«Αλληλοκοροϊδεύονται εκεί μέσα. Πολιτικοί και βιομήχανοι,
δημοσίως παίζουν τις τσακωμένες κουμπάρες για τα μάτια του κοσμάκη. Μετά τρώνε,
χαιρετιούνται γεμάτοι φιλοφρονήσεις κι ο καθένας τραβά τον δρόμο του. Άλλο
σύμπαν η βιομηχανία, άλλο η πολιτική. Ασύμβατα; Διόλου, απλώς οι «συμπράξεις»
γίνονται αλλού, σε κατ’ ιδίαν συναντήσεις μέσα σε κλειστά γραφεία όπου κανένας
δεν ακούει τι διαμείβεται. Ξέρουμε βέβαια κι ας μην ακούμε: «Κάνε μου αυτό
υπουργέ μου, αλλιώς θα το κλείσω το εργοστάσιο και βγάλτα εσύ πέρα με 300
άνεργους.» Κι απ’ την άλλη, «κάνε μου εκείνο και δώσε μου το άλλο αγαπητέ μου
βιομήχανε, αλλιώς θα σου στείλω την εφορία και θα σε γονατίσω.»
Όλοι οι
πολιτικοί; Όχι. Όλοι οι βιομήχανοι; Και πάλι όχι. Αλλά οι περισσότεροι από
αμφότερες τις πλευρές. Και γιατί συμβαίνει αυτό; Όχι μόνο διότι αυτού του
είδους η διαπλοκή είναι προαιώνιο χούι και των δύο πλευρών, αλλά διότι σ’ αυτό
τον τόπο κανένας δεν θέλει πραγματικά την βιομηχανία. Ούτε ο κόσμος, ούτε οι
πολιτικοί, ούτε καν οι ίδιοι οι βιομήχανοι. Έχει φτιαχτεί λοιπόν μια
υπερυθμισμένη αγορά, αργή και δυσκίνητη σαν παλιό αρματαγωγό, που κινείται σε
αρνητικό περιβάλλον και κάθε μικρό βηματάκι σ’ αυτήν προϋποθέτει προσωπική
συμφωνία με κάποιον εκπρόσωπο του «γκουβέρνου».Αυτό συνέβαινε από παλιά, το
ίδιο συνεχίζεται και σήμερα».
(Δ.Καμπουράκης-
liberal.gr)
«Τελικά αυτοί εκεί στον ΣΥΡΙΖΑ είναι ανεξάντλητοι. Και να
θέλεις να τους ξεχάσεις δεν σ΄αφήνουν.Κάνουν ό,τι μπορούν για να προκαλέσουν
και να μας υπενθυμίσουν τι ήταν και κυρίως τι δεν πρόκειται ποτέ να γίνουν.Ως
γνωστόν στον ΣΥΡΙΖΑ έχει βρει στέγη όλο το παλαιό, βαθύ ΠΑΣΟΚ και προσέφερε και
προσφέρει στήριξη ένα μέρος της Δεξιάς. Έτσι
αποδομείται, εν τη γενέσει του, το αφήγημα για το «παλιό πολιτικό σύστημα
που κατέστρεψε την χώρα» και στο οποίο αντιπαρατέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ.
Αυτοί που,
σύμφωνα με τα λεγόμενα των Συριζαίων, κατέστρεψαν την χώρα έχουν μετακομίσει
εδώ και πολύ καιρό στο κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ και με την βοήθεια τους κυβέρνησε επί
54 μήνες.
(Σ.Μουμτζής- liberal.gr)
«Οταν είδα το φετινό θέμα στην Εκθεση Ιδεών –κείμενο για το
πόσο καλό πράμα είναι το διάβασμα–, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκα είναι ότι
είναι ένα εξαιρετικό διαβατήριο για την ανώτατη εκπαίδευση και τα περαιτέρω.
Για να πετύχεις, πρέπει να μάθεις να υποκρίνεσαι, να τηρείς τους τύπους και να
λες ψέματα. Να παριστάνεις ότι σου είναι απαραίτητο το διάβασμα, ενώ ποτέ
κανείς τόσα χρόνια δεν σου έμαθε πως είναι απαραίτητο. Θα το θεωρήσεις
απαραίτητο μόνον όσο χρειάζεται για να περάσεις το μάθημα. Και μετά απορούμε
πώς οι λέξεις που κυκλοφορούν στον δημόσιο χώρο δεν έχουν καμία σχέση με την
πραγματικότητα, την οποία υποτίθεται εκφράζουν. Υποκριτές με δίπλωμα, που λένε».
(Τ.Θεοδωρόπουλος-ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ)
«Ο Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας είναι τολμηρός και άκρως
πρωτοποριακός για τα ελληνικά δεδομένα. Για πρώτη φορά μια πολιτική πρωτοβουλία
αστικού σχεδιασμού είναι ρηξικέλευθη. Η συγκυρία της πανδημίας, το αίτημα για
αναδιανομή του δημόσιου χώρου, η νέα φιλοσοφία ανάταξης των ισορροπιών της
πόλης για πρώτη φορά υπέρ των πεζών, των ποδηλάτων και των εναλλακτικών
μετακινήσεων δημιούργησαν κλίμα και προϋποθέσεις. Χρειαζόταν και άφοβη πολιτική
βούληση. Βρέθηκε.
Σε αντίθεση με την επί δεκαετίες συντηρητική και άβουλη
στασιμότητα που δεν μπορούσε να ανατρέψει το ντεμοντέ μοντέλο της μεροληπτικής
ενθάρρυνσης κάθε αλόγιστης χρήσης του ΙΧ αυτοκινήτου. Είναι μεγάλη υπέρβαση να
επιχειρείς να ξεμοντάρεις επιθετικά ένα δόγμα λειτουργίας της πόλης που έμενε
καθηλωμένο με καθυστερημένα αντανακλαστικά στα σύγχρονα προτάγματα της βιώσιμης
κινητικότητας, της αειφόρας ανάπτυξης και της αντιμετώπισης της κλιματικής
κρίσης.Δεν ισχυρίζομαι ότι ο Μεγάλος Περίπατος της Αθήνας επιλύει παθογένειες
και προβλήματα, αλλά ότι δείχνει έναν άλλο δρόμο».
(Στ. Κωνσταντινίδης- ΑΤhensvoice)
«Δεν με εκπλήσσει η αφέλεια απελπισμένων ανθρώπων. Και η
κτηνώδης παλιανθρωπιά μού προκαλεί δέος, αλλά όχι σοκ. Αυτό που με συγκλονίζει
είναι η ευκολία με την οποία ο τύπος ασκούσε το «επάγγελμα». «Εξέταζε» ασθενείς
σε ιατρεία άλλων γιατρών, τους έστελνε για εξετάσεις σε διαγνωστικά κέντρα.
Παρίστατο κατά τις επισκέψεις γιατρών στα δωμάτια ασθενών».
(Κ.Γιαννακίδης - Protagon.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου