Λυπάμαι την Μελάνια...

«Trophy Wife λέγεται η Μελάνια Τραμπ, είναι αυτό που λέμε σύζυγος-τρόπαιο. Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας της, το βιογραφικό της και η μέχρι τώρα δημόσια παρουσία της, επιβεβαιώνουν την περιγραφή. Γιατί, και τι άλλο θα μπορούσε να έχει δίπλα του αυτός ο ναρκισσιστής, εγωπαθής, πλούσιος υπερήλικας, παρά μια όμορφη, ξανθιά μπάρμπι, χωρίς ιδιαίτερη καλλιέργεια και προσωπικότητα;

Θα μπορούσε να ανεχτεί δίπλα του κάτι ανώτερο; Μια γυναίκα με παιδεία; Με την καμία. Η παιδεία δημιουργεί ισχυρούς χαρακτήρες, με εύλογες απορίες για τη ζωή και ασυμβίβαστες απόψεις, που δεν βολεύονται με ένα «γιατί το λέω εγώ», του άντρα του πολλά βαρύ.

Αμα ήθελε σύντροφο στη ζωή ο Τραμπ, που να μοιράζεται και να συζητά μαζί του τους προβληματισμούς και τις αγωνίες του, θα είχε μια Μισέλ Ομπάμα από δίπλα και βασικά δεν θα ήταν ο Τραμπ. Αυτός θέλει απλώς να τον υπηρετούν και να τον θαυμάζουν.

Κάναμε τόσες συγκρίσεις μεταξύ των δύο ζευγαριών. Λογικό, αλλά και περιττό μαζί. Στους Ομπάμα βλέπεις δυο «συνωμότες» στη ζωή, στους Τραμπ βλέπεις δυο ξένους που απλώς συνυπάρχουν. Η κόλαση επί γης, περιλουσμένη με χρήμα. Παραμένει όμως κόλαση. Και δεν μπορεί να κρυφτεί. Θα τη δεις, κάπου θα την τσακώσεις, όπως την τσακώσαμε όλοι σε αυτό το πλάνο με τη Μελάνια που κάτι της είπε ο άντρας της κι έχασε το χρώμα της. Παρατήρηση; Υπόδειξη; Εντολή; Ποιος ξέρει… Σημασία έχει ότι ο αρχηγός, ο άντρας ο σωστός, ο πρόστυχος, δεν της πάγωσε απλώς το πρόσωπο, την έκανε να χάσει τη γη κάτω απ’ τα πόδια της.

Είναι βέβαιο ότι την κακοποιεί και δεν μιλάμε απαραίτητα για φυσική κακοποίηση αλλά για ψυχική βία, για «ηθική παρενόχληση». Προσωπικά δεν έχω καμία αμφιβολία ότι ο «alpha male» (το κυρίαρχο αρσενικό) Ντόναλντ Τραμπ, φέρεται σκαιότητα, υποτιμητικά, απαξιωτικά και χυδαία στη γυναίκα του. Δεν έχω καμιά αμφιβολία ότι της υπενθυμίζει συχνά πυκνά ότι εκείνος φέρνει τα λεφτά στο σπίτι και της λέει να κάνει τουμπεκί μη φάει καμία ανάποδη. Κι αν δεν την απειλεί με ανάποδη, θα την απειλεί με το πάγωμα των πιστωτικών της.

Ο Τραμπ είναι ο τύπος που θα έλεγε κάτι τέτοιο κι η Μελάνια είναι η γυναίκα που θα το δεχόταν. Ουσιαστικά φέρεται έτσι σε όλες τις γυναίκες κι αυτό είναι καταφανές απ’ τα δικά του λόγια. Είναι νοοτροπία, στάση ζωής, attitude. Εχει κάποιο μερίδιο ευθύνης κι η Μελάνια; Εξαρτάται, από το πώς μεγάλωσε, πώς ανατράφηκε, από το μυαλό και τον χαρακτήρα της. Ωστόσο, αυτό δεν σε κάνει να μην τη συμπονάς. Τη συμπονάς και τη λυπάσαι.

ΥΓ. Και δεν θες να είσαι στη θέση της. Εκτός αν δεν σε νοιάζει να παγώνει το γέλιο σου όταν σου λέει κάτι ο άντρας σου».

                               (Άρθρο της Λ.Σταμπούλογλου από το protagon.gr)