Kατι δεν πάει καλά...

«Είναι φανερό ότι κάτι δεν πάει καλά στον πλανήτη. Το χειρότερο όμως είναι ότι κάτι δεν πάει καλά στην Αμερική. Αλλά ας μην υποκρινόμαστε κι εμείς ότι το κακό έρχεται από τον ουρανό. Οι άνθρωποι όπως λέει κι ο Θουκυδίδης, οργίζονται πιο πολύ, όταν αδικούνται -ή καλύτερα, όταν πιστεύουν πως αδικούνται- παρά όταν βιώνουν την πραγματικότητα της ίδιας της αδικίας, δια μέσου της βίας! Κι αυτό, γιατί, στη δημοκρατία, είναι ελεύθεροι να οργιστούν ενώ στον ολοκληρωτισμό, μπορούν μόνο να υπομένουν…

Και δεν υπάρχει τίποτα πιο επικίνδυνο για τις κοινωνίες, όταν οι εξουσίες παρατηρούν την οργή να εξαπλώνεται αλλά δεν κάνουν τίποτα για να την εκτονώσουν. Παρά μόνο, απορούν και εξίστανται γιατί, ενώ του έχουν προσφέρει τόσα πολλά, ο λαός κάτι έχει και διαμαρτύρεται. Κι ακόμα περισσότερο, όταν κοιτούν με το πικρό τους μειδίαμα, τους «απελευθερωτές» του να έρχονται, αδιαφορώντας για τις δικές τους ευθύνες.

Ο λόγος της «ενθρόνισης» του «αυτοκράτορα» Τραμπ μοιάζει καταπληκτικά –τηρουμένης της αναλογίας των εποχών– με την πρώτη ομιλία του Χίτλερ, ως Καγκελάριου, το 1933. Μια προσεκτική ανάλυση θα φανερώσει κοινή σημειολογία και κοινές συνταγματικές διατάξεις, όπου το σημαίνον και το σημαινόμενο ανταποκρίνονται πλήρως στην κλασική ορολογία που έχουν στην επικοινωνία τους οι λαοί.

Πρώτα η περιγραφή της «σφαγής» του παρελθόντος από τους «εχθρούς του λαού», η παρέκκλιση από τις παραδόσεις του «ευλογημένου έθνους», η ανασύνταξη των δυνάμεων για την «πρωτιά», η ικανοποίηση του βασικού κοινωνικού ενστίκτου της οργής και φυσικά, τα αιώνια διεγερτικά οιστρογόνα: Ο καθαγιασμένος λαός και ο Παντοδύναμος Θεός!

Αν είχα καιρό να το ψάξω, είμαι βέβαιος ότι θα έβρισκα κοινή ορολογία και σε ομιλίες ρωμαίων αυτοκρατόρων, σε εποχές εμφύλιας διαμάχης. Η case study ομιλία του Τραμπ αποτελεί ντελίριο απομονωτισμού, οικονομικού προστατευτισμού και πόλωσης και αποδεικνύει ότι θα κυβερνήσει με την ίδια πολιτική και ρητορική με την οποία εξελέγη.

Το ζήτημα όμως, είναι τι έκαναν μέχρι τώρα, όλοι αυτοί που τους δόθηκε η ευκαιρία να βελτιώσουν την δημοκρατία και δεν το έπραξαν. Τι έκανε το αμερικανικό «σύστημα» ώστε να μην οδηγήσει την κοινωνία σε τέτοιο πολιτισμικό αδιέξοδο – περί αυτού πρόκειται.Για να μην υπάρξουν τόσοι πολλοί Αμερικανοί που να εκλέξουν τον Τραμπ. Και τι έκανε η γερμανική Βαϊμάρη για να μην φέρει – σχεδόν με το ζόρι, μετά από επαναλαμβανόμενες εκλογές- τον Χίτλερ στην Καγκελαρία;

Τι έκανε αλήθεια, και το πολιτικό σύστημα στην Ελλάδα, για να μην εγκλωβίσει τους Έλληνες σε ένα εθνολαϊκιστικό όραμα, επενδυμένο στον μεσσιανισμό μεταξύ «Λαού» και «Θεού»…Απολύτως τίποτα. Αντίθετα, εξέθρεψε σε όλους την τάση για «λυτρωτές» και «σωτήρες», όπως ακριβώς έκανε πάντα η ανθρωπότητα, κάθε φορά που οι εξουσίες έπεφταν στον λήθαργο του ναρκισσισμού τους. 

Τώρα είναι πλέον αργά. Μπήκαμε ήδη στην φθίνουσα πορεία του ιστορικού κύκλου. Όλα έτρεξαν πιο μπροστά από την δημοκρατία και τους θεσμούς της. Όλα προχώρησαν, η τεχνολογία , ο καταναλωτισμός, η αγορά, οι υποδομές και κυρίως οι απαιτήσεις. Αλλά κανείς δεν έκανε τίποτα για την αλλαγή στον τρόπο λειτουργίας των εξουσιών.Για να καταλήξουμε και πάλι στα δύο πιο πρωτόγονα μέσα ολοκληρωτισμού των κοινωνιών: τον αόριστο Λαό και τον Παντοδύναμο Θεό!»

                                         (Αρθρο του Α.Ζαμπούκα από το protagon. gr)