Η κατάσταση εξελίσσεται σε κλαυσίγελο. Η κυβέρνηση που θα έδιωχνε τους «τοκογλύφους» και δεν ήθελε άλλες δόσεις και δάνεια, εκλιπαρεί για δανεικά γιατί της τελείωσαν τα λεφτά. Αυτοί που θα επανέφεραν μισθούς και συντάξεις στο 2009 «με ένα νόμο ένα άρθρο», προσθέτουν τώρα τα δικά τους νέα μέτρα λιτότητας. Αλλά «ήπιας». Και ο σοφός λαός που ψήφισε αυτή την κυβέρνηση για να σκίσει τα μνημόνια και να ’ναι μέρα μεσημέρι, τώρα με 80% πλειοψηφία τής ζητάει να υπογράψει γιατί χανόμαστε. Η χώρα ό,τι να ’ναι.
Όταν ο Κύπριος υπουργός Οικονομικών κάνει δηλώσεις, μιλάει κάπως έτσι: «Η τρόικα είναι προσωρινή» λέει, «δεν θέλουμε να γίνουμε βάρος περισσότερο διάστημα». Δεν είναι να απορείς γιατί η Κύπρος μπήκε και τελειώνει με τα μνημόνια, βγαίνει χωρίς δράματα, γρήγορα και αποτελεσματικά. Δίπλα μας, ίδιος λαός και συγχρόνως τελείως διαφορετικός, δύο διαφορετικές πραγματικότητες. Από τη μία η αληθινή αξιοπρέπεια, δεν θέλουμε να γίνουμε βάρος περισσότερο, θα κάνουμε γρήγορα, ό,τι χρειάζεται για να μη ζητάμε από κανέναν. Κι από την άλλη η «αξιοπρέπεια» με το ένα χέρι γροθιά και το άλλο ζητιανιά, αποφασίζουμε ότι τόσα χρειαζόμαστε και είσαστε υποχρεωμένοι να μας τα δανείζετε και μετά να τα διαγράφετε γιατί είσαστε τοκογλύφοι. Γιατί; Γιατί έτσι ψηφίσαμε.
Δεν παίζεται πια άλλο αυτή η ατμόσφαιρα, έχει δηλητηριάσει κάθε ικμάδα της κοινωνίας. Όσο αυτή η «Ελλάδα» εξακολουθεί να είναι πλειοψηφική στην κοινωνία, στο δημόσιο διάλογο, την πολιτική σκηνή, δεν υπάρχει καμία ελπίδα διεξόδου. Θα πιούμε το ποτήρι μέχρι το τέλος. Όσα γίνονται αυτό τον καιρό είναι όλα γνωστά. Έχουν προειπωθεί, είμαστε προειδοποιημένοι. Απλώς δεν θέλαμε να ακούσουμε.
Τώρα πληρώνουμε το λογαριασμό. Το οικονομικό μοντέλο αυτό δεν σώζεται. Όλες οι προσπάθειες, όλου του παλιού πολιτικού συστήματος, αποδεικνύονται μάταιες. Γιατί μια «αντιμνημονιακή» κυβέρνηση μιλάει για νέα μνημόνια, για νέα μέτρα; Γιατί, μετά από ένα σύντομο διάλειμμα το 2014, ξαναγυρίσαμε πάλι εκεί απ’ όπου νομίσαμε ότι είχαμε ξεφύγει. Νέα ύφεση στην οικονομία, νέα ελλείμματα, το μισό 2015 χάθηκε ήδη. Οι επαγγελματικές ενώσεις χτυπάνε το καμπανάκι για νέα λουκέτα και απολύσεις, ο τουρισμός χάνει την περσινή φόρα και αντιμετωπίζει πάλι προβλήματα. Το νέο δημοσιονομικό κενό χρειάζεται νέα μέτρα για να καλυφθεί. Όταν ο υπουργός Οικονομικών λέει «η επιμονή των δανειστών στη λιτότητα» εννοεί ότι η κυβέρνησή του δημιουργεί νέα ελλείμματα και, αφού πια δεν μας δανείζει κανείς, θα καλυφθούν με νέους φόρους.
Δεν μας επιβάλλει φυσικά κανείς τίποτα, «δεν μιλήσαμε εμείς για αυξήσεις ΦΠΑ» λένε οι «θεσμοί». Έτσι όμως παίζεται το κόλπο 5 χρόνια τώρα, έτσι το έπαιζαν οι προηγούμενοι έτσι το παίζουν κι αυτοί. Δημιουργούν ελλείμματα γιατί αρνούνται να αλλάξουν το μαγαζί τους, δηλαδή το δημόσιο τομέα. Έπειτα κατηγορούν τους ξένους πως ζητάνε μειώσεις των συντάξεων, πως θέλουν μισθούς 700 ευρώ στους δημοσίους υπάλληλους. Αντιστέκονται ηρωικά με κόκκινες γραμμές. Και εντέλει βάζουν απλώς φόρους ως ισοδύναμα. Αυξήσεις στον ΦΠΑ, φόρος στις τραπεζικές συναλλαγές στα ΑΤΜ, φόροι στις καταθέσεις, φόρος στα αυτοκίνητα [...]
(Απόσπασμα άρθρου του Φ.Γεωργελέ από την Athens Voice)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου