Δεν ήμασταν μαθημένοι...

Να που κουνηθήκαμε λοιπόν κι εμείς λίγο εδώ πάνω στα Βορειοδυτικά αποφεύγοντας ευτυχώς τα χειρότερα. Ακόμη και για κείνους που ήταν  ο «πρώτος» σεισμός τους, τώρα γνωρίζουν ότι στον πλανήτη που κατοικούμε το φαινόμενο είναι κάτι συνηθισμένο όταν απελευθερώνεται ξαφνικά συσσωρευμένη ενέργεια μέρος της οποίας  μεταφέρεται στην επιφάνεια μέσω των σεισμικών κυμάτων. Σεισμοί γίνονται  και στη Σελήνη, τον Ήλιο, τον Άρη...

Οι σκηνές πανικού όμως που ακολούθησαν, με τον κόσμο να εγκαταλείπει (καινούρια) σπίτια αρπάζοντας κουβέρτες και παιδιά ξενυχτώντας  στα αυτοκίνητα και τις πλατείες, δημιουργώντας  ξημερώματα κυκλοφοριακό κομφούζιο, ήταν ελαφρώς υπερβολικές.

Και ενώ η μετασεισμική δραστηριότητα χαρακτηρίστηκε φυσιολογική,  λίγο η καθυστερημένη (διαδικτυακή) αντίδραση επίσημων παραγόντων και τοπικού τύπου, λίγο οι δηλώσεις σεισμολόγων ακόμη και την Κυριακή το απόγευμα («δεν ξέρουμε αν ήταν ο κύριος σεισμός» «οι λόγοι που ανησυχούμε»), λίγο η παραφιλολογία και το ραδιο-αρβύλα (« θα γίνει μεγάλος σεισμός και  δεν μας το λένε», «οι φοιτητές φεύγουν, κάτι θα ξέρουν σίγουρα»), λίγο  οι διάφορες ειδήσεις που έφταναν από ποικίλες πηγές την επομένη («το ρήγμα της Ζίτσας είχε να δώσει σεισμό από το 2000»,« τα τελευταία 250 χρόνια δεν είχε γίνει σεισμός στα Γιάννενα», «μετακινήθηκε μέχρι και το Μιτσικέλι») έκαναν τον πανικό εντονότερο.

Τώρα μάλλον ξέρουμε ότι ένας σεισμός 5,2 Ρίχτερ που συνοδεύεται από μετασεισμούς των 4 και κάτι είναι κάτι συνηθισμένο και… δεν ρίχνει σπίτια. Καταλάβαμε ίσως καλύτερα πώς αισθάνονται όσοι ζουν σε έντονα σεισμογενείς περιοχές που δίνουν σεισμούς 7, 8 και 9 Ρίχτερ (βλ. Σαν Φρανσίσκο).

Οι μεγαλύτεροι πάντως σεισμοί μετά το 1950 σημειώθηκαν: 9,0 Ρίχτερ στη Ρωσία το 1952- 9,5 Ρίχτερ στην βόρεια Χιλή το 1960- 9,2 Ρίχτερ στην  Αλάσκα  το 1964 - 9,3 Ρίχτερ στον Ινδικό ωκεανό το  2004 - 8,6 Ρίχτερ στη Σουμάτρα το 2005-  8,8 Ρίχτερ στη Χιλή το 2010. 

Εντελώς υπερβολικό και το κλείσιμο των Σχολείων την Τρίτη,  προκειμένου –λέει- να ολοκληρωθούν  οι έλεγχοι «χωρίς πίεση χρόνου». Λες και οι διευθύνοντες τα σχολεία εκπαιδευτικοί δεν είναι σε θέση να παρατηρήσουν αν ένα κτίριο έχει ή όχι ρωγμές, ώστε μετά να τις εκτιμήσουν οι ειδικοί. Αλίμονο αν τα αντισεισμικά Σχολεία μας δεν είναι σε θέση να αντέξουν σεισμό 5 Ρίχτερ. Εκτός αυτού, στην πόλη δεν αναφέρθηκε καμία ζημιά σε δημόσια κτίρια ή εγκαταστάσεις. Η ευκολία με την οποία ματαιώνεται η διδακτική πράξη είναι πλέον αισθητή παντού. 

Το ίδιο και η ευκολία κλεισίματος του ΠΕΑΚΙ για δεύτερη μέρα χωρίς να έχει 
αναφερθεί κάποια φθορά.Άλλωστε το μόνο που θα μπορούσε να έχει υποστεί ζημιά είναι οι  κερκίδες του γηπέδου. Γιατί έπρεπε να κλείσουν όλο το αθλητικό κέντρο; 

                                                                                                                             (Φωτο:epirusgate)