Κρίμα για την πόλη...

Και μπορεί η Δημοτική Αρχή να ανταποκρίθηκε (επιτέλους) κόβοντας τα χόρτα στην παραλίμνια περιοχή (όχι σε όλη) και αλλάζοντας εντελώς την μέχρι προχθές εικόνα της , πρέπει όμως να εξηγήσει στους δημότες γιατί έπρεπε να φτάσει το τέλος Μαΐου για να κάνει το αυτονόητο.

Αυτό που δεν φαίνεται όμως να κάνει είναι να δώσει λύση στο... διαλυμένο τοπίο των τοιχίων της Παμβώτιδας, αφού έχει καταδικάσει (καιρό τώρα) την πιο όμορφη και τουριστική περιοχή να θυμίζει... πόλεις που στην Ελλάδα (ευτυχώς πια) δεν συναντάς πουθενά. Γιατί σε καμία πόλη -ιδιαίτερα μάλιστα από εκείνες που διαθέτουν υγρό στοιχείο- δεν θα δει κανείς φαινόμενα όπως αυτά με τα ξηλωμένα και διαλυμένα τοιχία ή τα κατεστραμμένα πεζοδρόμια αφημένα σε κοινή θέα. Δυο βδομάδες δουλειά, είναι όλο αυτό και όμως δεν γίνεται. Και δεν κατανοούμε φυσικά γιατί αρνείται να κάνει και εδώ το αυτονόητο. Αντί οι πλάκες να πετιούνται στο νερό ή να αφήνονται έτσι απλά πάνω στα τοιχία γιατί δεν επανακολλούνται με λίγο τσιμέντο;

   

Ελπίζουμε να φτάσουν και μέχρι την ακτή Μιαούλη...

Πουθενά, επίσης, όπου και να πάει κανείς (Άρτα,Πρέβεζα, Καστοριά, Βόλος κτλ.) δεν θα δει τους βασικούς πεζόδρομους όπου και κινείται ο περισσότερος κόσμος με λακκούβες ή τρύπες. Είναι το πρώτο που έχουν φροντίσει οι εκεί Δήμοι να κάνουν.Εδώ γιατί όχι; Ανήκουμε μήπως σε κάποια άλλη "φιλοσοφική σχολή"  και δεν το γνωρίζουμε;

Ας δούμε λίγο και μια άλλη πόλη με λίμνη η οποία διαθέτει πολύ μεγαλύτερο μέτωπο παραλιών από το δικό μας. Την Καστοριά...