ΑΠόψεις...

@  Είμαι σίγουρος πως κανείς δεν ξέρει πως λέγεται ο εικονιζόμενος. Και γιατί να ξέρει; Καμιά πόλη σε ΗΠΑ, Καναδά και Ευρώπη δεν κάηκε γι’ αυτόν, κανένας street artist δεν εμπνεύστηκε από το χαμόγελό του, καμίας ομάδας οι ποδοσφαιριστές δεν γονάτισαν στη μνήμη του, σε κανένα πανεπιστήμιο του δικού μας, δυτικού κόσμου, ο πρύτανης δεν ακύρωσε κακή βαθμολογία εξετάσεων σε όσους θρήνησαν ή ένιωσαν θλίψη και οργή για το χαμό του, ούτε πορεία προς την πρεσβεία της πατρίδας του, η οποία τον δολοφόνησε, έγινε. Τίποτα από όλα αυτά. Λεγόταν Fabián Urbina. 

Αν ζούσε, σήμερα θα ήταν 20 ετών. Δολοφονήθηκε από αστυνομικό στη Βενεζουέλα, ο οποίος τον πυροβόλησε κατάστηθα στη διάρκεια διαδήλωσης εναντίον του καθεστώτος Maduro. Πριν τρία χρόνια, σαν σήμερα. Γι’ αυτό σιχαίνομαι όλους αυτούς τους γελοίους υποκριτές, που τάχα, τους πήρε ο πόνος για τον George Floyd. Στα παλιά τους τα παπούτσια τους έχουν γραμμένους όλους, και το Floyd, και τον Ζακ, και τον Φύσσα, και τον Γρηγορόπουλο, και όλους. Ούτε οι μαύρες, ούτε οι μελαμψές, ούτε οι ερυθρόδερμες, ούτε οι κίτρινες ζωές έχουν αξία για δαύτους. Μόνο την πολιτική τους στράτευση/πώρωση κοιτάνε και με βάση αυτήν πορεύονται. Τίποτε άλλο δεν τους ενδιαφέρει, τίποτε άλλο δεν έχει αξία. Υποκριτές, υποκριτές, υποκριτές.

                                                                      Ο κυρ-Νώντας, ο Έφορος.

@ Ο μέσος μαθητής που τελειώνει σήμερα το Λύκειο, δεν θυμάται τους αρχικούς χρόνους του «λύω», δεν γνωρίζει τι είναι το Joule, δεν μπορεί να αναφέρει ένα ποίημα του Καβάφη, δεν έχει ιδέα για το ποιές είναι οι τρεις εξουσίες στο δημοκρατικό πολίτευμα, δεν του λέει πολλά πράγματα η μίτωση, δεν αντιλαμβάνεται τη διαφορά μεταξύ οργανικής και ανόργανης χημείας, δεν γνωρίζει τί είναι ΑΕ, ΟΕ, ΕΕ, ΕΠΕ. 

Στα δε «καλλιτεχνικά μαθήματα», δεν καταλαβαίνει γιατί είναι μεγάλος ζωγράφος ο  Picasso, μάλλον δεν έχει ακούσει ποτέ του Mozart, αδιαφορεί για τον Οιδίποδα ή τον Αριστοφάνη, έχει γραμμένο στα παλιά του τα adidas τον Brecht.Αυτήν την πραγματικότητα, πραγματικότητα την οποία μπορεί να διαπιστώσει ο καθένας, φαίνεται να αγνοεί και το Υπουργείο Παιδείας και η μεγάλη μερίδα των (εργατοπατέρων) εκπαιδευτικών. Ή, δεν την αγνοεί, απλώς αδιαφορεί. Διαχρονικά. Ας συνεχιστεί λοιπόν ο ιησουιτικός καυγάς.

ΥΓ1: Ας δοκιμάσει κάποιος να βάλει τους μαθητές μιας Γ’ Λυκείου να συμπληρώσουν μία απλή υπεύθυνη δήλωση του ν. 1599/86. Θα γελάσει κάθε πικραμένος.

ΥΓ2: Τα παιδιά δεν είναι αδιάφορα ούτε για την μόρφωση, ούτε για την γνώση, ούτε για τον πολιτισμό. Έχω δει εικοσάχρονα να με κοιτάζουν με ανοιχτό το στόμα όταν τους εξηγώ το νόημα του Οιδίποδα ή το γιατί είναι σπουδαίο έργο η Αντιγόνη. Δεν είναι γιατί διαθέτω εγώ κάποιο χάρισμα· τρίχες. Σίγουρα οι περισσότεροι εκπαιδευτικοί μπορούν να τα καταφέρουν καλύτερα από εμένα. Αλλού είναι το πρόβλημα. Αλλά δεν απασχολεί κανέναν ούτε να το εντοπίσει ούτε να το λύσει.

                                                                        Ο κυρ-Νώντας, ο Έφορος.

                                          

                                                                                  (idiotes F/B)