«Έπρεπε να αυξηθούν δραματικά οι ακροδεξιές δυνάμεις στις εκλογές της Θουριγγίας, της Σαξονίας και του Βρανδεμβούργου, καθώς και του κόμματος της αριστερής Βάγκεκνεχτ με τις αντιμεταναστευτικές θέσεις, για να θορυβηθεί η αρειμάνια κυβέρνηση Σολτς και να κλείσει τα σύνορα. Βέβαια, το κλείσιμο ήταν πρακτικά αναποτελεσματικό και μικροπολιτικής στόχευσης, αλλά είχε τον συμβολισμό της κατά βούλησιν υπονόμευσης της Σένγκεν.
Τα αποτελέσματα, όμως, των εκλογών όπως και εκείνα της Γαλλίας με την Λεπέν και των βορειοευρωπαϊκών κρατών, καταδεικνύουν τις σοβαρές μετατοπίσεις που συντελούνται στις ευρωπαϊκές κοινωνίες. Δεν τρελάθηκαν π.χ. ξαφνικά οι σκανδιναβικές κοινωνίες που επί δεκαετίες ψήφιζαν τους σοσιαλδημοκράτες, να ψηφίζουν τώρα ακροδεξιούς πολιτικούς.
Η στροφή καταδεικνύει την πίεση που αισθάνονται, καθώς τα πλήθη των μεταναστών, και ιδιαίτερα οι μουσουλμανικοί πληθυσμοί (αυτοί είναι το κυρίως πρόβλημα) αρνούνται συνειδητά να ενταχθούν στις πολιτισμικές συντεταγμένες των χωρών υποδοχής. Δημιουργούν δικές τους παράλληλες κοινότητες, και όταν ξεπεράσουν ένα κρίσιμο ποσοστό, απαιτούν να παρέμβουν στη θεσμική συγκρότηση των χωρών υποδοχής.
Η έλξη του μουσουλμανικού ριζοσπαστισμού είναι αρκετά γοητευτική και μπολιάζει ακόμη και νεότερες γενιές, των οποίων οι γονείς ήλθαν νόμιμα στις ευρωπαϊκές χώρες από τις πρώην αποικίες τους (π.χ Βρετανία, Γαλλία, Βέλγιο), εξωθώντας τους εκτός αποδεκτού κοινωνικού πλαισίου.Θεωρούν, για παράδειγμα, το Κοράνι σημαντικότερο από τους νόμους του κράτους, στο οποίο διαβιούν.
Με βάση τα ανωτέρω, όταν η εύκολη και ανερμάτιστη Αριστερά (εκτός πλέον της Βάγκεκνεχτ) σηκώνει επιτιμητικά το δάκτυλο και χαρακτηρίζει σωρηδόν ως φασίστες όσους ανησυχούν για την πολιτισμική αλλοίωση των χωρών τους, είναι επόμενο ο κόσμος να στρέφεται σε αυτούς που προσποιούνται ότι τους ακούν.
Παράλληλα αυτή η Αριστερά δεν έχει θέσεις για τη δέουσα λύση. Κι ούτε καν προσπαθεί να παρέμβει στο κοινωνικό σύνολο για να το μεταπείσει προκειμένου να γίνει ευνοϊκό προς τις μεταναστευτικές ροές. Απλώς αρκείται από θέση ναρκισσιστικής «ανθρωπιστικής» αυθεντίας να καταγγέλλει τους άλλους ως «φασίστες».
Δικαιώνονται εκείνοι που αντιδρούσαν απ΄ αρχής στην κατάργηση των συνόρων, στην πλουσιοπάροχη τακτική των επιδομάτων που αποτελούσαν πόλο έλξης για τους φτωχούς πληθυσμούς του Τρίτου Κόσμου (η Γερμανία δίνει επιδόματα μεγαλύτερα από τον μέσο μισθό του Έλληνα εργαζόμενου), και κυρίως στην αδιανόητη χρυσοφόρα επιχορήγηση των ΜΚΟ, που πολλές έχουν μετατραπεί σε διακινητές ανθρώπων.
Οι
μετανάστες είναι πολίτες κρατών που εισέρχονται παράνομα στα ευρωπαϊκά κράτη.
Παρανομούν. Και εφόσον δεν αποδεικνύουν προσφυγική ιδιότητα (π.χ. το Μαρόκο, το
Μπαγκλαντές, το Πακιστάν δεν έχουν πόλεμο), επειδή η επιστροφή έχει αποτύχει
- εάν θέλουν και χωρίς επιδόματα - να
ενταχθούν στην παραγωγική διαδικασία των χωρών υποδοχής, όπως εντάχθηκαν σε μας
οι Αλβανοί και πρόκοψαν. Να βγάζουν μόνοι τους το ψωμί τους. Σε αυτήν την
περίπτωση δεν είναι σίγουρο ότι θα τους φανεί τόσο λαμπερό το άστρο της
Ευρώπης!»
(Απόσπασμα άρθρου του Γ.Σιδέρη από το liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου