Τι ακριβώς γιορτάζουμε, ρε παιδιά;

«Το «συμβόλαιο με το λαό» ήταν στην πραγματικότητα συμβόλαιο με τους υπαλλήλους του Δημοσίου και αποτελούνταν από «έναν νόμο με ένα άρθρο»:-Κανένας δεν θα αξιολογείται, κανένας δεν θα τιμωρείται, το ΠΑΣΟΚ θα φορτώνει με δανεικά το Κράτος για να σας δίνουμε ΑΤΑ, επιδόματα και συντάξεις από τα 50 και εσείς θα μας ψηφίζετε».Και πέρασαν 50 χρόνια.

*50 χρόνια με το λαϊκιστικό παραμύθι για τη «δεξιά» που ο λαός θα έκλεινε στο χρονοντούλαπο της Ιστορίας, που συνεχίζεται με άλλους υπότιτλους πιο άγριους κι από του "Ριζοσπάστη" λόγω των άγριων παιδιών Κασσελάκη, Κωνσταντοπούλου και Βελόπουλου.

*50 χρόνια από τότε που η «δεξιά» εκδημοκράτισε το πολιτικό σύστημα νομιμοποιώντας το σταλινικό ΚΚΕ.

*50 χρόνια από τότε που ο Κωνσταντίνος Καραμανλής υπέστη τρείς δολοφονικές απόπειρες από «σταγονίδια» διανυκτερεύοντας συχνά στο κότερο του Λάτση (αν θυμάμαι καλά), που ήταν αγκυροβολημένο, εκτός πρόσβασης από στεριά.

*50 χρόνια από τότε που ο Ελληνικός λαός βρέθηκε στη δίνη του Ανδρεϊκού λαϊκισμού που τις συνέπειές του θα πληρώνουμε για αρκετά ακόμη χρόνια.

*43 χρόνια από τότε που το δημοκρατικό ΠΑΣΟΚ εκσυγχρόνισε το οικογενειακό δίκαιο και ο αρχηγός του εγκαινίασε την περίοδο 

α) της πιο άγριας κατασπατάλησης δημοσίου χρήματος, β) της ηθικοποίησης του μαζικού ρουσφετιού των κλαδικών, γ)της απόπειρας χειραγώγησης της πληροφόρησης με πρωτοπαλίκαρά του τον Κοσκωτά τον Κουτσόγιωργα και τον Ματζουράνη, δ) της μετατροπής του συνδικαλισμού στο Δημόσιο (με τον 1264/82) σε έναν άτυπο παρακρατικό στρατό διεφθαρμένων «φωτόπουλων» που έκτοτε συμπεριφέρονται ως ιδιοκτήτες του Δημοσίου και 

ε) της Μέσης και Ανώτατης εκπαίδευσης (με τον 1268/82) σε αρένα διαφθοράς νεανικών συνειδήσεων υπό το πρόσχημα ενός δήθεν αντιαυταρχικού δικαιωματισμού που εξέθρεψε «τσίπρες» δηλαδή τσογλάνια χωρίς ίχνος σεβασμού για την δημόσια περιουσία, τον δημόσιο χώρο, αλλά και (το χειρότερο) τα θεσμικά θεμέλια της Δημοκρατίας, όταν ως χολερικός δημαγωγός δήλωνε ότι α) «δεν υπάρχουν θεσμοί, υπάρχει μόνον ο λαός» και β)νομιμοποιούσε ηθικά την μίζα λέγοντας «είπαμε να πάρει ένα δωράκι αλλά όχι και πεντακόσια εκατομμύρια».

*43 χρόνια από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου πήρε την ιστορική απόφαση «να καούν οι φάκελοι» εγκαινιάζοντας την παράδοση στην πυρά μέρους της ιστορίας του τόπου μας, υπό το άλλοθι της μετεμφυλιακής λήθης και καταλλαγής, όπου τα μόνα αποτελέσματα της καύσης ήταν α) η παραγραφή εγκλημάτων κομμουνιστών και συνεργατών των κατακτητών, β) η αναβάπτιση ακροδεξιών και συνεργατών της χούντας σε φωνασκούντες υπερδημοκράτες και γ) η αθρόα μετατροπή πρώην θυτών των συντρόφων τους σε «διοικητές», ας μην πούμε ονόματα σεβόμενοι νεκρούς.

*43 χρόνια από τότε που ο ηγέτης του ΠΑΣΟΚ περιφερόταν στη διεθνή σκηνή τη μια ως αριστερός ριζοσπάστης με το «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο», την άλλη ως ακροδεξιός υπερπατριώτης με το «βυθίσατε το ΧΟΡΑ» και την ώρα που το Ισραήλ επέμενε για πολλοστή φορά να λέει στους Άραβες «σας ζητάμε να παραμερίσετε λίγο, δικαιούμαστε κι εμείς να έχουμε μια πατρίδα εδώ που για χιλιάδες χρόνια ζήσαμε, που δεν μπορεί να είναι απειλή για σας αφού θα είναι μια κουκίδα μέσα στον αχανή Αραβικό σας κόσμο», αυτός αγκάλιαζε τον αντισημιτικό ισλαμοφασισμό του Αραφάτ και του Καντάφι παραμυθιάζοντας ολόκληρο τον Ελληνικό λαό ότι συναποτελούμε ένα κίνημα αδέσμευτων, έχοντας στο πίσω μέρος του χολερικού μυαλού του την απομάκρυνση της χώρας από την Δύση συνολικά, που θα του έδινε τη δυνατότητα καθίδρυσης ενός νεοπερονικού καθεστώτος, μιας λατινοαμερικανικής unitat popular με βαλκάνια ιδιοσύσταση.

Αν το 1980 δεν είμασταν ήδη μέλος της τότε Ενωμένης Ευρώπης ίσως δεν θα είχαμε γλυτώσει το ζόφο μιας αργεντίνικου τύπου άτακτης κρατικής χρεοκοπίας που ακόμα πληρώνει ο λαός της. Γλυτώσαμε και δεύτερη φορά για τον ίδιο λόγο το 2012 την άτακτη χρεοκοπία με τη συμβολή του ΠΑΣΟΚ. Που δεν θέλει να την θυμάται αφού αποτελεί αντικειμενική αποκάλυψη των ευθυνών του ιδρυτή του, τον οποίο επιμένουν να πλασάρουν ως σωτήρα του λαού από την «δεξιά» στο τεράστιο νεοαυριανικό κομφορμιστικό εκλογικό ακροατήριο, εκπαιδευόμενο στον καναπέ σε έναν διαρκή πόλεμο των like και των hashtag στα ΜΚΔ.

*43 χρόνια από τότε που χωρίς ίχνος ντροπής χαρακτήρισε δημοσίως την φασιστοφυλλάδα «Αυριανή» ως υπόδειγμα δημοσιογραφίας.

*43 χρόνια από τότε που οι απόλυτα αναγκαίες υποδομές για νοσοκομεία και σχολεία έγιναν το άλλοθι για θηριώδεις υπερβάσεις προϋπολογισμών, τερατώδεις μίζες και έκαναν επιστήμη την κατάτμηση δημοσίων έργων για απ’ ευθείας αναθέσεις σε κάθε είδους «αρφανοχιόνηδες».Τον χορό της κλεπτοκρατικής εξαχρείωσης έκλεισε ο εξ απορρήτων Άκης, όταν με μία στεγανή, διεφθαρμένη δράκα συνεργατών του μετέτρεψε την κατά τα άλλα απόλυτα αναγκαία «αγορά του αιώνα» σε κερκόπορτα εισβολής του υποκόσμου των εμπόρων όπλων στο προσκήνιο της πολιτικής ζωής του τόπου.

Και τέλος:  43 χρόνια από τότε που ο Ανδρέας Παπανδρέου παρέλαβε το δημόσιο χρέος της Ελλάδας από το 23% του ΑΕΠ το 1980 και το εκτόξευσε στο 101% το 1993 σε καθεστώς αποβιομηχάνισης της οικονομίας, φορτώνοντας στις επόμενες γενιές α) τα τερατώδη χρέη των ΔΕΚΟ που τις παρουσίασε ως σοσιαλιστική  κοινωνικοποίηση επιχειρήσεων β) έναν πρωτοφανούς μεγέθους κρατικό δανεισμό που το συντριπτικά μεγάλο μέρος του μετατράπηκε σε κατανάλωση, που συγκάλυπτε με πλασματική αύξηση του ΑΕΠ την διαρκή χειροτέρευση του επενδυτικού κλίματος, της παραγωγικότητας και της ανταγωνιστικότητας και γ) έθεσε τις βάσεις για την 7η κρατική χρεοκοπία».

                            (Απόσπασμα άρθρου του Θ.Ζαρέτου - ευρωπαϊστές f/B)