αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Τετάρτη 9 Δεκεμβρίου 2015

Ποιος είναι ο στόχος τελικά;




«Για τον βιαστικό περαστικό ήταν ένα μαγαζί της γειτονιάς, μια συνοικιακή μπουτίκ. Για τους γνώστες ήταν ένα από τα καλά κρυμμένα μυστικά της πόλης, όπου κάποιος μπορούσε να βρει καλά και φθηνά ρούχα, ραμμένα στο χέρι. Για τους Εξαρχειώτες ήταν ένα από τα σήματα κατατεθέν της περιοχής, μια μικρή επιχείρηση που έζησε μια οικογένεια επί σαράντα και πλέον χρόνια, ένα μαγαζί με όνομα και επώνυμο, αυτό της κυρίας Μαρίας Θεολόγου.

Η ιστορία του τελείωσε βίαια προχθές το πρωί. «Δεν έμεινε τίποτα. Μας έχουν καταστρέψει ολοσχερώς», λέει στην «Κ» η ίδια. Ακόμη δεν το έχει χωνέψει. Ποιος κλήρος καταδίκασε το συγκεκριμένο μαγαζί; Ηταν λίγο πριν από τις 11 το πρωί, πολύ πριν ξεκινήσουν οι εκδηλώσεις για την επέτειο της δολοφονίας Γρηγορόπουλου, όταν άγνωστοι εκσφενδόνισαν βόμβα μολότοφ στο κατάστημα, με αποτέλεσμα να αρπάξει φωτιά. Ο χριστουγεννιάτικος στολισμός της βιτρίνας λαμπάδιασε. «Σαράντα λεπτά έκανε να έρθει η Πυροσβεστική», λέει η κ. Θεολόγου. «Μας έλεγαν ότι δεν μπορεί να κατέβει στο σημείο χωρίς τη συμπαράσταση της αστυνομίας. Οταν κατέβασαν μια διμοιρία των ΜΑΤ, ήρθε και το όχημα της Πυροσβεστικής». Αλλά η ζημιά είχε ολοκληρωθεί. Από θαύμα δεν κινδύνευσαν οι διπλανές επιχειρήσεις, το παιχνιδάδικο, ο φούρνος, η είσοδος της πολυκατοικίας.

Το Telino, όπως ονομαζόταν το μαγαζί (αν και η επωνυμία ήταν συνήθως κρυμμένη πίσω από την κατεβασμένη τέντα), ήταν για πάρα πολλά χρόνια το μαγαζί του πατέρα της, το οποίο αργότερα ανέλαβε η ίδια, το εργαλείο για να μεγαλώσει τα παιδιά της. Για δεκαετίες, η κ. Μαρία γέμιζε τη βιτρίνα της με τα συνολάκια που έραβε η ίδια στο υπόγειο. «Από αυτό το μαγαζί έζησα μια οικογένεια». Οταν πρόσφατα βγήκε στη σύνταξη, την μπουτίκ ανέλαβε ο γιος της που ήταν τότε άνεργος. «Τον βοηθάω κι εγώ», λέει χωρίς να προσέχει τον ενεστώτα. «Αλλά τώρα ήρθε το τέλος». Δεν μπορεί ακόμη να δώσει κάποια ερμηνεία. «Αυτό που βλέπω είναι ότι το κράτος δεν έχει καμία μέριμνα να υπερασπιστεί τις περιουσίες μας. Ο στόχος προφανώς είναι να φεύγουμε από εδώ. Οσοι παραμένουμε στο κέντρο και το κρατάμε ζωντανό να φεύγουμε».

Το Σαββατοκύριακο που πέρασε άφησε πίσω του κι άλλες καταστροφές. Πέντε αυτοκίνητα κάηκαν ολοσχερώς, πολλές πινακίδες οδοσήμανσης χρησιμοποιήθηκαν σαν κοντάρια στις οδομαχίες και οι στάσεις λεωφορείων από τα Προπύλαια προς την Ομόνοια είναι σπασμένες. Εως αργά χθες το βράδυ, η υπηρεσία καθαριότητας του Δήμου Αθηναίων αναζητούσε τα παγκάκια της πλατείας Εξαρχείων. «Τα “χάσαμε” την Παρασκευή το βράδυ, αλλά εντοπίσαμε τα τέσσερα από τα έξι σε δρόμους γύρω από την πλατεία λίγες ώρες μετά. Τα χρησιμοποιούν για να στήσουν οδοφράγματα. Τα επιστρέψαμε στη θέση τους, αλλά από το πρωί της Κυριακής αγνοούνται και πάλι», διηγείται υπάλληλος της υπηρεσίας καθαρισμού.






Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...