Απόψεις...

 

«Στις 30 Σεπτεμβρίου μπορούν να υποβληθούν οι πρώτες αιτήσεις για την εξαγορά των καταπατημένων ακινήτων του ελληνικού Δημοσίου από ιδιώτες. Στην πρώτη φάση οι αιτήσεις θα αφορούν 20 περιφερειακές ενότητες και στα τέλη Οκτωβρίου θα επεκταθούν σε όλη την επικράτεια.Το τίμημα της εξαγοράς θα υπολογίζεται με βάση τις αντικειμενικές αξίες των ακινήτων και κοινωνικά κριτήρια (για ευπαθείς ομάδες, πολυτέκνους, άτομα με αναπηρία), ενώ προβλέπονται και εκπτώσεις που θα φθάνουν έως και το 80% της αντικειμενικής αξίας.

Οπως αναφέρουν πηγές του υπουργείου Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών, από το σύνολο των καταπατημένων εκτάσεων (ξεπερνούν τις 150.000), αίτηση εξαγοράς μπορούν να υποβάλουν περί τους 50.000 πολίτες, χωρίς να αποκλείεται να εμφανισθούν περισσότερες αιτήσεις, καθώς η ακίνητη περιουσία του Δημοσίου δεν είναι καταγεγραμμένη στο σύνολό της.

Αυτό που μένει να δούμε είναι πόσοι εκ των καταπατητών θα υποβάλουν αίτηση, αλλά κυρίως τι θα γίνει με όσους έχουν καταπατήσει εκτάσεις του ελληνικού Δημοσίου και δεν εμπίπτουν στις διατάξεις του νόμου. Δηλαδή, εάν θα εφαρμοσθούν τα πρωτόκολλα απομάκρυνσης. Σύμφωνα με την απόφαση των συναρμόδιων υπουργείων, οι αιτήσεις για την εξαγορά των ακινήτων θα υλοποιηθούν ηλεκτρονικά μέσω του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος «Αιτήσεις Εξαγοράς Δημοσίων Ακινήτων».

                                                             (Πρ. Χατζηνικολάου-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

                                                                                                                                      (ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)

«Με δεδομένο αυτό το ιστορικό, οικονομικό και κοινωνικό υπόβαθρο, δεν ήταν περίεργο που στις περιοχές της πρώην Ανατολικής Γερμανίας αναπτύχθηκε ένας αντισυστημισμός, ο οποίος τις διαφοροποιούσε από την υπόλοιπη χώρα. Ας σημειωθεί ότι η Ανατολική Γερμανία είχε περίπου 16.500.000 κατοίκους. Το πολιτικό ερώτημα είναι γιατί σήμερα αυτός ο αντισυστημισμός διοχετεύθηκε στην άκρα Δεξιά που επικεφαλής της έχει έναν νεοναζιστή και με δικαστική απόφαση; Γιατί δεν παρέμεινε στον χώρο μιας ριζοσπαστικής, μαρξιστικής Αριστεράς; 

Απάντηση: Για τον ίδιο λόγο που ολόκληρες εργατικές συνοικίες στις γαλλικές μεγαλουπόλεις στη δεκαετία του 1990, εγκατέλειψαν το Κομμουνιστικό Κόμμα και μετακόμισαν στο κόμμα του πατρός Λεπέν. Και ποιος είναι αυτός ο λόγος; Η αναποτελεσματικότητα της Αριστεράς και η κληρονομημένη αποστροφή προς τη φιλελεύθερη δημοκρατία, γεγονός που έχει τις ιστορικές ρίζες του στη δεκαετία του 1920, όταν ναζί και κομμουνιστές κήρυξαν τον πόλεμο στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης.

Η θεωρία των δύο άκρων είναι ενοχλητική και για τα δύο άκρα. Ομως η Ιστορία υπάρχει και επιβεβαιώνει την κοινή στόχευση επάνω στην οποία τεκμηριώνεται αυτή η θεωρία. Διαφορετικές οι αφετηρίες, κοινή η πορεία».

                                                                      (Σ. Μουμτζής-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)