Από γκάφα... σε γκάφα

«Τα τελευταία δύο χρόνια η προσοχή της κοινής γνώμης είναι εστιασμένη, κυρίως, στην κατάσταση της οικονομίας και τις εσωτερικές πολιτικές εξελίξεις. Πράγμα απόλυτα φυσιολογικό, αν σκεφτεί κανείς τα όσα διαδραματίστηκαν στη χώρα από τον Δεκέμβριο του 2014 και μετά...

Ενώ όμως, η προσοχή όλων, ήταν στραμμένη στις αλλεπάλληλες εκλογικές αναμετρήσεις, την Βαρουφακειάδα, τις διάφορες "σκληρές διαπραγματεύσεις" κ.λπ., στο μέτωπο της εξωτερικής πολιτικής και των εθνικών θεμάτων συνέβαιναν σημαντικά γεγονότα.Γεγονότα τα οποία περνούσαν, σχετικά, απαρατήρητα και χωρίς να αποσπάσουν το μερίδιο δημοσιότητας και προσοχής το οποίο κανονικά, δικαιωματικά λόγω της εξαιρετικής σημασίας τους αν θέλετε, θα έπρεπε.

Η τρομερή μεγέθυνση του προσφυγικού, κατά καιρούς, συγκέντρωνε τα βλέμματα στα θέματα αυτά αλλά, σχεδόν αμέσως, η προσοχή της κοινής γνώμης και των media στρέφονταν ξανά στα μεγάλα οικονομικά προβλήματα. Όμως όλα τα εθνικά "μέτωπα", αργά αλλά σταθερά, επιδεινώνονταν.

Το πρώτο εθνικό θέμα το οποίο γνώρισε σημαντική επιδείνωση, δεν έχει καν αναγνωριστεί από επίσημα χείλη, σαν ζήτημα που αφορά όλη την χώρα, σαν ένα εθνικό πρόβλημα.Πρόκειται για τη μετακίνηση δεκάδων χιλιάδων επιχειρήσεων προς τη γειτονική Βουλγαρία (κυρίως) και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες (Κύπρος, Μάλτα κ.ά.). Η οποία, σε συνδυασμό με τη μετανάστευση εκατοντάδων χιλιάδων (κυρίως νέων και μορφωμένων) Ελλήνων και Ελληνίδων στη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη, έχει προκαλέσει την ακατάσχετη αιμορραγία στο παραγωγικό δυναμικό της χώρας.Μία αιμορραγία που, ναι μεν οφείλεται στην οξύτατη οικονομική κρίση (κατά κύριο λόγο) και έχει ξεκινήσει από το 2011, αλλά από την άνοιξη του 2015 βρίσκεται σε πρωτοφανή έξαρση. Και η Ελληνική Πολιτεία αδιαφορεί...

Το δεύτερο κρίσιμο εθνικό ζήτημα είναι το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων. Το γειτονικό κρατίδιο έχει καταφέρει να εξασφαλίσει αναγνώριση της "συνταγματικής ονομασίας" του, από περισσότερες από 100 χώρες (των Η.Π.Α. συμπεριλαμβανομένων). Με αποτέλεσμα η Ελλάδα να αντιμετωπίζεται διεθνώς ως ο γραφικός της υπόθεσης, στο συγκεκριμένο ζήτημα. 

Το πόσο αυτή η διαπίστωση αντιπροσωπεύει την αλήθεια, φάνηκε ολοκάθαρα στο προσφυγικό.Με την οικονομική και τεχνική βοήθεια άλλων Ευρωπαϊκών κρατών, η F.Y.R.O.M. έκλεισε τα νότια σύνορά της σε τόσο βαθμό, ώστε να μην τα περνά ούτε κουνούπι, όχι πρόσφυγας ή μετανάστης[...]

Μόλις τα Σκόπια αποκτήσουν και πάλι κυβέρνηση με πολιτική νομιμοποίηση, θα υπάρξουν εξελίξεις στο θέμα της ονομασίας. Πολύ δε φοβάμαι ότι θα είναι εντελώς αντίθετες με τις ελληνικές θέσεις...

Τα πιο σοβαρά και πιο άμεσα των προβλημάτων όμως, δεν είναι τα παραπάνω. Είναι εκείνα που προκύπτουν με την Τουρκία. Τόσο στο καθαρά Ελληνοτουρκικό πεδίο, όσο και σ’ εκείνο του Κυπριακού.

Στο μεν πρώτο, είναι αδύνατον να μην έχει παρατηρήσει κανείς την επιθετικότητα Erdogan, από το αποτυχημένο πραξικόπημα στις 15 Ιουλίου και μετά. Επιθετικότητα η οποία είναι πλήρως εξηγήσιμη, αν σκεφτούμε την κατάσταση στα ανατολικά σύνορα της γείτονος.

Είναι σχεδόν βέβαιο ότι θα σχηματιστεί ένα νέο Κουρδικό κράτος στο Βόρειο Ιράκ. Από την στιγμή που θα συμβεί αυτό, θα υπάρξουν σοβαρές μετακινήσεις Κουρδικών πληθυσμών από την Νοτιοανατολική Τουρκία προς αυτό. Ίσως μάλιστα, να υπάρξουν (μικρές) διεκδικήσεις Τουρκικών εδαφών από τους Κούρδους. Οι οποίοι έχουν πλήρη στήριξη από την διεθνή κοινότητα. (λόγω της τεράστιας βοήθειας που προσφέρουν στον πόλεμο κατά του ISIS). 

Ο Σουλτάνος-κουμπάρος δεν είναι τυφλός. Βλέπει προς τα πού οδηγούνται οι εξελίξεις και φροντίζει να απλώνει δίχτυα προς άλλες κατευθύνσεις, ώστε να δημιουργήσει θέματα διεκδικήσεων.Οι όποιες εξελίξεις θα υπάρξουν μετά τις 20 Ιανουαρίου και την ανάληψη της προεδρίας των Η.Π.Α. από τον Donald Trump. Τον οποίο, πολλές πληροφορίες, θέλουν να έχει άριστες προσωπικές (ίσως και επαγγελματικές) σχέσεις με τον "φίλο Tayyip".Η Ελληνική κυβέρνηση αρκείται στο ν’ απαντά δια του κυβερνητικού εκπροσώπου ή/και του ΥΠΕΞ, στις διάφορες κορώνες που επανειλημμένα εκτοξεύει ο Τούρκος Πρόεδρος. Λες και δεν υπάρχουν διεθνείς οργανισμοί ν’ απευθυνθεί…

Ας σημειωθεί ότι η Τουρκία σκαρφάλωσε εφέτος, δύο ακόμη θέσεις στην κατάταξη των μεγαλύτερων στρατιωτικών δυνάμεων του πλανήτη και βρίσκεται πλέον στη 8η θέση. Με την Ελλάδα στην 28η…

Στην περίπτωση του Κυπριακού, τα πράγματα έδειχναν σαφώς καλύτερα. Μέχρι προχθές. Όταν και διακόπηκαν απότομα οι διαπραγματεύσεις, στο Mont Pelerin της Ελβετίας. Ενώ όλα έδειχναν ότι βαδίζαμε προς συμφωνία, ακόμη και στο εδαφικό κομμάτι του προβλήματος της Μεγαλονήσου. Οι πληροφορίες και οι φήμες μιλούν για ακραία παρέμβαση της Ελλάδος.Σύμφωνα με αυτές, ζήτησε πλήρη κατάργηση των εγγυήσεων. Όρο στον οποίο είναι κάθετα αντίθετη η Τουρκία αλλά, ταυτόχρονα, αποτελεί γνωστότατη θέση του Έλληνα υπουργού Εξωτερικών, καθηγητή Νίκου Κοτζιά. Τον οποίο οι πληροφορίες θέλουν να απείλησε τον Έλληνα πρωθυπουργό ακόμη και με παραίτηση, εάν η Ελλάδα δεν απαιτούσε την πλήρη κατάργηση των εγγυήσεων. 

Η οποία κατάργηση όμως, δεν είναι κάτι που επιζητούν τόσο η 

Ελληνοκυπριακή πλευρά (όχι άμεσα), όσο και η Τουρκοκυπριακή. Με αποτέλεσμα η δεύτερη να σκληρύνει εξαιρετικά την στάση της (όχι άδικα) και να καταρρεύσουν οι συζητήσεις στην Ελβετία...

Εδώ είναι ανάγκη να τονίσουμε ότι, μια τέτοια κίνηση από την πλευρά της Ελλάδας, αποτελεί de facto κατάργηση του δόγματος, που επί δεκαετίες τηρούσαν Αθήνα και Λευκωσία. Δόγμα το οποίο συμπυκνώνεται στην φράση:

"Η Κύπρος αποφασίζει και η Ελλάδα στηρίζει". Δεν χρειάζεται να είναι κανείς μάγος των διεθνών σχέσεων για να καταλάβει πόσο τρομακτική αλλαγή στην κατάσταση του Κυπριακού είναι αυτή.Ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος διέψευσε κάθετα τις πληροφορίες. Παρ’ όλα αυτά, ελάχιστοι πείστηκαν. Χαρακτηριστική ήταν η απάντηση του Κύπριου Προέδρου Νίκου Αναστασιάδη, όταν ρωτήθηκε για τον κύριο Νίκο Κοτζιά.

"Έχω πολύ καλή συνεργασία με τον Έλληνα πρωθυπουργό". Τι να πει κανείς;Όπως είναι ευνόητο, μια πιθανή επίλυση του Κυπριακού, την οποία τόσο ανάγκη έχει η Κύπρος, κρέμεται πλέον σε μια κλωστή. ΑΝ κρέμεται ακόμη. Για μία ιδεοληψία...Δεν διεκδικώ δάφνες ειδικού στις διεθνείς σχέσεις. 

Όμως, όλες αυτές οι καταστάσεις και οι γκάφες της Ελληνικής διπλωματίας (ας μην θυμηθούμε καλύτερα, τα ευτράπελα της επίσκεψης Obama), δείχνουν ότι κάτι δεν λειτουργεί σωστά, στην Ελληνική εξωτερική πολιτική.Προκαλούν σοβαρότατες ανησυχίες. Μακάρι αυτές οι ανησυχίες, ν’ αποδειχτούν εντελώς αβάσιμες. Δυστυχώς όμως, τα γεγονότα δείχνουν ακριβώς το αντίθετο…»

                                                     (Άρθρο του Π.Λάζου από το capital.gr)