Πώς γίνεται ένας ιερός για την Ορθοδοξία τόπος όπως η «Παναγία Σουμελά» στο Βέρμιο να είναι ένα διαρκές παζάρι όπου κοκορέτσια, σούβλες, χαλβάδες και πάσης φύσεως είδη λαϊκής αγοράς να συνυπάρχουν με τον ιερό Ναό ενώ στο πίσω μέρος στάχτες από τις ψησταριές πεταμένες στο χώμα έχουν αλλοιώσει εντελώς το φυσικό τοπίο και δίνουν μια εικόνα που μόνο με ιερό προσκύνημα δεν συμβαδίζουν, τη στιγμή μάλιστα που πολλά αδέσποτα περιέρχονται τον χώρο. Και όλο αυτό όχι τις ημέρες που εορτάζει ο ναός αλλά ολόκληρο τον χρόνο.
Από τη στιγμή δε που ο δρόμος της Καστανιάς δεν έχει πια κίνηση οι ταβέρνες μετακόμισαν στο προαύλιο του ιερού ναού. Μπορεί σε πολλούς να αρέσει μια τέτοια κατάσταση αλλά σίγουρα δεν αρμόζει σε έναν ιερό χώρο που θα έπρεπε να είναι χώρος αυτοσυγκέντρωσης και προσευχής. Δεν ήρθε σίγουρα από το όρος Μελά του Πόντου το μοναστήρι, που είναι χτισμένο μέσα σε σπηλιά απόκρημνης πλαγιάς, για να καταντήσει ένας διαρκής τόπος αγοραπωλησίας εμπορευμάτων.
Καλό θα ήταν λοιπόν οι υπεύθυνοι του Ναού να περιορίσουν δραστικά όλα εκείνα που δεν συνάδουν με το ιερό προσκύνημα. Άλλωστε ο Οίκος του Θεού δεν μπορεί να είναι και Οίκος εμπορίου. Είναι κρίμα να δίνει η Ορθοδοξία μια τέτοια εικόνα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου