Νιχιλιστές...

«Με τη συμφωνία Τσίπρα-Ζάεφ, η Ελλάδα θα αναγνωρίζει Μακεδονική γλώσσα και εθνικότητα στους Βουλγαρόφωνους κατοίκους της πΓΔΜ. Ο Σλαβικός αλυτρωτισμός θα σημειώσει μια ιστορική νίκη έναντι του Ελληνισμού και της Αλβανικής μειονότητας που κατοικεί στη γείτονα χώρα και θα κάνει πολύ πιο δύσκολη τη συννενόηση της Ελλάδας με τους εταίρους της στο ΝΑΤΟ και την ΕΕ γι’ αυτό το ζήτημα. 

Η διάθεση των κ. Τσίπρα και κ. Κοτζιά να φέρουν παρόμοιες λύσεις στις εδαφικές διεκδικήσεις της Αλβανίας και στα αιτήματα της Τουρκίας για την Δυτική Θράκη θα πρέπει να μας προδιαθέτει για ένα δυσοίωνο μέλλον στην Ελληνική εξωτερική πολιτική. Πόσω μάλλον, όταν αποφασίζουν για διακρατικές συμφωνίες, χωρίς να έχει προηγηθεί πολιτικός διάλογος στο κοινοβούλιο, παρακάμπτοντας τον ελάχιστο συνταγματικό έλεγχο στην κυβερνητική πολιτική και στέλνοντας το μήνυμα στο εξωτερικό ότι η πολιτική τάξη χαράσσει διχασμένη την Ελληνική εξωτερική πολιτική. 

Εφόσον αυτή η κυβέρνηση παρέδωσε τον όρο Μακεδονία με τόση ευκολία και παρά την εσωτερική αντίδραση σε ξένη χώρα, δεν θα πρέπει να προκαλεί καμία εντύπωση το ότι με την ίδια ευκολία εκχώρησε και τον πολιτιστικό πλούτο των μνημείων της χώρας στο υπερταμείο.

Παράλληλα, ο νόμος Παρασκευόπουλου που ευθύνεται για την πρόωρη αποφυλάκιση βιαστών και δολοφόνων, πολλοί από τους οποίους έχουν ξαναδιαπράξει τα ίδια εγκλήματα μετά την απελευθέρωση τους, θέτει σε κίνδυνο την ασφάλεια των πολιτών και περνάει το μήνυμα στους επικίνδυνους εγκληματίες, ότι στην Ελλάδα δε θα τιμωρηθούν ανάλογα με τα εγκλήματα που διαπράττουν. 

Χάρη σε αυτόν τον κατάπτυστο νόμο, ο μαζικός δολοφόνος Δ. Κουφοντίνας λαμβάνει τη μία άδεια μετά την άλλη από τις φυλακές, όπου αποθεώνεται σε κάθε του έξοδο από ένα πλήθος θαυμαστών των δολοφονιών που διέπραξε. Επί της ουσίας ο νόμος Παρασκευόπουλου δεν είναι μόνο ύβρις προς τους νεκρούς της 17 Νοέμβρη και προσβολή των συγγενών τους, αλλά πραγματικός κίνδυνος για την ασφάλεια του κάθε πολίτη, τον οποίο η επόμενη κυβέρνηση οφείλει να καταργήσει από την πρώτη μέρα που θα έρθει στην εξουσία[...]

Η εισαγωγή της κοινωνιολογίας στα σχολεία και η κατάργηση των αρχαίων Ελληνικών και Λατινικών σηματοδοτούν τη στοχοποίηση της επόμενης γενιάς από την αριστερά. Η Ελληνική και Λατινική λογοτεχνία αποτελούν μέρος του πυρήνα του δυτικού πολιτισμού, ο οποίος βασίζεται στην εκδήλωση του ατομισμού από τον οποίο προέρχονται η οικονομική και πολιτική ελευθερία. 

Τις αξίες του δυτικού πολιτισμού τις απεχθάνεται η αριστερά παγκοσμίως, ενώ προωθεί τη συλλογική συνείδηση εις βάρος της ατομικής. Όπου εφαρμόστηκαν οι αξίες της αριστεράς ως κυβερνητική πολιτική, δεν άργησε να ακολουθήσει η ανθρώπινη τραγωδία. Πιο συγκεκριμένα οι απόπειρες αριστερών κυβερνήσεων κατά τον 20ο αίωνα να επιβάλλουν την ισότητα του αποτελέσματος στις κοινωνίες που έλεγχαν, προκάλεσε 100 εκατομμύρια θανάτους.

Η κοινωνιολόγια, παρότι ξεκίνησε ως προϊόν του Σκωτσέζικου Διαφωτισμού, σήμερα έχει αλωθεί τελείως σε διεθνές επίπεδο από την διείσδυση νεομαρξιστών ακαδημαϊκών. Η ακαδημαϊκή έρευνα που παράγουν τα τμήματα κοινωνιολογίας, δεν είναι τίποτα άλλο από μαρξιστική φλυαρία κατά την οποία καταδικάζονται οι αξίες και οι επιτυχίες του δυτικού πολιτισμού ως όργανα καταπίεσης, ενώ διαχωρίζει την κοινωνία σε θύτες και θύματα βάσει του φύλου τους, των σεξουαλικών τους προτιμήσεων, του χρώματος του δέρματος τους κ.α.. 

Αν εισαχθεί η κοινωνιολογία στο δημόσιο σχολείο και γαλουχηθεί η επόμενη γενιά με τις πιο τοξικές ιδέες του προοδευτισμού, θα γεμίσει η χώρα από πολίτες που θα αδυνατούν να αντιληφθούν πως λειτουργεί και σε τι χρειάζεται η ατομική ευθύνη και θα ανταγωνίζονται ο ένας τον άλλο για το ποιος έχει υποστεί περισσότερη καταπίεση και αξίζει περισσότερα προνόμια από το κράτος, με τις όποιες συνέπειες φέρνει μια τέτοια εξέλιξη σε μια κοινωνία[...]

Σήμερα, η Πρώτη Φορά Αριστερά ελέγχεται από νιχιλιστές. Το ανθρώπινο ερωτηματικό που εξέλεξαν οι Έλληνες για πρωθυπουργό τον Ιανουάριο του 2015, παρότι γνώριζε ότι είχαν ξεσπάσει εστίες πυρκαγιάς στην Κινέτα, στο Μάτι και στην Πεντέλη, εγκατέλειψε τη χώρα για να γιορτάσει με πρώην Γιουγκοσλάβους τη συμφωνία του με τον Ζάεφ στην Βοσνία. Ο μεγάλος αριθμός των θυμάτων και των αγνοουμένων τον ανάγκασε να επιστρέψει το ίδιο βράδυ και παρότι γνώριζε την ύπαρξη τους, δεν εξέφρασε ούτε μια φορά κάποιο ενδιαφέρον για τα θύματα κατά τη διάρκεια της αλλόκοτης σύσκεψης που είχε με τους συντονιστές της κατάσβεσης της πυρκαγιάς. 

Παράλληλα, η περιφερειάρχης Αττικής Ρ. Δούρου περιέγραψε τον μακάβριο θάνατο 99 ανθρώπων ως μια στραβή που έτυχε στην βάρδια της. Η αδιαφορία του κ. Τσίπρα για την ανθρώπινη ζωή επαναλήφθηκε δια στόματος του όταν δήλωσε ότι το πρόβλημα της δαπάνης του συνταξιοδοτικού θα λυθεί με τον θάνατο των συνταξιούχων, την οποία δήλωση ανέλυσε εις βάθος ο ΥΠΟΙΚ Ε. Τσακαλώτος. 

Αν είναι άδικο να περιγράψεις αυτούς τους κυβερνώντες ως νιχιλιστές, όταν επιδεικνύουν πλήρη αδιαφορία για την απώλεια της ανθρώπινης ζωής και την έκταση της τραγωδίας του ολοκαυτώματος στο Μάτι, ενώ αγωνίζονται μανιωδώς να διώξουν την ευθύνη από πάνω τους και να τη ρίξουν στα θύματα, θέλω πολύ να μάθω πως πρέπει να χαρακτηριστούν».

                                      (Απόσπασμα άρθρου του Κ.Λεντάκη από το in.gr )