«Η Θεσσαλονίκη είναι εδώ και δέκα μέρες χωρίς λεωφορεία. Αν
σηκώσεις ένα drone πάνω από
την Αριστοτέλους θα δεις πολλές γραμμές πεζών ανθρώπων να καταλήγουν στο
κέντρο, όπως οι σταγόνες στη βάση του νεροχύτη. Χιλιάδες άνθρωποι
ταλαιπωρούνται. Ακόμα και αν δεν σέρνουν τα πόδια τους για χιλιόμετρα,
υφίστανται το μποτιλιάρισμα. Τα κεντρικά media της Αθήνας βρήκαν χαριτωμένο το «κίνημα του
οτοστόπ».
Η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της χώρας, εκεί που ζει το 10% του
εθνικού πληθυσμού, έχει ένα δυσλειτουργικό δίκτυο αστικής συγκοινωνίας. Ο ΟΑΣΘ
δεν πληρώνει τους εργαζόμενους (κάποιοι εξ αυτών τυγχάνουν και μέτοχοι), αφού,
όπως ισχυρίζεται, το κράτος είναι ασυνεπές προς την καταβολή της επιδότησης. Τα
συνολικά χρέη του Οργανισμού προσεγγίζουν τα 100 εκατ. ευρώ…
Από την πλευρά της η Πολιτεία απαντά, κατηγορώντας τη διοίκηση
του ΟΑΣΘ για κακή διαχείριση, αδιαφάνεια και προνομιακή μεταχείριση των μετόχων
έναντι των εργαζομένων. Εγκαίρως μάλιστα η Πολιτεία (από το 2013) είχε ζητήσει
από τη διοίκηση του ΟΑΣΘ να προχωρήσει σε μειώσεις μισθών και κερδών προς
διανομή.
Δεν έγινε κάτι τέτοιο. Ο ΟΑΣΘ είναι μία πολυμετοχική εταιρεία (ίσως η
μοναδική στη χώρα) που ενώ ο ισολογισμός δείχνει ζημία, οι μέτοχοι έχουν κέρδη,
αφού εισπράττουν τη διανομή του μερίσματος! Και όχι μόνο αυτό: τα αμαξοστάσια
και τα γραφεία του Οργανισμού είναι ιδιοκτησίας ενός συνεταιρισμού που ανήκει
σε μετόχους του ΟΑΣΘ. Μπορείτε να φανταστείτε τι ενοίκια πληρώνονται εκεί…
Εννοείται πώς οι εργαζόμενοι προέρχονται κυρίως από τον στενό συγγενικό κύκλο
των μετόχων.
Ο ΟΑΣΘ δείχνει ως μία πολυτέλεια που ο κρατικός προϋπολογισμός
δεν μπορεί πλέον να υποστηρίξει: Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου Μεταφορών,
για την περίοδο 2007-2013:
• Η μέση ετήσια επιδότηση ανά όχημα ήταν 210.548 ευρώ προς τον
ΟΑΣΘ, όταν προς τον αθηναϊκό ΟΑΣΑ ανήλθε στις 55.878 ευρώ.
• Η μέση ετήσια επιδότηση ανά εργαζόμενο ήταν 50.046 ευρώ προς
τον ΟΑΣΘ, όταν προς τον ΟΑΣΑ ανήλθε στις 16.885 ευρώ.
• Η μέση ετήσια επιδότηση ανά επιβάτη ήταν 0,81 ευρώ προς τον
ΟΑΣΘ, όταν προς τον ΟΑΣΑ ανήλθε στα 0,21 ευρώ.
Βέβαια ο ΟΑΣΘ έχει φθηνότερο εισιτήριο (1 ευρώ), όμως ο ΟΑΣΑ
είναι ενταγμένος στο σύστημα ενιαίου εισιτηρίου, δηλαδή μοιράζεται το έσοδο[...]
Εδώ, όμως, υπάρχει και επικοινωνιακό ενδιαφέρον: η Θεσσαλονίκη
δεν είναι Αθήνα. Υπήρχε περίπτωση να μείνει η Αθήνα δέκα μέρες χωρίς λεωφορεία;
Η καρέκλα του Σπίρτζη θα είχε πεταχτεί από το παράθυρο. Η πίεση θα ήταν
τεράστια και η επικοινωνιακή ένταση μη διαχειρίσιμη. Κάντε την ίδια σύγκριση
και στη συμπεριφορά των μεγάλων μέσων ενημέρωσης. Αν είχαν μαζευτεί τα
λεωφορεία από την Αθήνα, θα βλέπαμε έκτακτες εκπομπές και συνεχή ροή.
Η Θεσσαλονίκη δεν παίζει καν ως είδηση. Αντίστοιχη είναι η
συμπεριφορά και των κομμάτων της αντιπολίτευσης. Αν τραβούσαν χειρόφρενο τα
λεωφορεία της Αθήνας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα έκανε, απλώς, δηλώσεις, θα
είχε πάει και βόλτα από το αμαξοστάσιο. Ακούσατε εσείς κανέναν πολιτικό αρχηγό
να φέρνει το θέμα του ΟΑΣΘ στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος και να πιάνει
τον Σπίρτζη από τον γιακά; Και ύστερα λένε ότι οι Θεσσαλονικείς γκρινιάζουν
άδικα…»
(Άρθρο του Κ.Γιαννακίδη από το Ρrotagon)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου