«Ενα βασικό προσόν των κυβερνώντων, από την εποχή που ήταν στην αντιπολίτευση έως σήμερα, είναι το θράσος. Παράδειγμα λαμπρό, το παιχνίδι με τα «βοθροκάναλα». Ο ΣΥΡΙΖΑ τα χρησιμοποίησε πολλαπλώς.Την εποχή της δυναμικής
αντιπολίτευσης τα κατήγγελλε όταν δεν έπαιζαν σκηνές από τις «παρεμβάσεις» των
διαφόρων ομάδων διαμαρτυρίας. Ταυτοχρόνως τα έβριζε και είχε πιάσει στασίδι,
ειδικά στα πρωινά τηλεκαφενεία.
Ηταν η καλύτερη επιλογή.Τα περισσότερα κανάλια πάντοτε
λαΐκιζαν και είχαν υιοθετήσει την άποψη ότι «ο πελάτης έχει πάντα δίκιο».Η
τακτική του ΣΥΡΙΖΑ ήταν όμως πολύ έξυπνη. Τα απαξίωσε, αλλά τα εκμεταλλεύθηκε
στο έπακρο.Οι εκπρόσωποί του έλεγαν τα πιο ακραία και εξωπραγματικά πράγματα
ταΐζοντάς τα τηλεθέαση την ίδια ώρα που τα έβριζαν. Και τώρα έρχεται το
καλύτερο.
Δεν μπορώ να διανοηθώ τι θα γινόταν αν ο Γ. Παπανδρέου ή ο Αντ.
Σαμαράς καλούσαν τους τραπεζίτες στο Μαξίμου την εποχή των μεγάλων
κινητοποιήσεων για να τους ζητήσουν να πιέσουν τα κανάλια και να πέσουν οι
τόνοι στα ρεπορτάζ. Πανηγύρι θα είχε στηθεί για παιχνίδια διαπλοκής,
εξωθεσμικές παρεμβάσεις και πολλά ακόμη. Συνέβη όμως και αυτό και το θεωρήσαμε
κάτι κανονικό.
Εχει μπλέξει όμως ο ΣΥΡΙΖΑ και μαζί και εμείς. Γιατί εκείνος
έφερε στην Ελλάδα το μοντέλο της ακραίας διαμαρτυρίας, πολύ πριν ξεσπάσει η
οικονομική κρίση, ώστε να τη δικαιολογήσουν οι δημοσιολογούντες ως προϊόν
φτώχειας και μνημονιακής απελπισίας».
(Αρθρο του Αλ. Παπαχελά από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου