«Θα μπορούσε να θεωρηθεί και Ολοκληρωμένη Διαχείριση
Απορριμμάτων. Οι συνδικαλιστές της ΠΟΕ-ΟΤΑ –αυτοί που κάποτε κυκλοφορούσαν στις
πλατείες ντυμένοι με ναζιστικές στολές– αντί να μαζεύουν τα σκουπίδια από τους
δρόμους, τα καίνε μπροστά στο υπουργείο Εσωτερικών. Αίτημά τους η παραβίαση του
Συντάγματος, στο άρθρο που απαγορεύει στους επιρρεπείς σε ρουσφέτια πολιτικούς
να αρχίσουν την παλιά τους τέχνη: να γεμίζουν το Δημόσιο και τους ΟΤΑ με
συμβασιούχους μέχρι να βρεθεί κάποιος υπουργός να τους μονιμοποιήσει κατά
εκατοντάδες χιλιάδες.
Βεβαίως, σε αυτήν τη χώρα, εξ απαλών ονύχων μάθαμε ότι νόμος
είναι ό,τι καθείς θεωρεί δίκιο του, και συνεπώς για τους Σκουρλέτηδες που μας
κυβερνούν το Σύνταγμα δεν έχει καμιά σημασία. Εξάλλου, «η επανάσταση παράγει το
δικό της δίκαιο», όπως είχε πει ένας άλλος φωστήρας της αριστερίστικης
διανόησης. Αν μάλιστα σκεφτούμε ότι το έγραφε για να δικαιολογήσει τις δεκάδες
εκατομμύρια δολοφονίες του κομμουνιστή ηγέτη Μάο Τσετούνγκ, η «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛική
επανάσταση» είναι πολύ πιο ήπια. Διορισμούς θέλει να κάνει, και «λίγο ΕΦΚΑ
πάνω, λίγο ΕΝΦΙΑ κάτω, θα τα βρούμε», μας λένε...
Οταν νόμος είναι το δίκιο όποιου διαμαρτύρεται, είναι λογικό
να αρνούνται και οι 62 υπάλληλοι της ΔΕΗ να μετατεθούν δεδομένου ότι (όπως είχε
αποκαλύψει τον Μάρτιο ο τομεάρχης Περιβάλλοντος και Ενέργειας της Ν.Δ.)
πληρώνονται χωρίς να έχουν αντικείμενο απασχόλησης, αφού οι μονάδες που
«εργάζονται» είναι κλειστές! Σύμφωνα με συνδικαλιστές, «η ΔΕΗ δεν μπορεί να
αποφασίζει μέσα σε 7 ημέρες αν θα μετακινηθούν οι υπάλληλοι και πού θα πάνε.
Υπάρχουν άτομα υπέρβαρα, τα οποία είναι αδύνατο να αλλάξουν βάση σε ένα τόσο
σύντομο χρονικό διάστημα. Είναι απάνθρωπο» («Ελεύθερος Τύπος» 20.6.2017).
Δεν
καταλάβαμε τι σχέση έχει το βάρος κάποιων υπαλλήλων και τι ακριβώς έκαναν στις
μονάδες πριν κλείσουν, αλλά πρέπει να σημειώσουμε ότι ο κ. Κώστας Σκρέκας είχε
αποκαλύψει την αργομισθία (μετ’ επιδομάτων) τον Μάρτιο, κάτι που σημαίνει ότι
τουλάχιστον μισό χρόνο κάποιοι πληρώνονται για να κάθονται.
Βεβαίως, όπως λέει και η Ενωση Τεχνικών ΔΕΗ σε ανακοίνωσή της,
«εκείνο που εκφράζουμε είναι η ανθρώπινη αγωνία των 62 συναδέλφων μας να
αντιμετωπιστούν ως ψυχές» και επισημαίνει «το γεγονός του ότι 1,5 εκατομμύριο
συνανθρώπων μας δεν έχουν δουλειά, πρέπει να γίνεται άλλοθι για να
αντιμετωπίζονται οι άνθρωποι ως αντικείμενα; ... Δεν είναι ανθρώπινο, ο κάθε
μετατιθέμενος που εκ των πραγμάτων ανατρέπεται η ζωή του να θέλει να εκφραστεί,
να θέλει να πει δυο κουβέντες; Αυτό διεκδικήσαμε, κύριοι...».
Ψυχούλες είναι, μωρέ, οι συνδικαλιστές. Ξέρετε τι είναι να
κλείνει μια μονάδα και κάποιος, αντί να απολύεται, να πρέπει να μετατεθεί.
Απανθρωπιά, που λένε και οι ίδιοι...»
(Άρθρο του Π.Μανδραβέλη από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου