Πληθαίνουν οι ποδηλατόδρομοι στην πόλη μας -και καλώς θα λέγαμε- το πρόβλημα όμως είναι ότι δεν υπάρχουν …ποδηλάτες. Αν εξαιρέσει κανείς την παραλίμνια περιοχή όπου όλο και κάποιος τουρίστας θα νοικιάσει ποδήλατο από τα καινούρια ηλεκτρικά, στη Νιάρχου και στα τόσα χιλιόμετρα καινούριου ποδηλατόδρομου είναι ζήτημα αν δει κανείς ποδηλάτη. Οι πεζοί είναι εκείνοι που βαδίζουν πάνω στον ποδηλατόδρομο.
Αναρωτήθηκε κανείς άραγε από τους ιθύνοντες για ποιο λόγο συμβαίνει αυτό και πώς θα μπορούσε να αλλάξει; Δεν είδαμε κανέναν προβληματισμό επ’ αυτού. Από την άλλη βέβαια, πώς να μετακινηθείς με ποδήλατο σ' έναν ποδηλατόδρομο όπου αγέλες αδέσποτων καραδοκούν και κινδυνεύεις ανά πάσα στιγμή να βρεθείς σε κάποιο νοσοκομείο με απρόβλεπτες συνέπειες;
Το παράδοξο είναι ότι οι ιθύνοντες θέλουν να κατασκευάσουν ποδηλατόδρομο και περιμετρικά της λίμνης! Για ποιους άραγε; Και άντε να περάσεις από το γνωστό σημείο στην Ντραμπάτοβα όπου τα σκυλιά καραδοκούν...
Μην ξεχνάμε επίσης ότι έχει ήδη ξεκινήσει η κατασκευή ποδηλατόδρομου που θα συνδέει την Αμμουδιά με την Πρέβεζα (χρηματοδότηση κοντά στα 4 εκατομμύρια ευρώ και συνολικό μήκος 58 χιλιόμετρα!) Έχει μάλιστα τοποθετηθεί και μια τεράστια μεταλλική πεζογέφυρα (κόστους πάνω από 700.000 ευρώ) στον ποταμό Αχέροντα που ενώνει την Αμμουδιά με τη Βαλανιδόραχη! Η κανονική Εθνική Οδός παραμένει βέβαια στη ...γνωστή κατάσταση με τα πολλά προβλήματα.
Για να γίνουμε Τρίκαλα, Καρδίτσα, Μεσολόγγι, Λάρισα ή έστω Καλαμάτα έχουμε πολύ δρόμο ακόμη και δεν είναι σίγουρο ότι θα γίνουμε ποτέ εφόσον το ποδήλατο εδώ υπάρχει απλώς για αναψυχή και όχι για καθημερινή χρήση και διευκόλυνση.
Στα Τρίκαλα κυκλοφορούν πάνω από 30.000 ποδήλατα (δηλαδή 1 ποδήλατο ανά 2,5 κατοίκους), στην Καρδίτσα περί τις 20.000 ενώ στο Μεσολόγγι από τους 17.000 κατοίκους οι 4.000 κάνουν καθημερινή χρήση του ποδηλάτου τους. Οποιαδήποτε σύγκριση με τα δικά μας είναι χωρίς κανένα νόημα.
Τα
σχόλια δικά σας…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου