Εμείς και... το τηλεκοντρόλ

«Για να είμαι ειλικρινής ουδέποτε με ενθουσίασε η ιδέα να λύνει η Δικαιοσύνη τις πολιτικές διαφορές μας. Στην Ελλάδα όμως της ακατάσχετης δικομανίας πιο εύκολα φωνάζεις εισαγγελέα παρά γκαρσόν.Ακόμη περισσότερο όταν η Δικαιοσύνη καλείται να ερευνήσει ύποπτες παραλείψεις ή ύπουλες επιδιώξεις του πολιτικού συστήματος.

Παράδειγμα; Δεν θα είχαμε εκχωρήσει το τηλεκοντρόλ στο ΣτΕ, ούτε θα έβρεχε δικόγραφα, αν μια ομάδα πολιτικών δεν επιχειρούσε να υφαρπάσει το τηλεοπτικό σύστημα της χώρας.Αν είχαν κινηθεί άδολα και νόμιμα, χωρίς ένα σχέδιο επιβολής, κανείς δεν θα περίμενε το ανώτατο δικαστήριο να του πει αν θα βλέπει Μενεγάκη!..

Το ίδιο ισχύει και με τα capital controls. Η υπόθεση διερευνάται δικαστικά από τη στιγμή που η ελληνική Πολιτεία αρνήθηκε να την ερευνήσει πολιτικά.Δεν γνωρίζω τις ποινικές πλευρές που ενδεχομένως υπάρχουν αλλά οι πολιτικές βγάζουν μάτι. Και ασφαλώς δεν κρίθηκαν στις εκλογές του Σεπτεμβρίου όπως θέλει να λέει η κυβέρνηση.Εχουμε ένα δεδομένο, το οποίο δεν νομίζω να αμφισβητείται από κανέναν: μια εξάμηνη χαοτική διαπραγμάτευση κατέληξε σε ένα ναυάγιο. Σε μια ταπεινωτική συνθηκολόγηση.

Ξέρουμε λοιπόν την κατάληξη. Ξέρουμε περίπου το κόστος, μερικές δεκάδες δισεκατομμύρια. Ξέρουμε τη ζημιά, η χώρα πήγε κάποια χρόνια πίσω. Ξέρουμε τις πληγές που άφησε το σορολόπ.Φταίει ο Τσίπρας; Φταίει ο Βαρουφάκης; Φταίει ο Δραγασάκης; Φταίει ο Χατζηπετρής;Κανείς δεν μπορεί να αποφανθεί χωρίς τα πραγματικά στοιχεία της υπόθεσης, τα οποία εξακολουθούμε να μη γνωρίζουμε στο σύνολό τους.Και τα οποία όποτε ευκαιριακά αναδύονται αντιμετωπίζονται ενοχικά από τους εμπλεκομένους.

Μάθαμε ότι ψάχνονταν να τυπώσουν δραχμές στη Ρωσία και ο Πρωθυπουργός έσπευσε να το χαρακτηρίσει «φαρσοκωμωδία» - δεν είχε δηλαδή άλλη δουλειά ο Πούτιν κι έκανε τηλεφωνικές φάρσες στον Ολάντ!..Να το πω καθαρά: τέτοιες φαρσοκωμωδίες δεν διασκεδάζουν κανέναν. Ούτε νομίζω όμως ότι είναι θέμα της Δικαιοσύνης να αποκαταστήσει την αλήθεια.Μια κανονική δημοκρατία θα το είχε αναθέσει προ πολλού στα πολιτικά όργανά της. Αλλά επειδή όπως φαίνεται η δημοκρατία μας δεν είναι κανονική, μοιραία η υπόθεση περνάει στα χέρια της Δικαιοσύνης.«Γεια σου κυρ Εισαγγελέα, με την Τζένη την ωραία!». 

Διότι η πολιτική, όπως και η φύση, απεχθάνεται τα κενά. Και δεν υπάρχει περίπτωση, ούτε μία στο δισεκατομμύριο, να μην αποδοθούν ευθύνες για το ναυάγιο. Για το 3ο Μνημόνιο, τα capital controls ή την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών. Σήμερα ή αύριο.

Εύχομαι οι ευθύνες να αποδειχθούν μόνο πολιτικές. Μακάρι!Αλλά δεν βάζω το χέρι στη φωτιά ότι κάποιοι θα γλιτώσουν το εδώλιο».

                                          (Άρθρο του Γ.Πρετεντέρη από το ΒΗΜΑ)