300 ευρώ για όλους...

«Είναι δομικό στοιχείο στη σκέψη των κομμουνιστών η ανελευθερία και συνεπώς δεν πρέπει να προξενεί εντύπωση η απόφανση του κ. Γιάννη Μηλιού ότι «έπρεπε να είχε τεθεί όριο αναλήψεων από τα ΑΤΜ στα 300 ευρώ». 

Εκρινε δε -Κύριος οίδε πώς- ότι αυτό επαρκεί για το 95% των πολιτών.

Την επομένη ο κ. Μηλιός προσπάθησε να το συμμαζέψει με τη γνωστή συριζαίικη τακτική «παρερμηνεύτηκαν οι δηλώσεις μου», αλλά δεν μπορούσαμε να περιμένουμε τίποτε άλλο από έναν άνθρωπο που θαυμάζει την επανάσταση του Μάο με τα εκατομμύρια νεκρών. 

Απλώς πρέπει να θυμηθούμε την ανάλυση του Φρίντριχ Χάγεκ για τον «Δρόμο προς τη δουλεία». «Ο οικονομικός έλεγχος», έγραψε ο μεγάλος Αυστριακός διανοητής, «δεν είναι απλώς ο έλεγχος ενός τομέα της ανθρώπινης ζωής που μπορεί να χωριστεί από τους υπόλοιπους· είναι ο έλεγχος των μέσων για όλους τους σκοπούς μας. 

Και όποιος έχει τον αποκλειστικό έλεγχο των μέσων πρέπει επίσης να καθορίζει ποιοι σκοποί πρέπει να υπηρετούνται, ποιες αξίες πρέπει να θεωρούνται υψηλότερες και ποιες κατώτερες – εν ολίγοις τι πρέπει να πιστεύουν και να επιδιώκουν οι άνθρωποι. [...] Η οικονομική ελευθερία είναι το προαπαιτούμενο κάθε άλλης ελευθερίας».

Οι κομμουνιστές, όπως και οι φαιοί οπαδοί του ολοκληρωτισμού, ισχυρίζονται ότι περιορίζουν τις ελευθερίες των ατόμων «για το καλό τους». 

Εχουν εκείνη τη μεσσιανική ιδέα για τον εαυτό τους, ότι οι ίδιοι ξέρουν καλύτερα τι πρέπει να γίνει.Οταν αναλαμβάνουν την εξουσία, το επιβάλλουν[...]

(Απόσπασμα άρθρου του Π.Μανδραβέλη από την "ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ")

«Ενα πεντάστερο ξενοδοχείο με τιμές που ξεπερνούν τα 2.000 ευρώ το δωμάτιο ανά ημέρα στις εορτές. Ενα μέρος στο οποίο καλοπερνά ο παγκόσμιος καπιταλισμός. Για τους «ιέρακες» του σοσιαλισμού και τους θεματοφύλακες της παγκόσμιας επανάστασης η νεαρή δικηγόρος (κόρη του κ.Μηλιού) δεν έπρεπε να βρίσκεται δίπλα στον Ηλία Ψηνάκη, τη Μαριάννα Λάτση ή με μέλη της οικογένειας Γουλανδρή και άλλους δισεκατομμυριούχους».

Τα 300 ευρώ είναι για τους ποπολάρους, το προλεταριάτο κοινώς...

Τα 300 ευρώ είναι για την πλάμπα...