Μια διαφορετική ανάλυση...

«To AfD είναι ένα κόμμα διαμαρτυρίας, που έχει - και ως στελέχη και ως ψηφοφόρους - κάθε καρυδιάς καρύδι. Ψηφίστηκε διότι είπε αυτό που λέει ο απλός πολίτης της Ευρώπης και οι κορεκτίλες του κλείνουν το στόμα: γκώσαμε από το πολύ Ισλάμ! Νισάφι!

Οι 430.000 ψηφοφόροι που μετακινήθηκαν από τους Linke στο AfD έγιναν ξαφνικά ακροδεξιοί; Δηλαδή μέσα σε 4 χρόνια διέτρεξαν ιδεολογικά όλο το πολιτικό φάσμα; Όχι βέβαια. Οι Ευρωπαίοι πολίτες δεν θέλουν άλλους μιναρέδες, άλλους μουεζίνηδες, άλλες μπούργκες, άλλους επίδοξους βιαστές, άλλα γκέτο, άλλες επιθέσεις δολοφονίας των αλλαχακμπάρηδων, σε μια ήπειρο που έχυσε πολυ αίμα για να κατακτήσει την ελευθερία και την ανεκτικότητα.

Η επικεφαλής του AfD, Alice Weider, είναι αυτό που θα λέγαμε "πολίτης του κόσμου". Μοντέρνα και αντισυμβατική. Οικονομολόγος που δουλεύει στην Ελβετία, έχει εργαστεί στην Goldman Sachs, στην Allianz Global Investors, στην Bank of China, στη γερμανική Rocket Internet. Έχει ζήσει έξι χρόνια στην Κίνα, μιλάει Αγγλικά και Κινέζικα, και είναι δεδηλωμένη ομοφυλόφιλη που μεγαλώνει δύο παιδιά με την ελβετίδα σύντροφό της η οποία κατάγεται από τη Σρι Λάνκα και εργάζεται ως κινηματογραφική παραγωγός. Όλες οι φυλές του Ισραήλ μαζί! Σου φαίνεται για ναζί εθνικίστρια;

Τόλμησε όμως να πει δημοσίως αυτό που σκεφτόμαστε όλοι: μία θρησκεία που θεωρεί τη γυναίκα ως αντικείμενο (ηδονής ή τεκνοποιίας) τον άντρα ως αφέντη που εξουσιάζει τη ζωή όλων και βάζει τους θρησκευτικούς κανόνες πάνω από τον νόμο, είναι ασύμβατη με την ευρωπαϊκή κουλτούρα. Και όλες οι αυτοκτονικές κορεκτίλες του "μπείτε σκύλοι κι αλέστε" ανέκραξαν: στην πυρά! Βεβαίως οι θέσεις του AfD δεν είναι μόνο αυτές. Είναι και υπέρ της εξόδου της Γερμανίας από το ευρώ. Όμως από την γερμανική οπτική σκοπιά, αυτή η άποψη έχει επιχειρήματα, διότι ο Γερμανός φορολογούμενος είναι ο μεγαλύτερος αιμοδότης του κοινού Ταμείου από το οποίο η Ελλάδα διαχρονικώς είναι ο μακράν πιο ωφελημένος εταίρος.

Όλα λοιπόν τα καραγκιοζάκια του δημοσιογραφικοπολιτικού εσμού ανακάλυψαν τον "τρόμο των... ακροδεξιών, εθνικιστών, ναζί κ.λπ. με το 12,6% του AfD. Και από χθες ξερνούν χολή! Πού αυτά; Σε μια χώρα που την κυβερνάνε οι Τσιπροκαμμένοι, που ΚΚΕ και ΧΑ παίζουν για την 3η θέση, που οι ψυχασθενείς της Αριστερής Πλατφόρμας φλερτάρουν με τη Βουλή και που ο Σώρρας παραλίγο να γίνει κυβέρνηση πουλώντας... εξωγήινη τεχνολογία στον Ομπάμα!

Ο κόσμος αλλάζει με άλματα και μεις καθόμαστε στο πάνελ του Βερύκιου, του Αυτιά και του Παπαδάκη, προσπαθώντας να τον ερμηνεύσουμε με τα παλαιολιθικά μας στερεότυπα. Σε λίγα χρόνια που το 30% των εργασιών στη βιομηχανία και τη γεωργία θα γίνονται από ρομπότ, μπορεί το ΚΚΕ να αλλάξει το σύνθημά του: νόμος είναι το δίκιο του ρομπότ. Γιατί εργάτες, στο τελευταίο σοβιετικό καφριστάν, δεν θα υπάρχουν ούτε για δείγμα.

 

Ένδειξη της γενικευμένης ηλιθιότητας που κυριαρχεί στον δημόσιο λόγο, είναι οι αναλύσεις δημοσιογράφων, πολιτικών και εκλογολόγων για το αποτέλεσμα των Γερμανικών εκλογών. Επιμένουν να μιλούν για ακροδεξιούς - δεξιούς - αριστερούς - σοσιαλιστές. 

Συγγνώμη που θα σας χαλάσω το αναλυτικό σας λυσάρι, αλλά αυτοί οι όροι ΜΑΣ ΤΕΛΕΙΩΣΑΝ. Το δίπολο αριστερά - δεξιά έχει πεθάνει εδώ και χρόνια και δεν το πήρατε χαμπάρι. Όχι μόνο στη Γερμανία, παντού - και στην Ελλάδα. Η (συν)πρόεδρος του AfD είναι δεδηλωμένη ομοφυλόφιλη, σας φαίνεται για Ναζί; Η αφαίρεση της γερμανικής υπηκοότητας από τους μετανάστες που είναι ένοχοι για σημαντικά εγκλήματα ή η κήρυξη του ισλάμ ασύμβατου με την γερμανική κουλτούρα είναι δεξιά ή αριστερά αιτήματα; Η πραγματικότητα είναι πολύ πιο σύνθετη από αυτή που μπορούν να επεξεργαστούν τα σκουριασμένα, καθηλωμένα στα στερεότυπα του 20ου (να μη σου πω και του 19ου) αιώνα, κύτταρα του μυαλού σας.

Έχουμε πολλά να πούμε για τα αποτελέσματα των Γερμανικών εκλογών. Γενικό συμπέρασμα: η φύση αντιπαθεί το κενό. Όταν τα παραδοσιακά κόμματα κάνουν ότι δεν βλέπουν τις ανάγκες της κοινωνίας, εγκλωβισμένα σε μία αυτοκτονική πολιτική ορθότητα, κάποιος θα τις δει και θα πάρει ξαφνικά 13%. Τουλάχιστον ανακατεύεται η τράπουλα που είχε μουχλιάσει. Όσο για μας τα πράγματα ζορίζουν. Υπάρχουν δύο σενάρια: το κακό και το εφιαλτικό. Από την επόμενη εβδομάδα κιόλας σύμπας ο πολιτικός κόσμος θα λέει μνημόνιο και Σόιμπλε και θα κλαίει με μαύρο δάκρυ».

                                                         (Θ.Τζήμερος- "Δημιουργία Ξανά")