Είπαν...

«Αν σας πει αύριο ο Τσίπρας, για να μείνεις υπουργός Τσιρώνη, θα φτιάξουμε ελικόπτερο με μπετονιέρες και θα ψεκάζουμε τα δάση με μπετόν θα το ψηφίσεις.Και θα έρθεις να μας πεις τι ωραία ιδέα ήταν αυτή που είχε ο μέγας Τσίπρας».

                                                                                    (Αδ.Γεωργιάδης)

Μετά τις φωτιές του 2007, η τότε κυβέρνηση έφτιαξε μια ξεχωριστή υπηρεσία στην Ηλεία (όχι, θα έχανε την ευκαιρία...): Ταμείο Αποκατάστασης Πυρόπληκτων. Και όπως γίνεται πάντα στο Δημόσιο, την ξέχασε... Από το 2007 λοιπόν μέχρι σήμερα (και εις τους αιώνας των αιώνων) πληρώνεις και θα πληρώνεις ενοίκιο, αναλώσιμα, εκτός έδρας, μισθούς, άδειες και... υπερωρίες, για προϊστάμενο και υπαλλήλους ενός οργανισμού που θα έπρεπε να έχει συγκεκριμένο χρονικό ορίζοντα λειτουργίας. Έναν χρόνο, το πολύ δύο, μετά την τραγωδία. Όμως εδώ πρόκειται για Δημόσιο. Κι όποιος προσλαμβάνεται στο Δημόσιο συνταξιοδοτείται απ' αυτό. Όλο και κάποια καινούργια φωτιά θα μπει, ε;

Φυσικά υπάρχουν και διατηρούνται και όλοι οι αντίστοιχοι Οργανισμοί για αντιμετώπιση θεομηνιών του παρελθόντος, όπως ο Τομέας αποκατάστασης σεισμόπληκτων Μεσσηνίας, μετά τον σεισμό του... 1985!!

 

Το προεδρείο της ΕΣΗΕΑ παραχωρεί την αίθουσα εκδηλώσεων για την παρουσίαση του βιβλίου του τρομοκράτη της 17 Νοέμβρη Κουφοντίνα! Για να παρουσιάσει τι ακριβώς; Το πως δολοφόνησε τον Μπακογιάννη, τον Αξαρλιάν και δεκάδες άλλους πολίτες; Το πως έφτιαχνε βόμβες για να ανατινάζει αυτοκίνητα; Το ότι παραμένει ένας αμετανόητος αιμοσταγής τρομοκράτης που όπως δήλωσε "θα έκανα τα ίδια;". Σε καμία άλλη χώρα του κόσμου οι τρομοκράτες δεν έχουν τόσα δικαιώματα. Ντρέπομαι για το κατάντημα της χώρας μου.

Η «Τοξότης», συμφερόντων του κ. Χρ. Καλογρίτσα, είχε αξιολόγηση G από την ICAP (την 9η χειρότερη στη δεκάβαθμη κλίμακα αξιολόγησης) και δεν δικαιούνταν χρηματοδότηση, ωστόσο οι υπεύθυνοι της Attica αγνόησαν το G και δεν το περιέλαβαν στον φάκελο. Επιπλέον, παρά τα capital controls, η τράπεζα προχώρησε σε μεγάλη αύξηση των ορίων χρηματοδότησης: από 10 εκατ. τον Απρίλιο του ’15 το όριο πενταπλασιάστηκε στα 50 εκατ. και λίγες ημέρες μετά διπλασιάστηκε στα 100 εκατ. ευρώ!

Αυτός ο διάλογος σε οποιοδήποτε μέρος του κόσμου θα αντιμετωπιζόταν ως θεατρικό κείμενο, από τα εντελώς σουρεαλιστικά, τύφλα να 'χει ο Ιονέσκο. Στην Ελλάδα είναι απολύτως ρεαλιστικός. Αυτό είναι το μοντέλο με το οποίο στήθηκε ο ΟΑΣΘ το 1957 επί Κωνσταντίνου Καραμανλή. Όλες οι κυβερνήσεις έκτοτε ανανεώνουν την σύμβαση του Δημοσίου με τον ΟΑΣΘ με την οποία το Δημόσιο υποχρεώνεται να πληρώνει κάθε χρόνο για τις 424 μετοχές της “εταιρείας” μέρισμα 16,5 εκατομμύρια ευρώ και να καλύπτει επιπλέον ολόκληρη τη χασούρα της με περισσότερα από 100 εκατομμύρια ευρώ τον χρόνο! Δηλαδή μέσα σε 10 χρόνια ο ΟΑΣΘ κόστισε στον Έλληνα φορολογούμενο περισσότερα από όσα κοστολογείται το ΜΕΤΡΟ της Θεσσαλονίκης! 

Σε όλη τη διάρκεια της κρίσης, ο ΟΑΣΘ ξόδευε αβέρτα, διόριζε και αύξανε μισθούς! Γιατί να μην το κάνει, όταν το κράτος, δηλαδή ο φορολογούμενος, δηλαδή εσύ κι εγώ, του κάλυπτε όλα τα έξοδα; Έτσι ενώ τα έσοδα από τα εισιτήρια, το 2004 κάλυπταν το 44% του λειτουργικού κόστους του, σήμερα καλύπτουν μόλις το 28%. Όσο για την ποιότητα των υπηρεσιών του ΟΑΣΘ, ρωτήστε κανέναν Θεσσαλονικέα να σας εξηγήσει. Είναι όμως πολλές οι ψήφοι, Άρη. Άρα, σταθερή και η διαχρονική ρεμούλα ΟΛΩΝ ΑΝΕΞΑΙΡΕΤΩΣ των κυβερνήσεων από το 1957 και δώθε. Τι δεν κατάλαβες;

                                                                                         (Θ.Τζήμερος)