Αστικές, αόρατες, χωματερές...

 

Αν σας έλεγε κάποιος ότι οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από μια χωματερή που βρίσκεται στο πιο όμορφο κομμάτι της πόλης των Ιωαννίνων, μια ανάσα από τη λίμνη ανάμεσα σε ένα πεντάστερο ξενοδοχείο, το ΚΕΠΑΒΙ, το παραλίμνιο πάρκο και δύο λεωφόρους θα τον πιστεύατε; Δύσκολα, θα πείτε. 

Δεν ξέρετε όμως τα χούγια των τοπικών μας αρχόντων που έρχονται να ζητήσουν σε λίγες μέρες την ψήφο μας αλλά επιτρέπουν σε μια αστική χωματερή να υπάρχει πόσα χρόνια τώρa και να γίνεται όλο και χειρότερη και μάλιστα σε κοινή θέα...

Ένας τεράστιος χώρος -με ένα γήπεδο ποδοσφαίρου εντός που είναι εντελώς εγκαταλειμμένο- και που θα μπορούσε να αποτελεί ένα υπέροχο παραλίμνιο σημείο το οποίο για οποιαδήποτε πόλη θα ήταν ένα ανέλπιστο δώρο, έχει αφεθεί να ρημάξει εντελώς και τώρα παίζει τον ρόλο του σκουπιδότοπου. 

Ως πότε όμως θα κρύβουμε τα σκουπίδια μας κάτω από το χαλί; 

Πεντάστερη δυσφήμιση...

Έκλεισε σχεδόν το πεζοδρόμιο της Λεωφόρου Γεννηματά από τη βλάστηση και τα βάτα, αφού κανείς δε φαίνεται να έχει περάσει από κει για να καθαρίσει τον τελευταίο καιρό. Για σκουπίδια στα πρανή των δρόμων δε χρειάζεται να γίνει αναφορά αφού δεν έχουν μαζευτεί μήνες τώρα. 

Για τα οικόπεδα δίπλα στο Du Lac που μένουν απερίφρακτα και γεμάτα απορρίμματα με άκοφτα χόρτα και βλάστηση Αμαζονίου τι να πει κανείς; Θυμάται απλώς κάτι ανακοινώσεις του Δήμου σε στυλ: «τελευταία προειδοποίηση» και γελάει ακόμη. 

Σκεφτείτε τον επισκέπτη που βγαίνει από το Du LAC και παίρνει τη Γεννηματά για να κατευθυνθεί προς το κέντρο... Η ίδια εικόνα και λίγο πιο πέρα, προς το  τζαμί της Καλούτσιανης ή μπροστά από το ΚΕΠΑΒΙ.

Υπάρχει στην πόλη Δημαρχιακή Αρχή; Με τι ακριβώς ασχολείται; Σίγουρα όχι με τα καθημερινά και αυτονόητα. Κάνει προσπάθειες για τη διαφήμιση ή για τη δυσφήμιση της πόλης; Η απάντηση προφανής...

 

Εικόνες αθλιότητας...

  

@ Οι νέοι αστικοί κάδοι απορριμμάτων των οποίων η πόλη μας κατέχει την «πατέντα», είναι διαθέσιμοι προς χρήση από το κοινό. Στο πάρκο Κατσάρη, απέναντι από την παιδική χαρά με τα χαλίκια και τους όγκους των πεσμένων φύλλων, σας περιμένουν υπέροχοι ξύλινοι κάδοι για να πετάξετε τα σκουπίδια σας. 

Πόση ευτέλεια να αντέξει ακόμη αυτή η πόλη και μάλιστα στο πιο όμορφο  σημείο της; Πώς είπατε; Υπάρχει Δημοτική αρχή να ασχοληθεί; Μα, το βλέπουμε…

Να και τα νέα φωτιστικά, άλλα με καμένες λάμπες, άλλα χωρίς καθόλου λάμπες, με υπολείμματα από αφίσες, κόκκινες ταινίες και ό,τι μπορεί να φανταστεί κανείς πάνω τους. Άλλωστε αυτό που ενδιαφέρει είναι να εξυπηρετεί ανάγκες. Για το μετά... δε βαριέσαι.    

Άλλη μια υπέροχη παιδική χαρά  στο κέντρο-κέντρο της πόλης μας, κάτω από την κεντρική πλατεία που ανταγωνίζεται σε αθλιότητα εκείνη στον Κουραμπά ή του Κατσάρη κτλ...

  

Πρωτεύουσα ...των αδέσποτων

 

Ήταν κατά την προηγούμενη θητεία  του κ. Μπέγκα ως Δημάρχου όταν 100 ξένοι φοιτητές από διάφορες χώρες του κόσμου (ακόμη και την Κίνα) που συμμετείχαν σε προγράμματα του Παν/μίου Ιωαννίνων έκαναν έκκληση με δημόσια επιστολή τους στις Αρχές της πόλης ώστε να βρεθεί λύση στο πρόβλημα των αδέσποτων, τα οποία περιφέρονταν σε αγέλες μέσα στον χώρο, εκφράζοντας την έντονη ανησυχία τους και μιλώντας μέχρι και κίνδυνο για τη ζωή τους. Στην επιστολή τους ανέφεραν πως εξέταζαν  και το ενδεχόμενο να προσφύγουν νομικά και να κοινοποιήσουν την κατάσταση στις πρεσβείες των χωρών τους.

Τι είδαν λοιπόν οι φοιτητές; Κάτι που δεν συμβαίνει σε κανένα Πανεπιστήμιο του πλανήτη. Να χρησιμοποιείται ολόκληρη η Πανεπιστημιούπολη μιας πόλης ως χώρος εγκατάλειψης σκύλων από τους ιδιοκτήτες τους. Δεκάδες τα περιστατικά επιθέσεων σε ανύποπτους φοιτητές, όπως έγραφαν και τα ειδησεογραφικά sites:

«Καθημερινά καταγράφονται περιστατικά επίθεσης σκύλων σε φοιτητές, προσωπικό και επισκέπτες του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων. Τα αδέσποτα σκυλιά, έχοντας σχηματίσει αγέλες, κυκλοφορούν επιθετικά μπροστά στις Φοιτητικές Εστίες, στη Φοιτητική Λέσχη, στη Βιβλιοθήκη, μέσα σε αίθουσες διδασκαλίας και τελευταία σε εσωτερικούς χώρους του Πανεπιστημίου». (esos.gr)

Και τι έκανε τότε η Πρυτανική Αρχή; Απλώς επεσήμανε την κατάσταση και άρχισε τις εκκλήσεις παραδεχόμενη ότι η κατάσταση είχε φτάσει στο απροχώρητο. Στη σύσκεψη μάλιστα που είχε πραγματοποιηθεί με τις αρχές του Δήμου δεν έγινε τίποτε με τα αδέσποτα να πληθαίνουν και εντός του Παν/μίου και της πόλης.

Ο τότε Δήμαρχος κ. Μπέγκας δήλωνε πως στο καταφύγιο η κατάσταση ήταν οριακή, κάνοντας με τη σειρά του έκκληση να μην επιτρέπεται σε φιλόζωους να αφήνουν φαγητό για τα σκυλιά. Λες κι αυτό θα έλυνε το πρόβλημα.

Πού βρισκόμαστε λοιπόν σήμερα; Τίποτε στην πραγματικότητα δεν άλλαξε ιδιαίτερα. Το πρόβλημα, πέρα από το Πανεπιστήμιο, έχει οξυνθεί σε περιοχές εντός του Δήμου και συχνά είναι τα δημοσιεύματα για επιθέσεις αδέσποτων σε ανύποπτους πολίτες. Ειδικά στο παλιό γηροκομείο, το άλσος Φρόντζου και στο Γιαννιώτικο Σαλόνι αρκετοί συμπολίτες μας κινδύνευσαν άμεσα και γλύτωσαν τα χειρότερα με κάποια σοβαρά τραύματα.

Η τωρινή Δημοτική αρχή πανηγυρίζει για το ότι επέκτεινε το καταφύγιο κατά κάποια κελιά σαν αυτό να έλυνε το πρόβλημα, παραδεχόμενη ότι σε τρεισήμισι χρόνια έχει περισυλλέξει πάνω από δύο χιλιάδες αδέσποτα σκυλιά πολλά από τα οποία άφησε και πάλι στο …φυσικό τους περιβάλλον, όπως λέει.

Αυτό όμως που δεν έκανε είναι να εφαρμόσει τον Νόμο που επιβάλει ηλεκτρονική σήμανση στους σκύλους από τους κατόχους τους ώστε να μπορούν να βρεθούν, σε περίπτωση που ο σκύλος τους καταλήξει αδέσποτος. Οι αυστηροί έλεγχοι και τα πρόστιμα θα έπρεπε να είναι στην ημερήσια διάταξη αν υπήρχε πρόθεση να αντιμετωπιστεί πραγματικά η κατάσταση. Τίποτε τέτοιο δεν έγινε όμως.  

Ο κ. Μπέγκας από την άλλη έχει εντάξει στο πρόγραμμά του πρόβλεψη για εφαρμογή του Νόμου αλλά μένει αυτό να αποδειχτεί και στην πράξη. Αν κρίνει κανείς όμως ότι ο Νόμος υπήρχε και επί δικής του Δημαρχιακής αρχής, δεν είδαμε ποτέ να εφαρμόζεται. Γιατί να πιστέψει κανείς ότι θα το κάνει τώρα;

Η κα Καλογιάννη αφιερώνει τρεις σειρές όλες κι όλες στο πρόβλημα αφήνοντας την εφαρμογή του νόμου σε εθελοντές κτηνιάτρους και μέλη φιλοζωικών! Από τους υπόλοιπους υποψήφιους δεν βρήκαμε κάποιο πρόγραμμα για να μάθουμε την άποψή τους.

Είναι πάντως θλιβερό να μην θέλουν οι αρμόδιες αρχές στην ευθύνη των οποίων ανήκει η διαχείριση των αδέσποτων να μη θέλουν -για ψηφοθηρικούς καθαρά λόγους- να αρχίσουν από κάπου να ξετυλίγουν το κουβάρι των ευθυνών.

Γιατί αλήθεια δεν περικλείεται μια έκταση έξω από την πόλη ώστε να μαζεύουν εκεί τα αδέσποτα και σε ελεύθερο περιβάλλον να τα φροντίζουν εθελοντές και φιλοζωικές; Έτσι θα μπορούσε να δοθεί μια συνολική λύση και όχι στα περιορισμένα  κλουβιά του κυνοκομείου. 

Όποιος πάντως κινείται τελευταία πέριξ του Παν/μίου θα έχει διαπιστώσει ότι με την κατασκευή της Νιάρχου αγέλες αδέσποτων έχουν βγει από τον χώρο του Πανμίου και κυκλοφορούν επί της λεωφόρου. Ειδικά κάτω από τον ανισόπεδο κόμβο κυνηγούν ποδήλατα και αυτοκίνητα. Ποιος θα χρησιμοποιήσει τον ποδηλατόδρομο όταν ξέρει ότι μπορεί να καταλήξει στο νοσοκομείο;

 

 

 

 

 

Λεφτά υπάρχουν... αλλά όχι για όλους

  

Αυτή είναι η «αναπλασμένη» πλατεία Χατζηκώστα, εκεί στον Πολυχώρο αγορά. Τα νέα «κιβώτια» ήδη πεταμένα δεξιά και αριστερά -αφού τα προηγούμενα κολωνάκια είχαν ξηλωθεί όλα- όπως είχε γίνει με τα όμορφα παγκάκια για να έρθουν τα γνωστά ήδη φθαρμένα και άθλια, ενώ το πράσινο έχει μειωθεί αισθητά και η πλατεία έγινε κάτι απρόσωπο και απωθητικό για τη γειτονιά. Αν έτσι είναι να γίνονται οι αναπλάσεις, αλίμονό μας…

Τα τετράγωνα κουτιά -που άρχισαν κιόλας να διαλύονται- μπήκαν στη θέση των  κολωνακίων 

                                         ...που τα εξαφάνισαν όλα

Οι παρακάτω φωτογραφίες είναι από την οδό Κάνιγγος, σχεδόν παράλληλη της Ανεξαρτησίας. Διακρίνει κανείς κάτι περίεργο που να θέλει αλλαγή, ξήλωμα ή εξαφάνιση; Μάλλον όχι. Έτσι ήταν και η Ανεξαρτησίας πριν την ξηλώσουν ολόκληρη για να την ξαναφτιάξουν ίδια, πέντε πόντους ψηλότερη. Πεταμένα χρήματα που θα μπορούσαν να πιάσουν τόπο σε πραγματικές ανάγκες που έχει η πόλη. 

Κατά τα άλλα ήταν ένα «εμβληματικό έργο που θα αναβάθμιζε το ιστορικό κέντρο», όπως  δήλωναν τότε οι αρμόδιοι σε συνδυασμό με το πολυδιαφημισμένο Open mall που κανείς δεν κατάλαβε τι ακριβώς θα ήταν κι ας ξοδεύτηκαν γι' αυτό εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ.

Τι θα πουν οι αρμόδιοι τοπικοί μας άρχοντες στους δημότες που παρότι πληρώνουν ανελλιπώς τα δημοτικά τους τέλη έχουν ακόμη πεζοδρόμια με χαλίκι; Ότι δεν υπάρχουν χρήματα ούτε για πλάκες πεζοδρομίου; Γιατί αυτό ακριβώς λένε...

Επί δημαρχίας Μπέγκα είχαν ξηλώσει όλη την ωραία πλακόστρωση από το παρκάκι της Απελευθέρωσης, εκεί στον κόμβο Παν/μίου, για να βάλουν γκαζόν  το μισό από το οποίο κάηκε αργότερα από τον ήλιο και την ξηρασία. Μπορεί βέβαια να το έκαναν για να αφοδεύουν καλύτερα τα σκυλιά, ποιος ξέρει... Αν είναι να εκτιμά κανείς με τέτοιον τρόπο το δημόσιο χρήμα, εμείς σιωπούμε.

Έτσι διαφημίζει ακόμη και σήμερα στην ιστοσελίδα της παράταξής του ο κ. Μπέγκας άλλη μια «πετυχημένη» και κοστοβόρα ανάπλαση...