Οικογενειοκρατία made in ΑΕΙ...

«Συνολικά 53 παιδιά και γαμπροί, 22 σύζυγοι, 12 ανίψια και 10 αδέλφια παλαιών καθηγητών πανεπιστημίου... Αυτοί συνθέτουν σήμερα το δένδρο της οικογενειοκρατίας στην Ιατρική Σχολή Αθηνών, μία από τις πιο περιζήτητες σχολές της χώρας και ταυτόχρονα αυτή που βρίσκεται στο επίκεντρο κριτικής για φαινόμενα νεποτισμού.

Ο διορισμός σε κάποιο ΑΕΙ ενός συγγενούς ήδη υπηρετούντος καθηγητή δεν αποτελεί βέβαια εκ των προτέρων αποτέλεσμα ευνοιοκρατίας ή συναλλαγής μεταξύ του «πανεπιστημιακού κατεστημένου».Ομως, τόσο πολλές περιπτώσεις διορισμών είναι φυσικό να προκαλούν απορίες.Μάλιστα, την προσεχή εβδομάδα λήγει η προθεσμία που έχει δώσει το υπουργείο Παιδείας στα ΑΕΙ να στείλουν στοιχεία για τα παιδιά πανεπιστημιακών που έχουν διοριστεί στο ίδιο τμήμα με τους γονείς τους τα τελευταία 15 χρόνια.

Σύμφωνα με πληροφορίες της «Κ» τα περισσότερα ιδρύματα έχουν ήδη απαντήσει, προβάλλοντας το επιχείρημα ότι σε όλες τις διαδικασίες για διορισμούς συγγενών τηρήθηκε η νομιμότητα.Για το θέμα, η γραμματέας της ομοσπονδίας των πανεπιστημιακών κ. Ευγενία Μπουρνόβα, ανέφερε στην «Κ» ότι «το υπουργείο έχει τη δυνατότητα να θεσμοθετήσει ότι δεν θα μπορούν να διορίζονται τα παιδιά των πανεπιστημιακών στο Τμήμα του γονιού τους».

Στην Ιατρική Αθηνών, πάντως, το πρόβλημα του νεποτισμού έχει εξελιχθεί σε «επιδημία», όπως χαρακτηριστικά παρατηρεί στην «Κ» ο καθηγητής της Σχολής κ. Χαράλαμπος Μουτσόπουλος.Μάλιστα, σύμφωνα με τα στοιχεία που συγκέντρωσε ο ίδιος, ο ένας στους επτά υπηρετούντες στην Ιατρική Σχολή Αθηνών είναι συγγενής πρώην ή νυν διδάσκοντος στη σχολή.Συγκεκριμένα, από τους 711 υπηρετούντες διδάσκοντες στη σχολή οι 97 -το ακριβές ποσοστό είναι 13,6%- είναι παιδιά, γαμπροί, σύζυγοι, ανίψια και αδέλφια παλαιών καθηγητών.

«Η πλειοψηφία των κλινικών και των εργαστηρίων στελεχώνεται από έναν ή και δύο υιούς, θυγατέρες, γαμπρούς, συζύγους και ανίψια μελών που υπηρέτησαν ή και υπηρετούν στο διδακτικό προσωπικό της σχολής» τονίζει ο κ. Μουτσόπουλος, ο οποίος μάλιστα έχει αναφερθεί στα αρνητικά τεκταινόμενα των ελληνικών πανεπιστημίων μέσα από τα βιβλία του «Για αυτιά που δεν ακούν...» και το «Μικρές ιστορίες... μακράς πορείας», το οποίο εκδόθηκε πρόσφατα (από τις εκδόσεις Λιβάνη και τα δύο βιβλία).

Βέβαια, το φαινόμενο της οικογενειοκρατίας δεν περιορίζεται μόνο στην Ιατρική Αθηνών.Διατρέχει τα ΑΕΙ της χώρας, αλλά κυρίως τα πιο μεγάλα και τα πιο παλαιά.Επίσης, στα παλαιά, κεντρικά ΑΕΙ παρατηρείται όχι μόνο το φαινόμενο της οικογενειοκρατίας αλλά και το φαινόμενο να ευνοούνται για την κατάληψη νέων θέσεων διδασκόντων παλαιοί φοιτητές των καθηγητών.

Χαρακτηριστικά, όπως αναφέρει στην «Κ» ο αναπληρωτής καθηγητής στο City University of New York κ. Θέμης Λαζαρίδης, σε πολλά τμήματα ΑΕΙ το ποσοστό αυτό φθάνει και το 80%.

Από την πλευρά τους, τα ΑΕΙ αντικρούουν τις επικρίσεις περί νεποτισμού, υποστηρίζοντας ότι δεν υπάρχει κάτι μεμπτό στη διαδικασία που έχει τηρηθεί για τις περισσότερες εκλογές συγγενών, και ρωτούν «γιατί πρέπει να θεωρούμε ότι το παιδί ενός πανεπιστημιακού, που έχει μεγαλώσει σε μία υψηλού μορφωτικού επιπέδου οικογένεια, δεν μπορεί να αποκτήσει τα απαραίτητα ακαδημαϊκά προσόντα για να διεκδικήσει μία θέση πανεπιστημιακού;» ανέφερε στην «Κ» έμπειρος πανεπιστημιακός.

«Και βεβαίως υπάρχουν περιπτώσεις συγγενών που διορίστηκαν στο πανεπιστήμιο και σήμερα διαπρέπουν στον τομέα τους» προσθέτει ο ίδιος. Ταυτόχρονα, τα ΑΕΙ επικρίνουν την ηγεσία του υπ. Παιδείας, θεωρώντας ότι η μάχη κατά του νεποτισμού στα ΑΕΙ δεν μπορεί να γίνει χωρίς αποδεικτικά στοιχεία που να στοιχειοθετούν ότι ο υποψήφιος συγγενής ευνοήθηκε».

                                             (Άρθρο του Α.Λακασά από την Kathimerini)