Τρεις διάλογοι για τη σύγχρονη Ελλάδα...

«Ο διάλογος είναι φρέσκος και καταγράφηκε με πιστότητα από φίλο σε καφετέρια της επαρχίας...

- Περικλή, δεν δουλεύεις σήμερα; (στην τοπική ύδρευση)

- Πετάχτηκα δυο λεπτά να πάρω τη γυναίκα μου - κουρεύει μια πελάτισσά της εδώ δίπλα.

- Δουλεύει σε σπίτια; Και αποδείξεις πώς κόβει ρε συ;

- Δεν κόβει. Αυτό έλειπε με 12 ευρώ που χρεώνει το κούρεμα. Ούτε μπλοκ δεν έχει.

- Και από ασφάλιση για σύνταξη τι κάνει;

- Την παίρνει εικονικά ένας κουμπάρος μας στο ξενοδοχείο του έξι μήνες τον χρόνο. Του δίνουμε μόνο τις εισφορές. Τους υπόλοιπους μήνες μπαίνει στο ταμείο ανεργίας.

- Ωραία, είναι ασφαλισμένη, θα έχει σύνταξη και παίρνετε και κάτι.

- Σιγά, ούτε για τη βενζίνη της δεν φτάνουν αυτά που δίνει το Ταμείο.

- Αλλά κι εσείς τρίτο αυτοκίνητο τι το θέλατε;

- Το πήραμε ως τρίτεκνοι χωρίς εισφορά και πάει η κόρη μας στο σχολείο.

- Μπα; Εχει δίπλωμα;

- Οχι, αλλά φέτος γίνεται 18 και θα της βγάλω.

- Και με το αγροτικό ποιος κυκλοφορεί;

- Ο μεγάλος γιος μας, αλλά προσέχει.

- Τι πράγμα;

- Δεν έχει πινακίδες, δεν βγάλαμε. Ούτε ασφάλεια, δεν συμφέρει. Εξάλλου μόνο Σαββατοκύριακα το κινεί.

- Για να πάει πού;

- Στον κουμπάρο με το ξενοδοχείο, δουλεύει στην ταβέρνα.Λέω μήπως τον πάρει κι αυτόν σαν τη μάνα του, να έχει ασφάλιση. Πετάγεται και στο χωριό και βοηθάει τον αδελφό μου στα πρόβατα και τις ελιές.

- Έχει καμιά εκατοστή πρόβατα νομίζω.

- Μπα...., καμιά 25αριά έμειναν. Αλλά επιδότηση παίρνει για 100.

- Και ο έλεγχος δεν τον πιάνει;

- Οταν έχει μέτρημα τού στέλνει ο γείτονας τα δικά του.

- Και με τις ελιές ;

- Είχαμε 200 ρίζες, άλλα οι μισές ξεράθηκαν.

- Δεν ξαναφύτεψες;

- Δεν συμφέρει. Με 2-3 ευρώ το κιλό το λάδι, τα μισά τα παίρνουν οι Αλβανοί, άσε λιπάσματα, οργώματα. Μια χαρά είναι με την επιδότηση!

- Και λες ότι μας κοροϊδεύουν οι πολιτικοί ρε Περικλή; Εσύ τι κάνεις;

- Σιγά τώρα, αυτοί τρώνε με χρυσά κουτάλια...

 --------------------------------------------------------------------------------

 

- Έχω μια φοβερή επιχειρηματική ιδέα. Να φτιάξουμε μια εταιρεία η οποία θα λειτουργεί μονοπωλιακά!

- Και πώς θα τα καταφέρουμε;

- Θα υπογράψουμε σύμβαση με το κράτος!

- Και πόσα λεφτά θα βάλει ο καθένας;

- Ούτε φράγκο! Θα μας τα βάλει το κράτος! Αλλά δεν σου είπα το καλύτερο: για κάθε μετοχή θα έχουμε μέρισμα τον χρόνο 39.000 ευρώ!

- Μα, πώς ξέρεις από τώρα τι κέρδος θα έχει η εταιρεία;

- Μη σε νοιάζει. Η εταιρεία χασούρα θα έχει. Αλλά το κράτος θα μας πληρώνει μέρισμα!

- Δηλαδή θα φτιάξουμε μια κρατική εταιρεία.

- Όχι. Η εταιρεία θα είναι 100% ιδιωτική. Εμείς οι εργαζόμενοι θα είμαστε και μέτοχοι. Εργοδότες του εαυτού μας. Αλλά τα λεφτά θα μας τα βάλει το κράτος και το μέρισμα θα μας το δίνει το κράτος. Θα προσλαμβάνουμε στην εταιρεία και τα παιδιά μας, τα ανήψια μας, τις γυναίκες μας, όποιον θέλουμε.

- Δεν θα αυξάνεται έτσι το κόστος λειτουργίας;

- Μη σε νοιάζει. Θα το πληρώνει το κράτος.

 ---------------------------------------------------------------------------------

 Λοιπόν παιδί μου, αποφάσισα να πουλήσω τα έπιπλα της βεράντας, γιατί όπως ξέρεις χρωστάμε. Ένας μου έδινε 200 ευρώ, κι ένας άλλος μου έδινε 300. Αλλά εγώ προτίμησα αυτόν με τα 200 γιατί αν τα πουλούσα 300, αυτά τα λεφτά θα έπρεπε να τα δώσω εκεί που χρωστάμε.

- Μα και τα 200 εκεί δεν θα τα δώσεις;

- Εκεί θα τα δώσω.

- Άρα δεν ήταν καλύτερα να δώσεις 300, να χρωστάμε λιγότερα;

- Όχι.

- Γιατί;

- Γιατί όσο περισσότερα χρωστάμε τόσο περισσότερο τους εκβιάζουμε να μας τα διαγράψουν.

- Κι αν δεν μας τα διαγράψουν;

- Τότε θα τα πληρώσεις εσύ, παιδί μου.

- Πατέρα είσαι μεγαλοφυΐα!

- Ε, τι νομίζεις; Θα έβγαινα αλλιώς βουλευτής στον ΣΥΡΙΖΑ;

(«Δεν επιδιώξαμε ποτέ να ανεβάσουμε το τίμημα για το Ελληνικό γιατί θα πήγαινε στο χρέος».Μίμης Δημητριάδης, βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Κοζάνη)

                                                         (Θ.Τζήμερος- "Δημιουργία Ξανά")