Πανεπιστημιακό κατεστημένο...

«Η χθεσινή είδηση ότι βρέθηκε πτώμα στο υπόγειο της Πολυτεχνικής Σχολής Θεσσαλονίκης συνέπεσε με το δημοσίευμα της Καθημερινής για το νομοσχέδιο για την παιδεία του Κώστα Γαβρόγλου.

Στα κύρια σημεία το νομοσχέδιο προβλέπει:

1) Παρέμβαση της αστυνομίας στο πανεπιστήμιο μόνο σε περιπτώσεις κακουργημάτων και εγκλημάτων κατά της ζωής αυτεπαγγέλτως και σε οποιαδήποτε άλλη περίπτωση μετά από απόφαση του πρυτανικού συμβουλίου.

2) Καταργούνται τα Συμβούλια Ιδρύματος και θεσμοθετούνται τα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Ανώτατης Εκπαίδευσης και Έρευνας με συμμετοχή εκπροσώπων της περιφέρειας, υπουργείων κ.ά.

3) Στη Σύγκλητο, ορίζονται έως τέσσερις εκπρόσωποι των φοιτητών, τρεις των προπτυχιακών και ένας των μεταπτυχιακών φοιτητών και των υποψηφίων διδακτόρων. Οι εκπρόσωποι των φοιτητών ορίζονται μετά από απόφαση των νομίμως εκλεγμένων μελών όλων των Διοικητικών Συμβουλίων των Φοιτητικών Συλλόγων.

4) Το πρυτανικό συμβούλιο αποτελείται από τον πρύτανη, τους αντιπρυτάνεις, έναν εκπρόσωπο των φοιτητών, και τον εκπρόσωπο των διοικητικών υπαλλήλων.

5) Δημιουργείται υπηρεσία εσωτερικού ελέγχου του ιδρύματος καθώς και επιτροπή δεοντολογίας.

Εάν υπάρχει κοινό στοιχείο στο νομοσχέδιο είναι η αντίληψη ότι το πανεπιστήμιο είναι ένα μαγαζί, το οποίο καθηγητές και οργανωμένοι φοιτητές μπορούν να τρέχουν με τα λεφτά των άλλων. Ένα μαγαζί στο οποίο κανένας δεν θα έχει δικαίωμα να επεμβαίνει. Τουλάχιστον πριν βρεθεί ένα πτώμα στο υπόγειο.

Το μήνυμα πριν λίγες μέρες έστειλε ο Γαβρόγλου στην Μέση Εκπαίδευση, όταν δημόσια επέπληξε τον γυμνασιάρχη του Ρεθύμνου επειδή κάλεσε την αστυνομία για μία κατάληψη που γινόταν στο σχολείο του. Και αν ο επόμενος γυμνασιάρχης το σκεφτεί δύο φορές πριν τολμήσει να σηκώσει το τηλέφωνο και να πάρει την αστυνομία το πρυτανικό συμβούλιο θεσμοθετημένα μπορεί να κάνει την παλαβή.

Όχι μόνο στην πράξη επειδή δεν θα έχει να αντιμετωπίσει γυμνασιόπαιδα αλλά αντιεξουσιαστές που θα τους κατηγορήσουν για φασίστες που βάζουν στα πανεπιστήμια τους μπάτσους αλλά υπακούοντας στον νόμο. Αφού αν στο προαύλιο του πανεπιστημίου κάποιος έχει βγάλει ένα κουζινομάχαιρο και η αστυνομία πάει να μπει ο καλός πρύτανης που σέβεται το άσυλο θα πρέπει να φωνάξει . «Πίσω. Τι πάτε να κάνετε; Να παραβιάσετε το ακαδημαϊκό άσυλο; Είναι μαχαίρι της κουζίνας. Η κατοχή είναι πλημμέλημα». Και μόνο αν αυτός με το μαχαίρι την χώσει σε κάποιον να πει «Τώρα είναι κακούργημα. Χωρίς να ενοχλήσετε και με σεβασμό στο άσυλο μπορείτε να μπείτε».

Αντίθετα με τους αστυνομικούς σε αυτό το άβατο της γνώσης, που η ξένη παρουσία είναι μίασμα στα Ακαδημαϊκά Συμβούλια Εκπαίδευσης και Έρευνας η παρουσία των εκπροσώπων της περιφέρειας και των υπουργείων τα λαμπρύνει. Άλλο να είσαι μπάτσος και να μπαίνεις κυνηγώντας αυτόν που πέταξε την μολότοφ και άλλο να είσαι ο Καράμερος ή η Γιάννα η Τσούπρα να έχεις εκλεγεί με την Δούρου στην Περιφέρεια και να ζητείται η γνώμη σου για το curriculum στο τμήμα χημικών μηχανικών του ΕΜΠ[...]

Και εδώ βρίσκεται το κρίσιμο σημείο. Στην Ελλάδα στην ακαδημαϊκή καριέρα του κάθε Γαβρόγλου οι γνώσεις μετράνε ελάχιστα. Τόσο λίγο που ο Γαβρόγλου δεν μπήκε στον κόπο να απαριθμήσει. Αυτό που μετράει είναι το πόσο θα αγωνιστεί να μην αλλάξει τίποτα στο κατεστημένο των πανεπιστημίων και πως θα βολευτεί η Μπέτυ Μπαζιάνα στο ΕΜΠ.

Το ακαδημαϊκό παρελθόν του Γαβρόγλου και το τι κάνει σήμερα είναι διδακτικό. Διδακτικό και αποτρεπτικό για το πώς το ελληνικό πανεπιστημιακό κατεστημένο μπορεί να κάνει τον πιο brilliant scholar μικροσυνδικαλιστή.

                                           (Άρθρο του Α.Πανούτσου από το liberal.gr)