλως να προσφύγει σε αυτές, ο δανεισμός θα έχει
καταστεί απαγορευτικός», εξηγεί στο liberal.gr, ο σύμβουλος επιχειρήσεων,
Γιώργος Προκοπάκης.
Τέταρτη νάρκη είναι οι στόχοι για τα υπερπλεονάσματα, όπου θα
πρέπει πρώτα να αλλάξει το κλίμα στην οικονομία, μετά να αποκατασταθεί η
εμπιστοσύνη των επενδυτών, και τότε μόνο η επόμενη κυβέρνηση, υπό το αυστηρό
πάντα βλέμμα των αγορών, θα έχει τη δυνατότητα επαναναδιαπραγματευτεί με μια
άλλη ευρωπαϊκή ηγεσία, αφού θα έχουν μεσολαβήσει οι Ευρωεκλογές, τους
ασφυκτικούς δημοσιονομικούς στόχους ως το 2060.
Πέμπτη νάρκη είναι η σχεδιαζόμενη από τη κυβέρνηση Τσίπρα
προνομοθέτηση των παροχών που εξήγγειλε ο ίδιος στη ΔΕΘ. Οι παροχές δεν
αποτελούν μόνο προεκλογικό όπλο, αφού η κυβέρνηση ποντάρει και στο ενδεχόμενο
πολιτικό κόστος που θα έχει ο κ. Μητσοτάκης ως Πρωθυπουργός, να τις ακυρώσει,
επιλέγοντας διαφορετικό μείγμα πολιτικής.
Στην πράξη, η κυβέρνηση έχει υπονομεύσει την επόμενη εκλογική
τετραετία σε πάμπολλα μέτωπα, όπως είπε προ ημερών και ο Ευάγγελος Βενιζέλος,
από τα υπερβολικά δημοσιονομικά πλεονάσματα, και τη προνομοθετημένη λιτότητα,
έως τις χαμηλές πτήσεις στην ανάπτυξη, και τις συνέπειες από ένα μισοφαγωμένο
μαξιλάρι, με προφανή στόχευση το έργο της επόμενης κυβέρνηση να δυσκολέψει όσο
μπορεί.
Στην ίδια λογική, αυτή της παραμονής ισχυρών «θυλάκων» του ΣΥΡΙΖΑ στο
κράτος, εντάσσεται η τοποθέτηση γραμματέων στα υπουργεία με τετραετή θητεία. Το
ίδιο σχέδιο διέπει τη διεξαγωγή των επόμενων εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
με απλή αναλογική, αφού όποιος δήμαρχος ή περιφερειάρχης δεν συγκεντρώσει
ποσοστό μεγαλύτερο του 50% από τον πρώτο γύρο, θα πρέπει να συνεργαστεί με τις
λιγοστές στο χώρο δυνάμεις του ΣΥΡΙΖΑ, ο Οποίος και θα παρουσιάζει κάθε
συμμαχία ως κέρδος».
(Αρθρο του Γ.Φιντικάκη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου