αντί προλόγου..



'Eχουμε την τύχη να ζούμε σε μια πόλη ευνοημένη από τη φύση και την ιστορία. Tα δυνατά της σημεία είναι πολλά και λίγο-πολύ γνωστά. Yπάρχουν όμως κι εκείνα- και δεν είναι λίγα - που τα βλέπουμε γύρω μας καθημερινά και μας πληγώνουν , ταλαιπωρούν την αισθητική μας.

Στο μπλογκ αυτό θα διαβάζετε σκέψεις, παρατηρήσεις αλλά και προτάσεις που έρχονται αυθόρμητα στο νου περιδιαβαίνοντας τους δρόμους της μοναδικής αυτής πόλης που μπορεί να γίνει ακόμη πιο όμορφη και συναρπαστική. Θα διαβάσετε επίσης και κάποιες άλλες αναρτήσεις (κείμενα, φωτογραφίες, γελοιογραφίες) που αφορούν τη γενικότερη πολιτική και όχι μόνο επικαιρότητα.

Διαβάστε τις προηγούμενες αναρτήσεις μας στη διεύθυνση www.ioannina2011.blogspot.com

Βρείτε μας και στο Facebook: https://www.facebook.com/skeptomenoipolites.ioanninon

Δευτέρα 2 Νοεμβρίου 2015

Από τον καναπέ...

«Καθόμαστε στον καναπέ μας και βλέπουμε τις εικόνες. Ανθρωποι στη θάλασσα, επιπλέουν πτώματα. Αλλοι άνθρωποι τους περιμαζεύουν, παιδιά ξεπαγιασμένα. Συγκίνηση, θυμός, οργή. Αρχίζει, μήπως, να μας γίνεται
συνήθεια; Ανατριχίλα.

«Πρέπει να ληφθούν μέτρα για να ανασχεθούν οι προσφυγικές ροές», λέει η «πολιτικώς ορθή» γλώσσα των πολιτικών. «Αυτό που γίνεται είναι έγκλημα», φωνάζει ένας από τους ανθρώπους που μαζεύει ανθρώπους από τη θάλασσα.
Όλα τα εγκλήματα έχουν αυτουργούς, φυσικούς και ηθικούς. Και συνεργούς. Και δεν είναι μόνο οι αδίστακτοι δουλέμποροι, που στοιβάζουν τους ανθρώπους σε βάρκες εν πλήρη συνειδήσει ότι μπορεί να πνιγούν. Ούτε μόνο η κυβέρνηση του Ερντογάν, που αφήνει τους δουλέμπορους να διαπράττουν αυτό το έγκλημα.

Πριν από τα καθημερινά εγκλήματα, που διαπράττονται στα νερά του Αιγαίου και της Μεσογείου, έχει διαπραχθεί ένα μεγαλύτερο έγκλημα στις πατρίδες αυτών των ανθρώπων. Ειδικά η πολύπαθη Συρία βομβαρδίζεται από όλες τις πλευρές: Αμερικανούς, Ευρωπαίους, Μεσανατολίτες και, τώρα τελευταία, Ρώσους. Αλλοι εχθροί και άλλοι σύμμαχοι του Ασαντ και όλοι-υποτίθεται- εναντίον του ISIS.

Εκατομμύρια άνθρωποι, που ζουν μέσα στη φρίκη του πολέμου, προσπαθούν να φύγουν και να σωθούν. Και βλέπουν την Ευρώπη ως Γη της Επαγγελίας. Όταν έχεις να διαλέξεις μεταξύ των βομβών και των κυμάτων, θα διαλέξεις τα κύματα. Ξέρουν ότι στην πατρίδα τους δεν έχουν ζωή, οι βάρκες όπου τους στοιβάζουν είναι μια ελπίδα γι’ αυτούς.

Η Ευρώπη, που τώρα ανησυχεί και φοβάται, δεν μπορεί να σταματήσει τους απελπισμένους. Μαζί με τους Αμερικανούς και, τελευταία,  τους Ρώσους έχει την ευθύνη για όσα συμβαίνουν στη Συρία. Μόνο που η Αμερική και η Ρωσία είναι μακριά, δεν απειλούνται. Απειλείται η ευρωπαϊκή ευταξία. Οι ξενόφοβοι και οι ρατσιστές θα σηκώσουν (κι άλλο) κεφάλι.

Οσοι συμμετείχαν στο έγκλημα δεν μπορούν να χύνουν κροκοδείλια δάκρυα για το «προσφυγικό», γενικώς και αορίστως. Για τους πνιγμούς των ανθρώπων στη θάλασσα δυστυχώς δεν θα πληρώσει κανείς. Αλλά η Ευρώπη θα πληρώσει βαρύ τίμημα για την προηγηθείσα εγκληματική αφροσύνη της».

                                                     (Άρθρο του Γ.Καρελιά aπό το protagon.gr)



                                                      (του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)



                                                                               (του Δ.Χαντζόπουλου από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...