"Ας θέσουμε μερικά αρχαϊκά ερωτήματα: Ποιος φτιάχνει μια πόλη; Πώς δημιουργείται μια πόλη; Ποιος και πώς αποφασίζει να αλλάξει μια πόλη; Πως επιλέγει κάποιος να κατοικήσει σε μια πόλη; Πως ζει κάποιος σε μια πόλη; Τι κάνει; Εργάζεται , συναλλάσσεται , σχετίζεται , διασκεδάζει , δημιουργεί, περιφέρεται; Ποιοι δεσμοί συνέχουν τον άνθρωπο με τον τόπο και τον χώρο, και ποιές σχέσεις ορίζουν το ζωτικό πλαίσιο των οικονομικών, πολιτικών και συμβολικών διασυνδέσεων που ορίζουν το κοινωνικό πλέγμα της πόλης; Ποιο είναι το ρυθμιστικό σχέδιο μιας πόλης και πως κατασκευάζεται; Πως απαρτιώνεται το πραγματικό και το συμβολικό επίπεδο των γεγονότων και των συμβάντων με τις αναπαραστάσεις και τους μύθους που συγκροτούν την σάρκα, τα οστά και την ψυχή της πόλης; Αλλάζει άραγε η πόλη; Ακολουθεί το βιολογικό μοντέλο της ανάπτυξης ή έχει άλλη σχέση με την εξελικτική διάσταση και το χρόνο; Γερνά ή μένει πάντοτε ζωντανή, ελκυστική και νέα; Ας προσπαθήσουμε σε αυτά τα ερωτήματα, να αρθρώσουμε κάποιες διαπιστώσεις και προκαταρκτικές απαντήσεις.
Το
ανθρωπογενές περιβάλλον της πόλης αλλάζει: Επικρατούν οι άστεγοι, τα κλειστά
καταστήματα, οι πεζόδρομοι, τα πολλά αυτοκίνητα, τα απόντα πλήθη .Οι δρόμοι
είναι άδειοι από βιώματα συνύπαρξης και συναλλαγής, δηλαδή ζωής με πράξη και
νόημα. Δεν λειτουργεί ο χώρος παραγωγής, το κατάστημα και το γραφείο, κυριαρχεί η καφετέρια που καταλαμβάνει πολύ
χώρο χωρίς να δίνει ένα διαφορετικό κοινωνικό στίγμα. Το πλαίσιο της καφετέριας
παρότι οργανώνει κοινωνικά αιτήματα, δυστυχώς φαίνεται ότι είναι ατελές και
ελλιπές.
Το φυσικό
περιβάλλον αντέχει παρά τη μόλυνση με τα ογκώδη σκουπίδια να ξεχειλίζουν από
τους χαίνοντες ρυπαρούς κάδους της ανύπαρκτης ανακύκλωσης και της καταναλωτικής
υποκουλτούρας μας. Παρά την κρίση μόνο το 7% των πολιτών στα Γιάννενα ζει κάτω
από τα όρια της φτώχιας σύμφωνα με τα στοιχεία του Προγράμματος για το Κατώτατο
Εγγυημένο Εισόδημα(Ηπειρ.Αγών 17-10-2014). Στοιχείο εντυπωσιακό που δείχνει την
αντοχή των ανθρώπων παρά την θρυλούμενη «ανθρωπιστική κρίση». Ευτυχώς, μόνο 11
άστεγοι περιφέρονται στους δρόμους. Πάντοτε στην πόλη κυκλοφορούσαν ιδιαίτεροι
τύποι- ευτυχώς ελάχιστοι, τότε και τώρα. Στα Ιωάννινα, η πόλη τους χωράει όλους
και οι πολίτες αντέχουν. Οι ρύποι όμως των σκουπιδιών, των πεζοδρομίων και των
κατοικίδιων ζώων δεν αντέχονται. Βρώμικα και ρυπαρά τα οικοσυστήματα της λίμνης
Παμβώτιδας που οριστικά και αμετάκλητα ταξιδεύουν με φιλοθάνατη κατεύθυνση προς
τον φιλόζωο θάνατο[..]"
[Απόσπασμα από το εξαιρετικό άρθρο του Φ.Μωρόγιαννη - ψυχίατρου και Διδάκτωρα Ιατρικής Πανεπιστημίου Ιωαννίνων- από το epilogesmagazines.gr)
(D.Knupp)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου