Ματιές στην Ιστορία...

Στις 23 Αυγούστου 1939, υπογράφεται το Γερμανοσοβιετικό Σύμφωνο μη επίθεσης (ή πιο γνωστό ως «Σύμφωνο Ρίπεντροπ-Μολότοφ»). Ο Στάλιν από τον Απρίλιο του 1939, έπαιρνε την πρωτοβουλία προσέγγισης με τη ναζιστική Γερμανία, που τελικά κατέληξε σε «γάμο», αφήνοντας εμβρόντητους όχι μόνο τους επίδοξους «μνηστήρες», αλλά και ολόκληρο τον κόσμο. Τα κομμουνιστικά κόμματα βρέθηκαν σε σύγχυση. Το σύμφωνο αυτό, όχι μόνο έλυνε τα χέρια του Χίτλερ για να πραγματοποιήσει απερίσπαστος τον ολοκληρωτικό πόλεμο που σχεδίαζε, αλλά βάσει κι ενός μυστικού πρωτοκόλλου, προέβλεπε την διανομή ανεξαρτήτων κρατών μεταξύ Γερμανίας και Σοβιετικής Ένωσης. Επιπλέον, η Σοβιετική Ένωση αναλάμβανε την τροφοδοσία των Γερμανών με βιομηχανικές πρώτες ύλες και αγροτικά προϊόντα.

Με την υπογραφή του συμφώνου αυτού, ουσιαστικά ολοκληρώνονταν το τρίγωνο Κομμουνισμού-Φασισμού-Ναζισμού, καθώς η κομμουνιστική Σοβιετική Ένωση είχε υπογράψει πριν λίγα χρόνια σύμφωνο μη επίθεσης και συνεργασίας και με τη φασιστική Ιταλία (2 Σεπτεμβρίου 1933), η οποία με τη σειρά της είχε υπογράψει με τη ναζιστική Γερμανία το λεγόμενο «Χαλύβδινο Σύμφωνο» ( 22 Μαΐου 1939). Το ΚΚΕ ευθυγραμμίστηκε αμέσως με το γερμανο-σοβιετικό σύμφωνο που είχε ως άμεσο αποτέλεσμα τον διαμελισμό της Πολωνίας καθώς μία εβδομάδα μετά την υπογραφή του συμφώνου η Γερμανία εισέβαλε στην Πολωνία (1 Σεπτεμβρίου 1939). Δεκαεπτά ημέρες μετά ακολούθησε και η σοβιετική εισβολή. 

Στις 13 Οκτωβρίου 1939, στον «Ριζοσπάστη» γίνεται η εξής διαπίστωση: «Οι Άγγλοι μεγιστάνες, πολεμούν για τα δικά τους κεφαλαιοκρατικά και ιμπεριαλιστικά συμφέροντα, ενάντια στην ανθρωπότητα, που με τη σειρά της, έχει συμφέρον να στραφεί σύσσωμη εναντίον τους». Έτσι, παίζοντας με τις λέξεις, οι κομμουνιστές ανάγουν τους ναζί σε...«ανθρωπότητα», έχοντας την απατηλή εντύπωση, πως έτσι καταφέρνουν να κρατούν τα προσχήματα.

 «Δεν επετέθη η Χιτλερική Γερμανία εναντίον της Αγγλίας και της Γαλλίας, αλλ' αυταί επετέθησαν εναντίον της Γερμανίας» δηλώνει ο Στάλιν στην «Πράβδα» στις 30 Νοεμβρίου 1939. 

Στις 30 Αυγούστου 1940, το ΚΚΕ δημοσιεύει προκήρυξη «προς όλο τον λαό της Ελλάδας»,  με αποσπάσματα  από ραδιοφωνική ομιλία (23 Αυγούστου 1940) του Γενικού Γραμματέα της Κομμουνιστικής Διεθνούς, του Βούλγαρου Γκιόργκι Διμιτρόφ, όπου ουσιαστικά δίνονταν γραμμή ταύτισης με τον Άξονα.  

Από τον Απρίλιο δε του 1940 κατηγορούσε τον Μεταξά ότι... προετοιμάζει πόλεμο. Σε «προκήρυξιν προς τον Ελληνικόν Λαόν», έλεγε ότι: «Ο πόλεμος, όπου η δικτατορία ετοιμάζεται να σκοτώσει τα παιδιά σου, να φέρει τον θάνατον στα γυναικόπαιδα και την καταστροφή και τον αφανισμό σ' ολόκληρη τη χώρα, δεν είναι αγώνας για την πατρίδα μας... Η δικτατορία κατεβαίνει στον πόλεμο αυτό με μοναδικό «σύμμαχο» την ιμπεριαλιστικήν Αγγλία».

Στην ίδια προκήρυξη, το ΚΚΕ, όπως και το 1922, καλλιεργεί την ηττοπάθεια, πριν ακόμη ξεσπάσει η ιταλική επίθεση, κάνοντας λόγο για «μάταιες θυσίες», σε έναν δήθεν «αγώνα για την ανεξαρτησία και ακεραιότητα της πατρίδας μας». Για το ΚΚΕ, «δεν έχει σημασία αν ο πόλεμος αυτός αρχίσει με μια εισβολή των Ιταλών φασιστών». Κατά την περίεργη λογική του ΚΚΕ, ο πόλεμος από την πλευρά της Ελλάδος (ο οποίος, φυσικά, είναι αμυντικός), δηλώνει μια... «αντισοβιετική θέση»(!) κι επομένως «τα παιδιά του λαού δεν έχουν κανένα λόγο να σφαγούν για να πληρώσουν αυτά την αντισοβιετική θέση της.

Σύμφωνα με τη νέα γραμμή της Κομμουνιστικής Διεθνούς ο πόλεμος δεν ήταν πια «φασιστικός», αλλά «ιμπεριαλιστικός» μεταξύ Άξονα και Συμμάχων, «στον οποίον οι κομμουνιστές δεν έχουν καμμιά θέση, ενώ θα πρέπει να εργάζονται για την απομόνωση των Άγγλων». Υπάρχει όμως μια έμμεση συμπάθεια για τους Γερμανούς, καθώς οι «κακοί» Αγγλογάλλοι, ήταν αυτοί που αδίκησαν τη Γερμανία στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Κατ' αυτόν τον τρόπο, οι κομμουνιστές δικαιολογούν και δικαιώνουν τη επιθετικότητα των ναζί κι απενοχοποιούν την γερμανική πολιτική. Επομένως, οι κύριοι υπαίτιοι γι' αυτή την δημιουργηθείσα κατάσταση, δεν είναι οι Γερμανοί, αλλά οι Σύμμαχοι.

Κι όταν στις 28 Οκτωβρίου του 1940 η Ιταλία επετέθη, η 1η ΠΡΟΚΗΡΥΞΗ του ΚΚΕ την  ίδια μέρα έλεγε:

«ΚΑΤΩ Ο ΠΟΛΕΜΟΣ, κάτω η βασιλομεταξική σπείρα που τον προκάλεσε, όντας πουλημένη τούτη τη στιγμή στους εμπολέμους Εγγλέζους!ΕΙΡΗΝΗ, Να σώσουμε τον λαό και την Ελλάδα.Κυβέρνηση Μετώπου Εθνικής Σωτήρας— Ειρήνης και προσανατολισμό προς την ισχυρή και ειρηνόφιλη Σοβιετική Ένωση!». Καλούσε μάλιστα τους πολεμιστές μας ν' αρνηθούν να πολεμήσουν πέρα  από τα σύνορα, θεωρώντας την αντεπιθεση του ελληνικού στρατού στη Β.Ηπειρο ως ιμπεριαλιστικό πόλεμο.

Στις 7 Δεκεμβρίου του 1940 η Κ.Ε. του ΚΚΕ εξέδωσε Μανιφέστο όπου διεκήρυττε: «Ο πόλεμος αυτός που προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδος μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς, ο δήμιος του λαού μας. Μα ούτε και πόλεμος για την απελευθέρωση των ελληνικών μειονοτήτων της Αλβανίας άπ' το ζυγό του ιταλικού φασισμού και της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι' αυτό ο πόλεμος αυτός δεν μπορεί νάχει καμμιά σχέση με την ελευθερία» (ένθ. άνωτ. σ. 509-510).

Ταυτόχρονα το τότε ενωμένο ΚΚΕ ( η διάσπαση επήλθε  το 1968), ενεργοποιούσε  μηχανισμούς για να ρίχνει το φρόνημα των εμπόλεμων Ελλήνων, ακριβώς όπως είχε πράξει και πριν τη Μικρασιατική Καταστροφή, όταν χαιρόντουσαν για την «αστικοτσιφλικάδικη ήττα στη Μακρασία», την οποία ομολογούν ότι «επεδίωξαν». 

Ακόμη και σήμερα, η επίσημη θέση του ΚΚΕ βάσει του τελευταίου του Συνεδρίου, αν η χώρα δεχόταν επίθεση, είναι η εξής:

«Σε περίπτωση ιμπεριαλιστικής πολεμικής εμπλοκής της Ελλάδας, ΕΙΤΕ ΣΕ ΑΜΥΝΤΙΚΟ είτε σε επιθετικό πόλεμο, το Κόμμα πρέπει να ηγηθεί της ΑΥΤΟΤΕΛΟΥΣ οργάνωσης της εργατικής - λαϊκής πάλης με όλες τις μορφές, ώστε να οδηγήσει σε ΟΛΟΚΛΗΡΩΤΙΚΗ ΗΤΤΑ ΤΗΣ ΑΣΤΙΚΗΣ ΤΑΞΗΣ, ΕΓΧΩΡΙΑΣ και ξένης».

Ο Δεύτερος παγκόσμιος πόλεμος κράτησε από το 1939-45  και είχε πάνω από 60.000.000 νεκρούς.

                                                      Ο Στάλιν με τον Ρίμπεντροπ... 

                   Η εισβολή στην Πολωνία (Γερμανοί και Σοβιετικοί σε πλήρη συνεργασία)

                                                                          Η Βαρσοβία σε ερείπια