«Τους 102 νεκρούς της
πυρκαγιάς στο Μάτι δεν τους έχουμε θρηνήσει ακόμα. Δεν δόθηκε ούτε μια ώρα για
να πενθήσουμε αυτό που συνέβη στους συμπολίτες μας και τις οικογένειές τους,
αυτό που συνέβη στην ίδια μας τη χώρα.
Δεν βρήκαμε το χρόνο να πενθήσουμε γιατί έπρεπε να αμυνθούμε απέναντι σε μια πρωτοφανή στο είδος της επιχείρηση που ενορχήστρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση για να επιτεθεί στα θύματα, στα Μήντια που έσπευσαν να καλύψουν την τραγωδία, στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βάφτισαν τα θύματα της πυρκαγιάς στο Μάτι ταξικούς εχθρούς και ως τέτοιους τους μεταχειρίστηκαν. Κάηκαν γιατί έχτισαν, λέει, αυθαίρετα και αυτό τόλμησαν να το εκστομίσουν ακριβώς γνώριζαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής: άνθρωποι της μεσαίας τάξης, ελεύθεροι επαγγελματίες που είχαν καταφέρει να αποκτήσουν ένα σπίτι κοντά στην Αθήνα για να παραθερίζει η οικογένειά τους, με τους παππούδες να κρατάνε τα παιδιά ενώ οι ίδιοι δούλευαν ασταμάτητα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Με τα χρόνια και ειδικά μετά το 2004 που ανακατασκευάστηκε η οδός Μαραθώνος, ο παραθεριστικός συνοικισμός έγινε για κάποιους μόνιμος τόπος κατοικίας για να καταλήξει να γίνει ο τάφος τους και το σκηνικό για τη μεγαλύτερη πολιτική απρέπεια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Απόδειξη ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είδαν τους κατοίκους στο Μάτι ως ταξικούς εχθρούς και τα θύματα ως αμφισβήτηση της εξουσίας τους είναι το γεγονός ότι στις πλημμύρες της Μάνδρας όπου θρηνήσαμε θύματα τα ρέματα είχαν μπαζωθεί εξαιτίας της άναρχης δόμησης. Μόνο που στη Μάνδρα κανείς κυβερνητικός δεν είχε τολμήσει να ισχυριστεί ότι έφταιγαν οι ίδιοι για το κακό που τους βρήκε».
Δεν βρήκαμε το χρόνο να πενθήσουμε γιατί έπρεπε να αμυνθούμε απέναντι σε μια πρωτοφανή στο είδος της επιχείρηση που ενορχήστρωσε η προηγούμενη κυβέρνηση για να επιτεθεί στα θύματα, στα Μήντια που έσπευσαν να καλύψουν την τραγωδία, στη νοημοσύνη του ελληνικού λαού.
Οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ βάφτισαν τα θύματα της πυρκαγιάς στο Μάτι ταξικούς εχθρούς και ως τέτοιους τους μεταχειρίστηκαν. Κάηκαν γιατί έχτισαν, λέει, αυθαίρετα και αυτό τόλμησαν να το εκστομίσουν ακριβώς γνώριζαν τα δημογραφικά χαρακτηριστικά της περιοχής: άνθρωποι της μεσαίας τάξης, ελεύθεροι επαγγελματίες που είχαν καταφέρει να αποκτήσουν ένα σπίτι κοντά στην Αθήνα για να παραθερίζει η οικογένειά τους, με τους παππούδες να κρατάνε τα παιδιά ενώ οι ίδιοι δούλευαν ασταμάτητα και κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού.
Με τα χρόνια και ειδικά μετά το 2004 που ανακατασκευάστηκε η οδός Μαραθώνος, ο παραθεριστικός συνοικισμός έγινε για κάποιους μόνιμος τόπος κατοικίας για να καταλήξει να γίνει ο τάφος τους και το σκηνικό για τη μεγαλύτερη πολιτική απρέπεια της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας.
Απόδειξη ότι οι ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ είδαν τους κατοίκους στο Μάτι ως ταξικούς εχθρούς και τα θύματα ως αμφισβήτηση της εξουσίας τους είναι το γεγονός ότι στις πλημμύρες της Μάνδρας όπου θρηνήσαμε θύματα τα ρέματα είχαν μπαζωθεί εξαιτίας της άναρχης δόμησης. Μόνο που στη Μάνδρα κανείς κυβερνητικός δεν είχε τολμήσει να ισχυριστεί ότι έφταιγαν οι ίδιοι για το κακό που τους βρήκε».
(Απόσπασμα άρθρου της Β. Ευθυμιοπούλου- liberal.gr)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου