Από τη Μόρια στη Βηθλεέμ...

«Η φωτογραφία έχει τραβηχτεί στον καταυλισμό της Μόριας. Μια γυναίκα στη σκηνή της και δίπλα της ένα μωρό τυλιγμένο σε κουβέρτες. Αντί για φάτνη υπάρχει ένα πλαστικό τελάρο μανάβικου. Το πρόσωπο της γυναίκας τυλιγμένο σε μαντίλα είναι χαμογελαστό, καθώς το βλέμμα της στρέφεται προς το νεογέννητο. 

Το μήνυμα είναι καθαρό: η καινούργια ζωή είναι δυνατότερη από όλες τις κακουχίες. Οι συμπαραδηλώσεις της εικόνας με τις βιβλικές παραπομπές είναι επίσης καθαρές. Το είπε και ο Πάπας Φραγκίσκος: και ο Χριστός όταν γεννήθηκε πρόσφυγας ήταν. Και στο κάτω κάτω ποιος δεν υποκλίνεται μπροστά στο θέαμα μιας γυναίκας και του νεογέννητου βρέφους της; Και μόνον η εικόνα εμπνέει σεβασμό και ιερότητα. Δεν χρειάζεται να είσαι χριστιανός για να το αισθανθείς.

Η φωτογραφία είναι δημοφιλής στα κοινωνικά δίκτυα. Το επιβάλλει το πνεύμα των ημερών. Η γέννηση του Θείου Βρέφους δεν απευθύνεται μόνον στη χριστιανοσύνη. Απευθύνεται στην ανθρωπότητα ολόκληρη. Οθεν και η απορία: Ποιος είναι ο λόγος που ο δυτικός κόσμος, ο οποίος προέκυψε εκτός των άλλων και από τον χριστιανισμό, προσπαθεί να λογοκρίνει μια γιορτή η οποία είναι μεν θρησκευτική, παρ’ όλα αυτά η σημασία της είναι ευρύτερη, όμως αν αφαιρέσεις το θρησκευτικό της έρμα την ευνουχίζεις και από το συμβολικό της βάρος; 

Αν λέμε «Καλές Γιορτές», αντί για «Καλά Χριστούγεννα», ποιες είναι αυτές οι γιορτές που γιορτάζουμε και θέλουμε να είναι και καλές; Το καλύτερο βέβαια είναι ότι προοδευτικοί που εμπνέονται από το σύνθημα «Καλές Γιορτές» δυσανασχετούν με την εμπορευματοποίηση της εορτής. Οι δογματικοί φιλελεύθεροι απλώς ανασύρουν από την εργαλειοθήκη τους ένα ακόμη κατσαβίδι. 

Οι «Αλληλέγγυοι» απλώς επιδίδονται στη γνωστή ανθρωπιστική τους γυμναστική. Προβάλλουν τη μητέρα και το παιδί, όπως την Παρθένο με το Θείο Βρέφος, ενώ καταγγέλλουν το θρησκευτικό πνεύμα της εορτής που υποτίθεται δημιουργεί διακρίσεις. Η εκμετάλλευση του συναισθήματος είναι δουλειά προσοδοφόρα.

Ενα από τα πλέον δυναμικά τμήματα των δυτικών κοινωνιών ήταν οι Εβραίοι. Πότε ενοχλήθηκαν επειδή οι συμπατριώτες τους χριστιανοί γιόρταζαν τη γέννηση του Ιησού; Ποτέ. Στις ΗΠΑ, στην Αγγλία και στη Γαλλία πότε άρχισαν οι ενοχές που οδήγησαν στην αυτολογοκρισία του θρησκευτικού χαρακτήρα της γιορτής; Οταν οι μουσουλμανικές κοινότητες απέκτησαν κοινωνική δύναμη. Στην Grande Place των Βρυξελλών το δένδρο των Λουθηρανών και τη φάτνη τα αντικατέστησαν με κάτι πανιά και λαμπιόνια. Για όσους αναρωτιούνται ποιο είναι το πραγματικό πρόβλημα της Ευρώπης».

        

                             (Αρθρο του Τ.Θεοδωρόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)