«Και
να που τα καταφέραμε. Συνηθίσαμε στην ανομία. Το παρκαρισμένο αυτοκίνητο στη
διάβαση πεζών ή αναπήρων δεν ενοχλεί πια κανέναν. Το κάπνισμα στους δημόσιους
χώρους, ακόμη και στα νοσοκομεία όπως διάβασα προχθές στην «Κ», θεωρείται
εξίσου φυσιολογικό με την αγένεια. Συνηθίσαμε στην αγένεια και την ευτέλεια.
Μας επεβλήθη άνωθεν; Οχι βέβαια. Εμείς τη φτιάξαμε. Οι ήρωες που κέρδισαν τις
εκλογές διασκέδασαν για τη νίκη τους ακούγοντας Πλούταρχο.
Συνηθίσαμε στη
συμπεριφορά του τρωγλοδύτη. Κανείς δεν πέταξε έξω από τη Βουλή εκείνον τον
βρωμύλο σύμβουλο της κ. Κωνσταντοπούλου που φορούσε σανδάλια. Τίποτε δεν μας
τρομάζει, και τίποτε δεν μας παραξενεύει. Ούτε η πλημμύρα των μεταναστών στο
κέντρο της Αθήνας, ούτε η αγραμματοσύνη των πολιτικών. Το μόνο που μας
ενδιαφέρει είναι μην αλλάξουμε. Αυτό χρειάζεται κόπο και η κρίση μας κούρασε.
Δεν έχουμε άλλες δυνάμεις.
Το
χειρότερο που μπορεί να μας συμβεί μας συνέβη. Εμείς οι ίδιοι δεν σεβόμαστε τη
χώρα μας. Οταν ο πρωθυπουργός δηλώνει πως είναι μια χώρα διαφθοράς και
φοροδιαφυγής, τότε ακόμη και ο τελευταίος πολίτης, επειδή αισθάνεται
διεφθαρμένος δεν έχει κανέναν λόγο να μη φοροδιαφύγει.
Το πρόβλημα της Ελλάδας του 2015 δεν είναι
πολιτικό. Για την ακρίβεια δεν είναι μόνον πολιτικό. Είναι πρόβλημα κοινωνικής
συνείδησης και συλλογικής αυτογνωσίας. Θέλουμε να βλέπουμε τους εαυτούς μας σαν
τους τρωγλοδύτες του ευρωπαϊκού πολιτισμού; Θέλουμε να ζήσουμε σαν τους
τρωγλοδύτες της Ευρώπης;
Μην ανησυχείτε.Δεν προτείνω δημοψήφισμα.Αναρωτιέμαι
απλώς πού κρύβεται αυτή η Ελλάδα που κάποτε μας επέβαλε τον σεβασμό απέναντι στην Ελλάδα; Μήπως
ήρθε η ώρα, να ασχοληθούμε με τη χώρα και να αφήσουμε στους λοχίες της
πολιτικής τις συντάξεις»;
(Απόσπασμα άρθρου
του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου