Απόψεις...

 

«Προχθές, στη διαδρομή από την Κόρινθο στην Αθήνα, με προσπέρασαν τρεις μοτοσικλέτες μεγάλου κυβισμού και ανάλογης ταχύτητας χωρίς πινακίδες κυκλοφορίας. Μια τέταρτη την είχε καλυμμένη. Κοινώς, τέσσερις συμπολίτες μας με φασιστική νοοτροπία αναρχικού κυκλοφορούσαν σ’ ένα δρόμο με πυκνή κυκλοφορία έχοντας τη δυνατότητα να διαπράξουν οποιοδήποτε έγκλημα χωρίς να μπορεί να εντοπισθεί η ταυτότητά τους. Τη ΛΕΑ την προστάτευαν δύο περιπολικά. Είχαν αυτήν την εντολή προφανώς, οπότε τα υπόλοιπα δεν αφορούσαν τη βάρδια τους. 

Η παραβατικότητα, χαμηλή ή υψηλή, έχει αναχθεί σε ιδεολογία. Είναι τόσο βαθιά ριζωμένη στη συμπεριφορά μας που δεν την αντιλαμβανόμαστε καν. Είναι η διαφορά ανάμεσα στην παρανομία και την ανομία. Ο παράνομος αναγνωρίζει τον νόμο και επιλέγει να τον παραβεί. Ο άνομος δεν αναγνωρίζει την αξία της απαγόρευσης, όπως οι Ρομά που πετροβολούσαν το πυροσβεστικό όχημα για να μη σβήσει τη φωτιά που οι ίδιοι άναψαν. 

Η προσωπική επιθυμία είναι το υπέρτατο αγαθό. Τονώνει και την αυταρέσκειά μας. Σε όλες τις κοινωνίες υπάρχουν και ομάδες οι οποίες έχουν αναδείξει την παραβατικότητα σε ιδεολογία. Απλώς οι δημοκρατίες έχουν βρει τρόπους να τις απομονώσουν από το κοινωνικό σώμα. Σε εμάς είναι δημοκρατικά μοιρασμένο αγαθό».

                                                        (Τ. Θεοδωρόπουλος- ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Οχήματα σταθμευμένα οπουδήποτε, πεζόδρομοι που έχουν μετατραπεί σε δρόμους ταχείας κυκλοφορίας, οδηγοί μηχανών που στο 80% αγνοούν την ύπαρξη κράνους, οδηγοί οχημάτων που προσομοιώνουν με πίστα τη δημοτική οδοποιία, μηχανές χωρίς εξατμίσεις που σε μεταφέρουν στο Κανάβεραλ, οχήματα που έχουν μετατραπεί σε κλαμπ και τρίζουν τα τζάμια από τα ηχοσυστήματα.

 Περισσότερο όμως και πιο εγκληματικό, η αγνόηση του κόκκινου των σηματοδοτών. Καθίστε λίγο σε μια περιφερειακή διασταύρωση και αριθμήστε πόσοι γράφουν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους τις ενδείξεις των φανοστατών. Ακόμη και οι δήμοι πια αδιαφορούν για τη συντήρησή τους. 

Η παραβατικότητα σαν επίδειξη μεγαλείου της "ελληνικής μαγκιάς" δεν εξαντλείται βεβαίως μόνο στον οδικό πολιτισμό.  Η προτεραιότητα σε μια Υπηρεσία ή Τράπεζα, ο σεβασμός των θέσεων ΑΜΕΑ, τα σκουπίδια από το παράθυρο του αυτοκινήτου,  το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους, η τήρηση των ωρών κοινής ησυχίας και η ηχορύπανση και πάνω από όλα, η πιο ύπουλη, τις περισσότερες φορές αθέατη πίσω από τοίχους, λεκτική βία και εκφοβιστική συμπεριφορά. 

Είναι αυτά χαρακτηριστικά της κοινωνίας μας ή ενός κάποιου κλάδου; Προφανώς και όχι. Μειοψηφικές είναι αυτές οι συμπεριφορές, ικανές όμως να χρωματίζουν ευρύτερες κοινωνικές ομάδες.  Οι γενικεύσεις άλλωστε οδηγούν σε μηδενιστικές απόψεις και τελικά την αποφυγή αντιμετώπισης αυτών των συμπεριφορών.

Είναι ευθύνη όμως όλων μας, γιατί έχουμε εντάξει και αποδεχτεί στην καθημερινότητά μας παρόμοιες συμπεριφορές, έχουν σταματήσει να μας ενοχλούν. Το "έλα μωρέ τι έγινε" είναι η έκφραση που συνηθίζεις το τέρας και ανοίγει τους δρόμους για δικαστικές διαμάχες, νοσοκομεία, καταστροφές – απώλειες ζωών, γενικά σε αυτό που αποκαλούμε υψηλή, βίαιη παραβατικότητα. 

Είναι θέμα πολιτισμού και της ζωής όλων μας, είναι πρωταρχικά θέμα της Πολιτείας που οφείλει να δώσει τον βηματισμό. Τόσο για την όσο το δυνατόν εξάλειψη του φαινομένου, όσο και για να αισθάνονται οι πολίτες ασφαλείς».

                                                                  (Δ. Τζίμης Οικονομίδης-f/B )

«Πέραν των μεγάλων παθογενειών του βαθέως κράτους, πρέπει να φωνάξουμε και κάποιοι να παραδεχτούν ότι το διοικητικό μοντέλο με τον «Καποδίστρια» και τον «Καλλικράτη» αποδείχτηκε αποτυχημένο! Δημιουργήθηκε ένα «τέρας» με χιλιάδες επικαλύψεις αρμοδιοτήτων και συνενώσεις δήμων, που «καταβροχθίζει» την Ελλάδα.

Περιφέρειες που εισπράττουν δισεκατομμύρια κι ουσιαστικά ουδείς γνωρίζει πώς αξιοποιούνται. Δήμοι τεράστιας έκτασης, στους οποίους φροντίζεται μόνο η βιτρίνα και προσφέρονται ουσιαστικά …άρτος και θεάματα τα καλοκαίρια, για να εκλεγούν πάλι οι άρχοντες…Έχουμε συνειδητοποιήσει ότι αυτό το μοντέλο είναι καταστροφικό;»

                                                           (Ν. Γ. Σακελλαρόπουλος- emvolos.gr)