Η υποκρισία των «προοδευτικών»...

«Ένα βίντεο, μια ηρωίδα. Το κορίτσι που περπατά μόνο με τα εσώρουχά του σε κεντρικό σημείο της Τεχεράνης έχει γίνει, σε χρόνο μηδέν, το σύμβολο αντίστασης κατά του θεοκρατικού καθεστώτος των μουλάδων. Όπως έγραψε στο Facebook ο καθηγητής πανεπιστημίου Δ.Λ. «ποτέ άλλοτε τόσα λίγα ρούχα δεν είπαν τόσα πολλά».  Τι συνέβη; 

Σύμφωνα με τα όσα κυκλοφορούν στο Διαδίκτυο, την κοπέλα την κτύπησαν μέλη της θρησκευτικής αστυνομίας του Ιράν και έσκισαν τα ρούχα της, διότι το χιτζάμπ δεν κάλυπτε 100% τα μαλλιά της. Και αυτή, σε ένδειξη διαμαρτυρίας, έβγαλε εντελώς τα σκισμένα ρούχα της. Έκτοτε, αγνοείται η τύχη της.  

Θα περίμενε κάποιος από τις λαλίστατες -κατά τα άλλα φεμινίστριες- ένα κείμενο διαμαρτυρίας κατά των αγιατολάδων και υπέρ της γενναίας κοπέλας. Θα ήταν το ελάχιστο που θα περιμέναμε από συλλογικότητες που διαδηλώνουν με κάθε ευκαιρία στους δρόμους και τις πλατείες.  Το ίδιο θα περιμέναμε και από «προοδευτικούς» διαμορφωτές της κοινής γνώμης και τους διανοούμενους του «χώρου» οι οποίοι και αυτοί, με το παραμικρό, δίνουν τα διαπιστευτήρια του «ανθρωπισμού» και της «αλληλεγγύης τους». Και αυτοί σιωπούν.  

Και τι να πουν άλλωστε; Το Ιράν ανήκει στον αντιιμπεριαλιστικό άξονα και αποτελεί την άλλη όψη του αντισημιτισμού όλων αυτών. Δε βρίσκουν να πουν κάτι για την καταπίεση του καθεστώτος και τους τακτικούς δημόσιους απαγχονισμούς, επικαλούμενοι τον σεβασμό στη διαφορετικότητα. Το ίδιο ακριβώς που κάνουν και με το Αφγανιστάν. Πλην ελαχίστων φωνών, που επιβεβαιώνουν τον κανόνα της ένοχης σιωπής, η «προοδευτική» ιντελιγκέντσια αδιαφορεί για τις συνθήκες υπό τις οποίες ζουν 20.000.000 γυναίκες στο Αφγανιστάν. 

Ο πρόσφατος νόμος «περί ηθών και αρετών» των Ταλιμπάν κάνει τον προηγούμενο δικό τους νόμο να φαίνεται «φιλελεύθερος».  Η συνωμοσία της σιωπής καλύπτει αυτά τα καθεστώτα, σαρώνοντας ό,τι έχει απομείνει από το κουρέλι που αποκαλείται «ηθικό πλεονέκτημα» της αριστερής και «προοδευτικής» διανόησης. Η ηθική στάση δε συγχωρεί διακρίσεις και δε συμβαδίζει με επιλεκτικές καταδίκες. Απλώς αναγνωρίζει το αυτονόητο, πως όλες οι γυναίκες, σε όλον τον πλανήτη, έχουν τα ίδια δικαιώματα. 

Η επίκληση πολιτισμικών διαφορών για να αποσιωπηθεί ή ακόμα χειρότερα να αιτιολογηθεί η καταπίεσή τους, προδίδει πρωτίστως έλλειψη ήθους. Και σε ένα δεύτερο επίπεδο φανερώνει μιαν αναλγησία που ακυρώνει τη διακηρυγμένη ευαισθησία όλων αυτών των «προοδευτικών» για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι πούροι αντιιμπεριαλιστές θεωρούν την Ιρανή ηρωίδα μας είτε γραφική είτε όργανο των σιωνιστών.  

Είναι νωρίς ακόμα για να δούμε αν θα υπάρξουν αντιδράσεις μέσα στην ίδια την ιρανική κοινωνία που και αυτή ζει υπό το καθεστώς της καταπίεσης των μουλάδων και των Φρουρών της Επανάστασης. Τέτοια ολοκληρωτικά καθεστώτα είναι πηγή αποσταθεροποίησης, καθώς προσπαθούν να αντιμετωπίσουν τα εσωτερικά τους προβλήματα με επιθετικές συμπεριφορές στην εξωτερική τους πολιτική.  Να ελπίσουμε πως η ανώνυμη νεαρή ηρωίδα μας θα έχει επιζήσει. Πάντως, σύμβολο έχει γίνει».

                                                (Αρθρο του Σ.Μουμτζή από το liberal.gr)