Απόψεις...

 

«Ούτε ο Σαμαράς είναι προδότης ούτε ο Μητσοτάκης μειοδότης. Δεν προσφέρει τίποτα η δαιμονοποίηση του ενός  από την πλευρά του άλλου. Προφανώς, ήταν λάθος η συνέντευξη Σαμαρά στο μέρος των εθνικών θεμάτων. Δε νοείται πρώην πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας να αφήνει υπονοούμενα για εθνική μειοδοσία για τον νυν και τον στενό συνεργάτη του. Και όλα αυτά στηριγμένα στις διαδόσεις της τουρκικής πλευράς, αγνοώντας τις ελληνικές διαψεύσεις. Άλλωστε καμιά σοβαρή κριτική δεν μπορεί να γίνει βασισμένη στα «λέγεται», «ακούγεται», «φαίνεται».  

Και είναι έξω από κάθε λογική η χρήση του υποτιμητικού ρήματος «χαριεντίζομαι» αναφορικά με τη συνεύρεση στο ίδιο καθιστικό των Μητσοτάκη, Ράμα, Φιντάν, Χριστοδουλίδη, Ερντογάν. Δηλαδή αν ο Αντώνης Σαμαράς βρισκόταν στη θέση του Μητσοτάκη τι θα έκανε; Θα έριχνε ένα κροσέ στον Ράμα, ένα ντιρέκτ στον Ερντογάν κι ένα άπερκατ στον Φιντάν; Ή μήπως θα καθόταν μόνος του σε μια γωνία, μίζερα, όπως παλιότερα ο Τσίπρας; Και γιατί δε βλέπει με θετική ματιά πως ο Ερντογάν και ο Φιντάν κάθισαν δίπλα στον Πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας -που δεν αναγνωρίζουν- και συνομιλούσαν μαζί του;

Από την άλλη πλευρά όμως δε δικαιολογείται τόσο η ισοπεδωτική κριτική προς το πρόσωπό του όσο και το υβρεολόγιο που δέχεται. Να μην ξεχνάμε πως το 2009 εκλέχτηκε πανηγυρικά αρχηγός της Νέας Δημοκρατίας από τη βάση της παράταξης, με δεδομένη την προϊστορία του. Και επίσης να μην ξεχνάμε πως μαζί με τον Βαγγέλη Βενιζέλο παρέλαβαν μια Ελλάδα παραπαίουσα και παρέδωσαν μια Ελλάδα λίγο πριν από την ανάπτυξη».

                                                                      (Σ.Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Ο Αντώνης Σαμαράς διέψευσε τους πάντες και ήταν ένας καλός πρωθυπουργός. Σε αυτό υπήρξε σημαντική η συμβολή του Βαγγέλη Βενιζέλου. Αλλά ακόμη κι έτσι δεν μπορούμε να διαγράψουμε το γεγονός ότι η κυβέρνηση του Αντώνη Σαμαρά γλίτωσε τη χώρα από το βρεθεί στον τρίτο κόσμο. Ότι στο τέλος τον «άδειασαν» οι Γερμανοί είναι κάτι που αξίζει τον κόπο να το δει κανείς με μεγάλη προσοχή. 

Υπάρχουν σήμερα οι ίδιες συνθήκες που θα επέτρεπαν στον κ. Σαμαρά να διαδραματίσει έναν ανάλογο ρόλο; Οπωσδήποτε όχι! Γι αυτό και ο κ. Σαμαράς δεν μπορεί να παίξει τον πολιτικό ρόλο που ο ίδιος ονειρεύεται. Δεν υπάρχουν οι συνθήκες εκείνες που θα του επέτρεπαν να πάρει και πάλι τη ΝΔ στα χέρια του, ούτε καν ο μπαμπούλας της άκρας αριστεράς. Επιπλέον, δε θα μπορούσε να πείσει για δεύτερη φορά το κοινό της ΝΔ ότι την επόμενη φορά θα είναι… αλλιώς».

                                                                            (Θ.Μαυρίδης-liberal.gr)